< Ijob 8 >
1 Kaj ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
Alors Baldad de Suhé prit la parole et dit:
2 Kiel longe vi tiel parolos, Kaj la vortoj de via buŝo estos kiel forta vento?
Jusques à quand tiendras-tu ces discours, et tes paroles seront-elles comme un souffle de tempête?
3 Ĉu Dio falsas la juĝon? Ĉu la Plejpotenculo falsas la justecon?
Est-ce que Dieu fait fléchir le droit, ou bien le Tout-Puissant renverse-t-il la justice?
4 Se viaj filoj pekis kontraŭ Li, Li forpuŝis ilin pro ilia malbonago.
Si tes fils ont péché contre lui, il les a livrés aux mains de leur iniquité.
5 Se vi serĉas Dion Kaj petegas la Plejpotenculon,
Pour toi, si tu as recours à Dieu, si tu implores le Tout-Puissant,
6 Se vi estas pura kaj pia, Li maldormos super vi, Kaj restarigos la bonstaton en via virta loĝejo.
si tu es droit et pur, alors il veillera sur toi, il rendra le bonheur à la demeure de ta justice;
7 Kaj se via komenco estis malgranda, Via estonteco forte kreskos.
ton premier état semblera peu de chose, tant le second sera florissant.
8 Ĉar demandu la antaŭajn generaciojn, Kaj primeditu tion, kion esploris iliaj patroj;
Interroge les générations passées, sois attentif à l'expérience des pères: —
9 Ĉar ni estas de hieraŭ, kaj ni nenion scias; Nia vivo sur la tero estas nur ombro.
car nous sommes d'hier, et nous ne savons rien, nos jours sur la terre passent comme l'ombre; —
10 Ili instruos vin, diros al vi, Kaj el sia koro elirigos vortojn.
ne vont-ils pas t'enseigner, te parler, et de leur cœur tirer des sentences:
11 Ĉu povas kreski kano sen malsekeco? Ĉu kreskas junko sen akvo?
« Le papyrus croît-il en dehors des marais? Le jonc s'élève-t-il sans eau?
12 En tia okazo ĝi velksekiĝas pli frue ol ĉiu herbo, Kiam ĝi estas ankoraŭ en sia freŝeco, Kiam ĝi ankoraŭ ne estas detranĉita.
Encore tendre, sans qu'on le coupe, il sèche avant toute herbe.
13 Tiaj estas la vojoj de ĉiuj, kiuj forgesas Dion; Kaj pereas la espero de hipokritulo,
Telles sont les voies de tous ceux qui oublient Dieu; l'espérance de l'impie périra.
14 Kies fido dehakiĝas, Kaj kies espero estas araneaĵo.
Sa confiance sera brisée; son assurance ressemble à la toile de l'araignée.
15 Li apogas sin al sia domo, sed ne restos staranta; Li ekkaptos ĝin, sed ne povos sin teni.
Il s'appuie sur sa maison, et elle ne tient pas; il s'y attache, et elle ne reste pas debout.
16 Li estis verda antaŭ la suno, Kaj super lia ĝardeno etendiĝas liaj branĉoj;
Il est plein de vigueur, au soleil, ses rameaux s'étendent sur son jardin,
17 Amase plektiĝas liaj radikoj, Inter ŝtonoj ili tenas sin forte;
ses racines s'entrelacent parmi les pierres, il plonge jusqu'aux profondeurs du roc.
18 Sed kiam oni elŝiras lin el lia loko, Ĝi malkonfesas lin: Mi vin ne vidis.
Si Dieu l'arrache de sa place, sa place le renie: Je ne t'ai jamais vu.
19 Tia estas la ĝojo de lia vivo; Kaj el la tero kreskas aliaj.
C'est là que sa joie se termine, et du même sol d'autres s'élèveront après lui. »
20 Vidu, Dio ne forpuŝas virtulon Kaj ne subtenas la manon de malpiuloj.
Non, Dieu ne rejette pas l'innocent, il ne prend pas la main des malfaiteurs.
21 Li plenigos ankoraŭ vian buŝon per rido Kaj viajn lipojn per ĝojkrioj.
Il remplira ta bouche d'éclats de rire, et mettra sur tes lèvres des chants d'allégresse.
22 Viaj malamantoj kovriĝos per honto; Sed la tendo de malpiuloj malaperos.
Tes ennemis seront couverts de honte, et la tente des méchants disparaîtra.