Ijob 33
1 Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.
Audi igitur Iob eloquia mea, et omnes sermones meos ausculta.
2 Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.
Ecce aperui os meum, loquatur lingua mea in faucibus meis.
3 Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.
Simplici corde meo sermones mei, et sententiam puram labia mea loquentur.
4 La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.
Spiritus Dei fecit me, et spiraculum Omnipotentis vivificavit me.
5 Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.
Si potes, responde mihi, et adversus faciem meam consiste.
6 Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.
Ecce, et me sicut et te fecit Deus, et de eodem luto ego quoque formatus sum.
7 Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.
Verumtamen miraculum meum non te terreat, et eloquentia mea non sit tibi gravis.
8 Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:
Dixisti ergo in auribus meis, et vocem verborum tuorum audivi:
9 Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;
Mundus sum ego, et absque delicto: immaculatus, et non est iniquitas in me.
10 Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;
Quia querelas in me reperit, ideo arbitratus est me inimicum sibi.
11 Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.
Posuit in nervo pedes meos, custodivit omnes semitas meas.
12 Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.
Hoc est ergo, in quo non es iustificatus: respondebo tibi, quia maior sit Deus homine.
13 Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?
Adversus eum contendis quod non ad omnia verba responderit tibi?
14 Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.
Semel loquitur Deus, et secundo idipsum non repetit.
15 En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,
Per somnium in visione nocturna, quando irruit sopor super homines, et dormiunt in lectulo:
16 Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,
Tunc aperit aures virorum, et erudiens eos instruit disciplina,
17 Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,
Ut avertat hominem ab his, quae facit, et liberet eum de superbia:
18 Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.
Eruens animam eius a corruptione: et vitam illius, ut non transeat in gladium.
19 Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.
Increpat quoque per dolorem in lectulo, et omnia ossa eius marcescere facit.
20 Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.
Abominabilis ei fit in vita sua panis, et animae illius cibus ante desiderabilis.
21 Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.
Tabescet caro eius, et ossa, quae tecta fuerant, nudabuntur.
22 Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.
Appropinquavit corruptioni anima eius, et vita illius mortiferis.
23 Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,
Si fuerit pro eo Angelus loquens, unus de millibus, ut annunciet hominis aequitatem:
24 Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.
Miserebitur eius, et dicet: Libera eum, ut non descendat in corruptionem: inveni in quo ei propitier.
25 Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.
Consumpta est caro eius a suppliciis, revertatur ad dies adolescentiae suae.
26 Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.
Deprecabitur Deum, et placabilis ei erit: et videbit faciem eius in iubilo, et reddet homini iustitiam suam.
27 Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;
Respiciet homines, et dicet: Peccavi, et vere deliqui, et, ut eram dignus, non recepi.
28 Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.
Liberavit animam suam ne pergeret in interitum, sed vivens lucem videret.
29 Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,
Ecce, haec omnia operatur Deus tribus vicibus per singulos.
30 Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.
Ut revocet animas eorum a corruptione, et illuminet luce viventium.
31 Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.
Attende Iob, et audi me: et tace, dum ego loquor.
32 Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.
Si autem habes quod loquaris, responde mihi, loquere: volo enim, te apparere iustum.
33 Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.
Quod si non habes, audi me: tace, et docebo te sapientiam.
