Ijob 29
1 Kaj plue Ijob parolis siajn sentencojn, kaj diris:
Job also added, taking up his parable, and said:
2 Ho, se estus al mi tiel, kiel en la antaŭaj monatoj, Kiel en la tempo, kiam Dio min gardis;
Who will grant me, that I might be according to the months past, according to the days in which God kept me?
3 Kiam Lia lumilo lumis super mia kapo; Kaj sub Lia lumo mi povis iri en mallumo;
When his lamp shined over my head, and I walked by his light in darkness?
4 Kiel estis al mi en la tagoj de mia juneco, Kiam la ŝirmado de Dio estis super mia tendo;
As I was in the days of my youth, when God was secretly in my tabernacle?
5 Kiam la Plejpotenculo estis ankoraŭ kun mi, Kaj ĉirkaŭ mi estis miaj infanoj;
When the Almighty was with me: and my servants round about me?
6 Kiam miaj paŝoj laviĝadis en butero, Kaj la roko verŝadis al mi fluojn da oleo!
When I washed my feet with butter, and the rock poured me out rivers of oil?
7 Kiam mi eliris el la pordego al la urbo Kaj aranĝis al mi sidon sur la placo,
When I went out to the gate of the city, and in the street they prepared me a chair?
8 Vidis min junuloj kaj kaŝis sin, Kaj maljunuloj leviĝis kaj staris;
The young men saw me, and hid themselves: and the old men rose up and stood.
9 Eminentuloj ĉesis paroli Kaj metis la manon sur sian buŝon;
The princes ceased to speak, and laid the finger on their mouth.
10 La voĉo de altranguloj sin kaŝis, Kaj ilia lango algluiĝis al ilia palato.
The rulers held their peace, and their tongue cleaved to their throat.
11 Kiam orelo aŭdis, ĝi nomis min feliĉa; Kiam okulo vidis, ĝi gloris min;
The ear that heard me blessed me, and the eye that saw me gave witness to me:
12 Ĉar mi savadis kriantan malriĉulon, Kaj orfon, kiu ne havis helpanton.
Because I had delivered the poor man that cried out; and the fatherless that had no helper.
13 Beno de pereanto venadis sur min, Kaj la koro de vidvino estis ĝojigata de mi.
The blessing of him that was ready to perish came upon me, and I comforted the heart of the widow.
14 Virteco estis mia vesto, Kaj mia justeco vestis min kiel mantelo kaj kapornamo.
I was clad with justice: and I clothed myself with my judgment, as with a robe and a diadem.
15 Mi estis okuloj por la blindulo, Kaj piedoj por la lamulo;
I was an eye to the blind, and a foot to the lame.
16 Mi estis patro por la malriĉuloj, Kaj juĝan aferon de homoj nekonataj mi esploradis;
I was the father of the poor: and the cause which I knew not, I searched out most diligently.
17 Mi rompadis la makzelojn al maljustulo, Kaj el liaj dentoj mi elŝiradis la kaptitaĵon.
I broke the jaws of the wicked man, and out of his teeth I took away the prey.
18 Kaj mi pensis: En mia nesto mi mortos, Kaj grandnombraj kiel sablo estos miaj tagoj;
And I said: I shall die in my nest, and as a palm tree shall multiply my days.
19 Mia radiko estas malkovrita por la akvo, Kaj roso noktas sur miaj branĉoj.
My root is opened beside the waters, and dew shall continue in my harvest.
20 Mia gloro estas ĉiam nova, Kaj mia pafarko ĉiam refortiĝas en mia mano.
My glory shall always be renewed, and my bow in my hand shall be repaired.
21 Oni aŭskultadis min kaj atendadis, Kaj silentadis, kiam mi donadis konsilojn.
They that heard me, waited for my sentence, and being attentive held their peace at my counsel.
22 Post miaj vortoj oni ne plu parolis; Kaj miaj vortoj gutadis sur ilin.
To my words they durst add nothing, and my speech dropped upon them.
23 Oni atendadis min kiel la pluvon, Kaj malfermadis sian buŝon, kiel por malfrua pluvo.
They waited for me as for rain, and they opened their mouth as for a latter shower.
24 Se mi iam ridis al ili, ili ne kredis tion; Kaj la lumo de mia vizaĝo ne falis.
If at any time I laughed on them, they believed not, and the light of my countenance fell not on earth.
25 Kiam mi iris al ili, mi sidis sur la ĉefa loko; Mi loĝis kiel reĝo inter taĉmentoj, Kiel konsolanto de funebruloj.
If I had a mind to go to them, I sat first, and when I sat as a king, with his army standing about him, yet I was a comforter of them that mourned.
