Ijob 21
1 Ijob respondis kaj diris:
Job contestó:
2 Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
“Por favor, escuchen atentamente lo que digo; eso sería un consuelo que podrían darme.
3 Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
Tengan paciencia conmigo; déjenme hablar. Después de que haya habladao, pueden seguir burlándose de mí.
4 Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
¿Me estoy quejando de la gente? Por supuesto que no. ¿Por qué no debería estar impaciente?
5 Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
Mírenme. ¿No están horrorizados? Tápense la boca con la mano en señal de asombro.
6 Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
Cada vez que pienso en lo que me ha pasado me horrorizo y tiemblo de miedo.
7 Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
“¿Por qué siguen viviendo los malvados, que envejecen y son cada vez más poderosos?
8 Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
Sus hijos están con ellos; ven crecer a sus nietos.
9 Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
Viven en sus casas con seguridad; no tienen miedo. Dios no usa su vara para golpearlos.
10 Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
Sus toros siempre crían con éxito; sus vacas paren terneros y no abortan.
11 Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
Sacan a jugar a sus pequeños como si fueran corderos; sus niños bailan alrededor.
12 Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
Cantan acompañados de la pandereta y la lira; celebran con la música de la flauta.
Viven felices y bajan al sepulcro en paz. (Sheol h7585)
14 Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
Sin embargo, le dicen a Dios: ‘¡Vete lejos! No queremos saber nada de ti.
15 Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
¿Quién se cree el Todopoderoso para que le sirvamos como esclavos? ¿Qué beneficio hay para nosotros si le oramos?’
16 Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
Esa gente cree que hace su propia fortuna, pero yo no acepto su forma de pensar.
17 Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
“Cuántas veces se apaga la lámpara de los malvados? ¿Cuántas veces les sobreviene el desastre? ¿Cuántas veces castiga Dios a los impíos en su cólera?
18 Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
¿Son arrastrados como paja en el viento? ¿Viene un tornado y se los lleva?
19 Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
Algunos dicen: ‘Dios guarda el castigo de la gente para sus hijos’. Pero yo digo: ‘Dios debería castigar a esas personas para que aprendan de ello’.
20 Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
Que ellos mismos vean su destrucción y beban profundamente de la ira de Dios.
21 Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
Porque no les importará lo que les ocurra a sus familias una vez que hayan muerto.
22 Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
“¿Puede alguien enseñarle a Dios algo que no sepa ya, puesto que él es quien juzga incluso a los seres celestiales?
23 Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
Una persona muere con buena salud, totalmente cómoda y segura.
24 Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
Su cuerpo está gordo por haber comido bien; sus huesos aún son fuertes.
25 Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
Otro muere después de una vida miserable sin haber experimentado la felicidad.
26 Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
Sin embargo, ambos son enterrados en el mismo polvo; son tratados de igual manera en la muerte, comidos por los gusanos.
27 Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
“Sé lo que piensan y sus planes para hacerme mal.
28 Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
Pueden preguntarme: ‘¿Dónde está la casa del gran hombre? ¿Dónde está el lugar donde viven los malvados?’
29 Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
¿No le han preguntado a los viajeros? ¿No le prestan atención a lo que dicen?
30 En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
La gente malvada se salva en tiempos de desastre; es rescatada del día del juicio.
31 Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
¿Quién cuestiona sus acciones? ¿Quién les paga por lo que han hecho?
32 Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
Cuando finalmente mueren y son llevados al cementerio, su tumba está custodiada. La tierra de la tumba los cubre suavemente.
33 Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
Todo el mundo asiste a sus funerales; una enorme procesión de gente viene a presentar sus últimos respetos.
34 Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?
¿Por qué tratan de consolarme con tonterías? Sus respuestas no son más que una sarta de mentiras!”
