Ijob 19
1 Ijob respondis kaj diris:
Y RESPONDIÓ Job, y dijo:
2 Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?
¿Hasta cuándo angustiaréis mi alma, y me moleréis con palabras?
3 Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.
Ya me habéis vituperado diez veces: ¿no os avergonzáis de descomediros delante de mí?
4 Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.
Sea así que realmente haya yo errado, conmigo se quedará mi yerro.
5 Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,
Mas si vosotros os engrandeciereis contra mí, y adujereis contra mí mi oprobio,
6 Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.
Sabed ahora que Dios me ha trastornado, y traído en derredor su red sobre mí.
7 Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.
He aquí yo clamaré agravio, y no seré oído: daré voces, y no habrá juicio.
8 Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.
Cercó de vallado mi camino, y no pasaré; y sobre mis veredas puso tinieblas.
9 Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.
Hame despojado de mi gloria, y quitado la corona de mi cabeza.
10 Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.
Arruinóme por todos lados, y perezco; y ha hecho pasar mi esperanza como árbol [arrancado].
11 Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.
E hizo inflamar contra mí su furor, y contóme para sí entre sus enemigos.
12 Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.
Vinieron sus ejércitos á una, y trillaron sobre mí su camino, y asentaron campo en derredor de mi tienda.
13 Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.
Hizo alejar de mí mis hermanos, y positivamente se extrañaron de mí mis conocidos.
14 Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.
Mis parientes se detuvieron, y mis conocidos se olvidaron de mí.
15 La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.
Los moradores de mi casa y mis criadas me tuvieron por extraño: forastero fuí yo en sus ojos.
16 Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.
Llamé á mi siervo, y no respondió; de mi propia boca le suplicaba.
17 Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.
Mi aliento vino á ser extraño á mi mujer, aunque por los hijos de mis entrañas [le] rogaba.
18 Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.
Aun los muchachos me menospreciaron: en levantándome, hablaban contra mí.
19 Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.
Todos mis confidentes me aborrecieron; y los que yo amaba, se tornaron contra mí.
20 Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.
Mi cuero y mi carne se pegaron á mis huesos; y he escapado con la piel de mis dientes.
21 Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.
Oh vosotros mis amigos, tened compasión de mí, tened compasión de mí; porque la mano de Dios me ha tocado.
22 Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?
¿Por qué me perseguís como Dios, y no os hartáis de mis carnes?
23 Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,
¡Quién diese ahora que mis palabras fuesen escritas! ¡quién diese que se escribieran en un libro!
24 Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!
¡Que con cincel de hierro y con plomo fuesen en piedra esculpidas para siempre!
25 Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.
Yo sé que mi Redentor vive, y al fin se levantará sobre el polvo:
26 Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;
Y después de deshecha esta mi piel, aun he de ver en mi carne á Dios;
27 Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.
Al cual yo tengo de ver por mí, y mis ojos lo verán, y no otro, [aunque] mis riñones se consuman dentro de mí.
28 Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,
Mas debierais decir: ¿Por qué lo perseguimos? ya que la raíz del negocio en mí se halla.
29 Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.
Temed vosotros delante de la espada; porque [sobreviene] el furor de la espada [á causa] de las injusticias, para que sepáis que hay un juicio.
