Ijob 15

1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:

Då svarade Eliphas af Thema, och sade:

2 Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?

Skall en vis man tala så i vädret, och uppfylla sin buk med väder?

3 Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.

Du straffar med onyttigom ordom, och ditt tal kommer intet till gagns.

4 Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.

Du hafver bortkastat räddhågan, och talar förakteliga för Gudi;

5 Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.

Ty så lärer din ondska din mun, och du hafver utvalt ena skalkatungo.

6 Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.

Din mun skall fördöma dig, och icke jag; dina läppar skola svara dig.

7 Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?

Äst du den första menniska, som född är? Äst du för all berg aflader?

8 Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?

Hafver du hört Guds hemliga råd? Och är sjelfva visdomen ringare än du?

9 Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?

Hvad vetst du, det vi icke vete? Hvad förstår du, det som icke är när oss?

10 Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.

Gråhårote och gamle äro när oss, som länger hafva lefvat än dine fäder.

11 Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?

Skulle Guds hugsvalelse så ringa aktas för dig? Men du hafver något hemligit stycke när dig.

12 Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,

Hvad tager ditt hjerta före? Hvi ser du så stolt ut?

13 Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?

Hvi sätter ditt sinne sig emot Gud, att du låter sådana ord gå af dinom mun?

14 Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?

Hvad är en menniska, att hon skulle vara ren; och att han skulle vara rättfärdig, som af qvinno född är?

15 Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:

Si, ibland hans helga är ingen ostraffelig, och himlarna äro icke rene för honom.

16 Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.

Huru mycket mer menniskan, som är stygg och ond; den der orättfärdighetena dricker såsom vatten?

17 Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,

Jag vill visa dig det, hör mig; jag vill förtälja dig, hvad jag sett hafver;

18 Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,

Hvad de vise sagt hafva, och för deras fader icke hafver fördoldt varit;

19 Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:

Hvilkom allena landet gifvet är, så att ingen främmande må gå ibland dem.

20 Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;

En ogudaktig bäfvar i alla sina lifsdagar, och enom tyrann är hans åratal fördoldt.

21 Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.

Hvad han hörer, det förskräcker honom; och ändå att frid är, så hafver han dock den sorg, att han skall förderfvas.

22 Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.

Han tror icke, att han skall kunna undfly olyckona, och förmodar sig alltid svärdet.

23 Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.

När han far ut hit och dit efter sin näring, så tycker honom att hans olyckos tid är för handene.

24 Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;

Ångest och nöd förskräcka honom, och slå honom ned, såsom en Konung med enom här;

25 Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,

Ty han hafver utsträckt sina hand emot Gud, och emot den Allsmägtiga förstärkt sig.

26 Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.

Han löper med hufvudet emot honom, och står halsstyf emot honom.

27 Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.

Han hafver upphäfvit sig emot honom, och satt sig hårdt emot honom.

28 Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.

Men han skall bo i nederslagna städer, der inga hus äro; utan ligga i enom hop.

29 Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.

Han skall icke varda rik, och hans gods skall icke förökas; och skall icke utspridas i landena.

30 Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.

Han skall icke undfly olycko; eldslågen skall förtorka hans grenar; och skall varda borttagen af hans muns anda.

31 La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.

Han är så bedragen, att han icke tror att det skall varda värre med honom.

32 Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.

Han får en ända, när honom obeqvämt är; och hans gren skall icke grönskas.

33 Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.

Han varder afhemtad såsom en omogen drufva af vinträt, och såsom ett oljoträ bortfaller sitt blomster.

34 Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.

Ty de skrymtares församling skall blifva ensam, och elden skall förtära hans hus, som gåfvor tager.

35 Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.

Han anar olycko, och föder vedermödo; och deras buk bär list fram.