Ijob 15
1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
Atunci Elifaz temanitul a răspuns și a zis:
2 Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?
Ar trebui să rostească un om înțelept cunoaștere deșartă și să își umple pântecele cu vântul de est?
3 Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.
Ar trebui să apere el cu o vorbire nefolositoare, sau cu vorbiri cu care nu poate face nimic bun?
4 Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.
Da, tu lepezi teama și oprești rugăciunea dinaintea lui Dumnezeu.
5 Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.
Căci gura ta îți rostește nelegiuirea și alegi limba celor vicleni.
6 Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.
Propria ta gură te condamnă și nu eu; da, propriile tale buze aduc mărturie împotriva ta.
7 Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?
Ești tu primul om ce s-a născut? Sau ai fost făcut înaintea dealurilor?
8 Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?
Ai auzit tu taina lui Dumnezeu? Și oprești tu înțelepciunea pentru tine?
9 Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?
Ce cunoști tu, ce noi nu cunoaștem? Ce înțelegi tu, ce nu este în noi?
10 Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.
Cu noi sunt deopotrivă cei cărunți și cei foarte bătrâni, mult mai bătrâni decât tatăl tău.
11 Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?
Sunt mângâierile lui Dumnezeu mici pentru tine? Este vreo taină pentru tine?
12 Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,
De ce te poartă departe inima ta? Și spre ce clipesc ochii tăi,
13 Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?
De îți întorci duhul împotriva lui Dumnezeu și lași astfel de vorbe să iasă din gura ta?
14 Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?
Ce este omul ca să fie curat? Și cel născut din femeie, ca să fie drept?
15 Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:
Iată, el nu își pune încrederea în sfinții săi; da, cerurile nu sunt curate în ochii săi.
16 Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.
Cu cât mai scârbos și murdar este omul care bea nelegiuirea ca apa?
17 Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,
Îți voi arăta, ascultă-mă; și ceea ce am văzut voi vesti.
18 Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,
Ceea ce înțelepții au istorisit de la părinții lor și nu au ascuns;
19 Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:
Cărora lor singuri pământul le-a fost dat și niciun străin nu a trecut printre ei.
20 Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;
Cel stricat se tăvălește în durere toate zilele sale și numărul anilor este ascuns opresorului.
21 Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.
Un zgomot înspăimântător este în urechile lui, în prosperitate distrugătorul va veni peste el.
22 Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.
El nu crede că se va reîntoarce din întuneric și este așteptat de sabie.
23 Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.
El rătăcește departe pentru pâine, spunând: Unde este? El știe că ziua întunericului este gata la îndemâna lui.
24 Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;
Necaz și chin îl vor înspăimânta; îl vor învinge ca un împărat gata de bătălie.
25 Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,
Căci își întinde mâna împotriva lui Dumnezeu și se întărește împotriva celui Atotputernic.
26 Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.
El aleargă peste el, chiar pe gâtul lui, peste întăriturile groase ale scuturilor lui;
27 Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.
Deoarece își acoperă fața cu grăsimea lui și face cute de grăsime pe coapsele lui.
28 Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.
Și locuiește în cetăți pustii și în case pe care nimeni nu le locuiește, care sunt gata să devină mormane [de pietre].
29 Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.
El nu va fi bogat, nici averea sa nu va rămâne, nici nu va prelungi desăvârșirea ei pe pământ.
30 Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.
Nu se va depărta de întuneric; flacăra va usca ramurile sale și prin răsuflarea gurii sale se va duce el.
31 La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.
Să nu se încreadă cel înșelat în deșertăciune, fiindcă deșertăciunea va fi recompensa lui.
32 Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.
Ea se va împlini înaintea timpului său și ramura lui nu va fi verde.
33 Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.
Își va scutura strugurele necopt precum vița și își va lepăda floarea precum măslinul.
34 Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.
Căci adunarea fățarnicilor va fi pustiită și focul va mistui corturile mituirii.
35 Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.
Ei concep ticăloșie și aduc deșertăciune și pântecele lor pregătește înșelăciune.
