Ijob 15
1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
Alors Éliphaz, de Théman, prit la parole, et dit:
2 Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?
Le sage répond-il par une science vaine, et remplit-il de vent sa poitrine?
3 Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.
Discute-t-il avec des propos qui ne servent de rien, et avec des paroles sans profit?
4 Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.
Bien plus, tu abolis la piété, et tu détruis la prière qui s'adresse à Dieu.
5 Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.
Ton iniquité inspire ta bouche, et tu as choisi le langage des rusés.
6 Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.
Ta bouche te condamne, et non pas moi; et tes lèvres témoignent contre toi.
7 Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?
Es-tu le premier-né des hommes, et as-tu été formé avant les montagnes?
8 Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?
As-tu entendu ce qui s'est dit dans le conseil de Dieu, et as-tu pris pour toi la sagesse?
9 Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?
Que sais-tu que nous ne sachions? Quelle connaissance as-tu que nous n'ayons aussi?
10 Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.
Il y a aussi parmi nous des cheveux blancs, des vieillards, plus riches de jours que ton père.
11 Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?
Est-ce donc peu de chose pour toi que les consolations de Dieu et les paroles dites avec douceur?
12 Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,
Pourquoi ton cœur s'emporte-t-il? Et pourquoi tes yeux regardent-ils de travers?
13 Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?
C'est contre Dieu que tu tournes ta colère, et que tu fais sortir de ta bouche de tels discours!
14 Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?
Qu'est-ce qu'un mortel pour qu'il soit pur, et un fils de femme pour qu'il soit juste?
15 Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:
Voici, Dieu ne se fie pas à ses saints, et les cieux ne sont pas purs à ses yeux.
16 Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.
Combien plus est abominable et corrompu, l'homme qui boit l'iniquité comme l'eau!
17 Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,
Je t'instruirai, écoute-moi. Je te raconterai ce que j'ai vu,
18 Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,
Ce que les sages ont proclamé, ce qu'ils n'ont point caché, l'ayant tenu de leurs pères.
19 Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:
A eux seuls ce pays avait été donné, et l'étranger n'avait pas pénétré chez eux:
20 Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;
“Toute sa vie, le méchant est tourmenté, et un petit nombre d'années sont réservées au malfaiteur.
21 Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.
Des bruits effrayants remplissent ses oreilles; en pleine paix, le destructeur vient sur lui.
22 Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.
Il ne croit pas pouvoir sortir des ténèbres, et il se voit épié par l'épée;
23 Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.
Il court çà et là, cherchant son pain; il sait que le jour des ténèbres lui est préparé.
24 Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;
La détresse et l'angoisse l'épouvantent; elles l'assaillent comme un roi prêt au combat;
25 Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,
Parce qu'il a levé la main contre Dieu, et a bravé le Tout-Puissant:
26 Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.
Il a couru vers lui, avec audace, sous le dos épais de ses boucliers.
27 Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.
L'embonpoint avait couvert son visage, et la graisse s'était accumulée sur ses flancs;
28 Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.
C'est pourquoi il habite des villes détruites, des maisons désertes, tout près de n'être plus que des monceaux de pierres.
29 Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.
Il ne s'enrichira pas, et sa fortune ne subsistera pas, et ses propriétés ne s'étendront pas sur la terre.
30 Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.
Il ne pourra pas sortir des ténèbres; la flamme desséchera ses rejetons, et il s'en ira par le souffle de la bouche de Dieu.
31 La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.
Qu'il ne compte pas sur la vanité qui le séduit; car la vanité sera sa récompense.
32 Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.
Avant le temps, il prendra fin, et ses branches ne reverdiront point.
33 Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.
On arrachera ses fruits non mûrs, comme à une vigne; on jettera sa fleur, comme celle d'un olivier.
34 Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.
Car la famille de l'hypocrite est stérile, et le feu dévore les tentes de l'homme corrompu.
35 Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.
Il conçoit le tourment, et il enfante la peine; et son ventre prépare une déception. “
