Ijob 11
1 Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
Então respondeu Sofar, o naamathita, e disse
2 Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?
Porventura não se dará resposta à multidão de palavras? E o homem falador será justificado?
3 Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?
As tuas mentiras se hão de calar os homens? E zombarás tu sem que ninguém te envergonhe?
4 Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.
Pois tu disseste: A minha doutrina é pura, e limpo sou aos teus olhos.
5 Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,
Mas, na verdade, oxalá que Deus falasse e abrisse os seus lábios contra ti!
6 Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.
E te fizesse saber os segredos da sabedoria, que ela é multíplice em eficácia; pelo que sabe que Deus exige de ti menos do que merece a tua iniquidade.
7 Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?
Porventura alcançarás os caminhos de Deus? ou chegarás à perfeição do Todo-poderoso?
8 Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol h7585)
Como as alturas dos céus é a sua sabedoria; que poderás tu fazer? mais profunda do que o inferno, que poderás tu saber? (Sheol h7585)
9 Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.
Mais comprida é a sua medida do que a terra: e mais larga do que o mar.
10 Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?
Se ele destruir, e encerrar, ou se recolher, quem o fará tornar para traz?
11 Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.
Porque ele conhece aos homens vãos, e vê o vício; e não o terá em consideração?
12 Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.
Mas o homem vão é falto de entendimento; sim, o homem nasce como a cria do jumento montez.
13 Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;
Se tu preparaste o teu coração, e estendeste as tuas mãos para ele!
14 Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:
Se há iniquidade na tua mão, lança-a para longe de ti e não deixes habitar a injustiça nas tuas tendas.
15 Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.
Porque então o teu rosto levantarás sem mácula: e estarás firme, e não temerás.
16 Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.
Porque te esquecerás dos trabalhos, e te lembrarás deles como das águas que já passaram
17 Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.
E a tua vida mais clara se levantará do que o meio dia; ainda que seja trevas, será como a manhã.
18 Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.
E terás confiança; porque haverá esperança; e buscarás e repousarás seguro.
19 Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.
E deitar-te-ás, e ninguém te espantará; muitos suplicarão o teu rosto.
20 Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.
Porém os olhos dos ímpios desfalecerão, e perecerá o seu refúgio: e a sua esperança será o expirar da alma
