< Genezo 6 >
1 Kaj kiam la homoj komencis multiĝi sur la tero kaj al ili naskiĝis filinoj,
Leleꞌ naa, atahori bau ramaheta. Ara rasodꞌa nggari-nggari sia bee-bꞌee ndule raefafoꞌ ia. Ara o bꞌonggi ana inaꞌ ra boe.
2 tiam la filoj de Dio vidis la filinojn de la homoj, ke ili estas belaj; kaj ili prenis al si edzinojn el ĉiuj, kiujn ili elektis.
Lamatuaꞌ ana tou nara rita atahori ra ana fetoꞌ nara meulauꞌ. De reu sao ana feto fo sira hiiꞌ ra.
3 Kaj la Eternulo diris: Ne regos Mia spirito inter la homoj eterne, pro iliaj pekoj, ĉar ili estas karno; ilia vivo estu cent dudek jaroj.
Boe ma LAMATUALAIN nae, “Au benggeꞌ a o atahori mana rasodꞌa tao leliꞌ ia ra. Dula-dale Ngga mana fee masodꞌa neu se, nda nau se rasodꞌa rakandoo sa ena. Ara musi mate. De mia ia, ara rasodꞌa losaꞌ a too natun esa rua nulu.”
4 Gigantoj estis sur la tero en tiu tempo, eĉ post kiam la filoj de Dio venis al la filinoj de la homoj kaj ĉi tiuj naskis al ili. Tio estis la fortuloj, tre famaj de plej antikva tempo.
Leleꞌ naa, ma fai maꞌabuiꞌ ra, hambu atahori seleꞌ sia raefafoꞌ ena. Lamatualain ana tou nara sao atahori ra ana feto nara, de bꞌonggi atahori seleꞌ naa ra. Ara dadꞌi malangga matatiꞌ ra, fo mana nenebebenggaꞌ sia dudꞌui maꞌahulu na.
5 Kaj la Eternulo vidis, ke granda estas la malboneco de la homoj sur la tero kaj ke ĉiuj pensoj kaj intencoj de iliaj koroj estas nur malbono en ĉiu tempo;
Leleꞌ naa, LAMATUALAIN nita atahori sia raefafoꞌ deꞌulaka na naseliꞌ ena. Rala nara duꞌa akaꞌ a deꞌulakaꞌ rakandooꞌ a.
6 tiam la Eternulo pentis, ke Li kreis la homon sur la tero, kaj Li afliktiĝis en Sia koro.
De LAMATUALAIN fale rala Na, huu naꞌadadadꞌiꞌ se, ma fee se leo sia raefafoꞌ ia ena. Naa, nameraꞌ rala Na seli.
7 Kaj la Eternulo diris: Mi ekstermos de sur la tero la homon, kiun Mi kreis, de la homo ĝis la brutoj, ĝis la rampaĵoj, kaj ĝis la birdoj de la ĉielo; ĉar Mi pentas, ke Mi ilin kreis.
Naa de, Ana olaꞌ nae, “Dei fo Au tao ulutu atahori, fo Au uꞌudadadꞌiꞌ sia raefafoꞌ ia. Au o tao ulutu mbuiꞌ ra ro banda feaꞌ ra, huu Au fale rala Ngga tao ala se ena.”
8 Sed Noa akiris plaĉon en la okuloj de la Eternulo.
Akaꞌ a Noh, tao namahoꞌo LAMATUALAIN rala Na.
9 Jen estas la historio de Noa: Noa estis homo virta kaj senmakula en sia generacio; kun Dio Noa iradis.
Ia, Noh dudꞌui na. Ana tou na telu, nara nara Sem, Yafet ma Ham. Noh nasodꞌa ndoos, nda tao deꞌulakaꞌ sa. Ana nasodꞌa deka no Lamatualain. Ma leleꞌ naa, akaꞌ a mesaꞌ ne maloleꞌ.
10 Kaj naskiĝis al Noa tri filoj: Ŝem, Ĥam, kaj Jafet.
11 Kaj la tero malvirtiĝis antaŭ Dio, kaj la tero pleniĝis de maljustaĵoj.
Te Lamatualain nita atahori feaꞌ ra, basa se deꞌulakaꞌ. Sia bee-bꞌee atahori dala masodꞌa nara nda matetuꞌ sa. Lamatualain nita atahori sia raefafoꞌ, akaꞌ a deꞌulakaꞌ ra.
12 Kaj Dio vidis la teron, ke ĝi malvirtiĝis, ĉar ĉiu karno malvirtigis sian vojon sur la tero.
13 Kaj Dio diris al Noa: La fino de ĉiu karno venis antaŭ Min, ĉar la tero pleniĝis de maljustaĵoj per ili, kaj jen Mi pereigos ilin kun la tero.
Boe ma Ana nafadꞌe Noh nae, “Sia bee-bꞌee, Au ita akaꞌ a atahori deꞌulaka nara. De Au uꞌetuꞌ ae tao ulutu raefafoꞌ ia no basa isi-oe na.
14 Faru al vi arkeon el ligno gofera; apartaĵojn faru en la arkeo, kaj ŝmiru ĝin per peĉo interne kaj ekstere.
Dadꞌi taꞌo ia, Noh! Tao ofai esa mia hau manggateeꞌ. Sia ofai naa rala, tao kama-kama. Basa naa, dudꞌu ofai a ma leli e no ter.
15 Kaj faru ĝin tiamaniere: tricent ulnoj estu la longo de la arkeo, kvindek ulnoj ĝia larĝo, kaj tridek ulnoj ĝia alto.
Tao ofai a nanaru na, meter natun esa telu nulu telu. Loloa na, meter rua nulu rua. Ma ataꞌ neu a, meter sanahulu telu.
16 Fenestron faru en la arkeo, supre, kun la alto de unu ulno, kaj la pordon de la arkeo vi faros en la flanko; malsupran spacon, duan spacon, kaj trian spacon faru en ĝi.
Tao ofai a ma mbuniꞌ. Te hela mbuni na onaꞌ a banggi rua meter esa mia ririndi na. Banggi ofai a neu tadꞌaꞌ telu ma tao lelesu esa neu bobꞌoa na.
17 Kaj jen Mi venigos akvan diluvon sur la teron, por ekstermi ĉiun karnon, kiu havas en si spiriton de vivo sub la ĉielo; ĉio, kio estas sur la tero, pereos.
Musunedꞌa malolole! Dei fo Au uꞌondaꞌ oe mandaliꞌ monaeꞌ fo tao nisa basa mana masodꞌaꞌ sia raefafoꞌ ia, losa nda hela saa saꞌ boe.
18 Kaj Mi starigos Mian interligon kun vi; kaj vi eniros en la arkeon, vi kaj viaj filoj kaj via edzino kaj la edzinoj de viaj filoj kune kun vi.
Te Au ae tao hehelu-fufuliꞌ o nggo. Dei fo ofai rala muu mo sao ma, ana mara, ma ana feto feu mara.
19 Kaj el ĉiuj vivaĵoj, el ĉiu karno, enkonduku po unu paro el ĉiuj en la arkeon, ke ili restu vivaj kun vi; virbesto kaj virinbesto ili estu.
Ho o musi haꞌi mala basa banda ra pasan beꞌe esaꞌ, ma mendi se ofai rala neu, fo ara rasodꞌa ro nggo boe. Haꞌi banda neꞌeboiꞌ ra, mbuiꞌ ra, ma banda mana nodꞌoꞌ ra, fo basa se rasodꞌa.
20 El la birdoj laŭ iliaj specoj, kaj el la brutoj laŭ iliaj specoj, el ĉiuj rampaĵoj de la tero laŭ iliaj specoj, po paro el ĉiuj eniru kun vi, por resti vivaj.
21 Kaj vi prenu al vi el ĉiuj manĝaĵoj, kiuj estas manĝataj, kaj kolektu al vi; kaj ĝi estu por vi kaj por ili por manĝi.
Ho o musi mendi nanaat mataꞌ-mataꞌ nisiꞌ ofai rala neu, soaꞌ neu hei mo banda ra.”
22 Kaj Noa tion faris; ĉion, kiel Dio al li ordonis, tiel li faris.
Boe ma, Noh tao tungga basa Lamatulain parenda Na.