1 Korintanoj 13

1 Se mi parolus la lingvojn de homoj kaj anĝeloj, sed ne havus amon, mi fariĝus sonanta kupro aŭ tintanta cimbalo.

Si linguis hominum loquar, et Angelorum, charitatem autem non habeam, factus sum velut æs sonans, aut cymbalum tinniens.

2 Kaj se mi posedus la profetpovon, kaj komprenus ĉiujn misterojn kaj ĉian scion; kaj se mi havus ĉian fidon, tiel ke mi povus formovi montojn, sed ne havus amon, mi estus nenio.

Et si habuero prophetiam, et noverim mysteria omnia, et omnem scientiam: et si habuero omnem fidem ita ut montes transferam, charitatem autem non habuero, nihil sum.

3 Kaj se mi disdonus mian tutan havon por nutri la malsatulojn, kaj se mi lasus mian korpon por forbrulo, sed ne havus amon, per tio mi neniom profitus.

Et si distribuero in cibos pauperum omnes facultates meas, et si tradidero corpus meum ita ut ardeam, charitatem autem non habuero, nihil mihi prodest.

4 Amo longe suferas, kaj bonfaras; amo ne envias; amo ne fanfaronas, ne ŝveligas sin,

Charitas patiens est, benigna est. Charitas non æmulatur, non agit perperam, non inflatur,

5 ne kondutas nedece, ne celas por si mem, ne koleriĝas, ne pripensas malbonon,

non est ambitiosa, non quærit quæ sua sunt, non irritatur, non cogitat malum,

6 ne ĝojas pri maljusteco, sed kunĝojas kun vereco;

non gaudet super iniquitate, congaudet autem veritati:

7 ĉion toleras, ĉion kredas, ĉion esperas, ĉion eltenas.

omnia suffert, omnia credit, omnia sperat, omnia sustinet.

8 Amo neniam pereas; sed, ĉu estas profetadoj, ili neniiĝos; ĉu lingvoj, ili ĉesiĝos; ĉu estas scio, ĝi neniiĝos.

Charitas numquam excidit: sive prophetiæ evacuabuntur, sive linguæ cessabunt, sive scientia destruetur.

9 Ĉar ni scias laŭparte, kaj ni profetadas laŭparte;

Ex parte enim cognoscimus, et ex parte prophetamus.

10 sed kiam venos perfektaĵo, tiam neniiĝos tio, kio estas laŭparta.

Cum autem venerit quod perfectum est, evacuabitur quod ex parte est.

11 Kiam mi estis infano, kiel infano mi parolis, kiel infano mi sentis, kiel infano mi pensis; nun fariĝinte plenaĝulo, mi jam forigis la infanaĵojn.

Cum essem parvulus, loquebar ut parvulus, sapiebam ut parvulus, cogitabam ut parvulus. Quando autem factus sum vir, evacuavi quæ erant parvuli.

12 Ĉar nun ni vidas per spegulo, malhele; sed tiam okulon ĉe okulo; nun mi konas laŭparte; sed tiam mi konos tiel same, kiel ankaŭ mi estas konita.

Videmus nunc per speculum in ænigmate: tunc autem facie ad faciem. Nunc cognosco ex parte: tunc autem cognoscam sicut et cognitus sum.

13 Restas do nun fido, espero, amo, tiuj tri; kaj la plej granda el ili estas amo.

Nunc autem manent, fides, spes, charitas: tria hæc. Maior autem horum est charitas.