Psalms 81
1 To the Overseer. — 'On the Gittith.' By Asaph. Cry aloud to God our strength, Shout to the God of Jacob.
Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!
2 Lift up a song, and give out a timbrel, A pleasant harp with psaltery.
Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!
3 Blow in the month a trumpet, In the new moon, at the day of our festival,
Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.
4 For a statute to Israel it [is], An ordinance of the God of Jacob.
Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.
5 A testimony on Joseph He hath placed it, In his going forth over the land of Egypt. A lip, I have not known — I hear.
Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:
6 From the burden his shoulder I turned aside, His hands from the basket pass over.
„Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“
7 In distress thou hast called and I deliver thee, I answer thee in the secret place of thunder, I try thee by the waters of Meribah. (Selah)
Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.
8 Hear, O My people, and I testify to thee, O Israel, if thou dost hearken to me:
Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.
9 There is not in thee a strange god, And thou bowest not thyself to a strange god.
Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.
10 I [am] Jehovah thy God, Who bringeth thee up out of the land of Egypt. Enlarge thy mouth, and I fill it.
Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!
11 But, My people hearkened not to My voice, And Israel hath not consented to Me.
Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.
12 And I send them away in the enmity of their heart, They walk in their own counsels.
Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.
13 O that My people were hearkening to Me, Israel in My ways would walk.
Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!
14 As a little thing their enemies I cause to bow, And against their adversaries I turn back My hand,
Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.
15 Those hating Jehovah feign obedience to Him, But their time is — to the age.
Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.
16 He causeth him to eat of the fat of wheat, And [with] honey from a rock I satisfy thee!
En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“
