Psalms 81
1 To the ouercomer in the pressours of Asaph. Make ye fulli ioye to God, oure helpere; synge ye hertli to God of Jacob.
Guð er okkar styrkur! Syngið lofsöng og fagnið fyrir Guði Ísraels!
2 Take ye a salm, and yyue ye a tympan; a myrie sautere with an harpe.
Syngið lofsöng og berjið bumbur, sláið strengi hörpunnar og látið gígjurnar hljóma!
3 Blowe ye with a trumpe in Neomenye; in the noble dai of youre solempnite.
Lúðurinn hvelli! Komið til fagnaðar þegar tunglið er fullt og fjölmennið á hátíðir Drottins.
4 For whi comaundement is in Israel; and doom is to God of Jacob.
Þetta er regla í Ísrael; boðorð frá Guði Jakobs.
5 He settide that witnessing in Joseph; whanne he yede out of the lond of Egipt, he herde a langage, which he knew not.
Við höldum hátíð og minnumst sigurs Drottins á Egyptum þegar við vorum þrælar þar í landi. Ég heyrði ókunna rödd sem sagði:
6 He turnede a wei his bak fro birthens; hise hondis serueden in a coffyn.
„Ég vil varpa af þér byrðinni, losa af þér ánauðarfjötrana.“
7 In tribulacioun thou inwardli clepidist me, and Y delyuerede thee; Y herde thee in the hid place of tempest, Y preuede thee at the water of ayenseiyng.
Og hann hélt áfram: „Þú hrópaðir í neyðinni og ég frelsaði þig. Ég svaraði þér úr þrumuskýi. Ég reyndi trú þína hjá Meríba, þar sem þorstinn var sár.
8 My puple, here thou, and Y schal be witnesse ayens thee;
Hlustaðu nú á mig, þjóð mín, þegar ég áminni þig. Ísrael, ó, að þú vildir hlýða mér.
9 Israel, if thou herist me, a fresche God schal not be in thee, and thou schalt not worschipe an alien god.
Engum öðrum guðum mátt þú þjóna og ekki tilbiðja neina útlenda guði.
10 For Y am thi Lord God, that ladde thee out of the lond of Egipt; make large thi mouth, and Y schal fille it.
Því að það var ég, Drottinn, Drottinn Guð þinn sem leiddi þig út úr Egyptalandi. Prófa þú mig einu sinni enn. Opnaðu munninn og sjáðu hvort ég muni ekki fylla hann. Þú munt vissulega fá hjá mér hverja þá blessun sem þú þarft!
11 And my puple herde not my vois; and Israel yaue not tente to me.
Nei, annars – þjóð mín vill ekki hlusta á mig. Ísrael kærir sig ekki um mig.
12 And Y lefte hem aftir the desiris of her herte; thei schulen go in her fyndyngis.
Þess vegna leyfi ég þeim að ráfa í blindni á vegum þrjósku sinnar og lifa eftir sínum eigin girndum.
13 If my puple hadde herde me; if Israel hadde go in my weies.
Aðeins ef þjóð mín vildi hlusta á mig! Ó, að Ísrael kysi nú að fylgja mér, ganga á mínum vegum!
14 For nouyt in hap Y hadde maad low her enemyes; and Y hadde send myn hond on men doynge tribulacioun to hem.
Þá mundi ég skjótlega brjóta óvini þeirra á bak aftur – reiða hnefann gegn kúgurum þeirra.
15 The enemyes of the Lord lieden to hym; and her tyme schal be in to worldis.
Þá mundu hatursmenn Drottins skríða fyrir honum og ógæfa þeirra vara við.
16 And he fedde hem of the fatnesse of whete; and he fillide hem with hony of the stoon.
En ykkur mundi hann ala vel! Já, gefa ykkur hunang úr klettaskoru!“
