Psalms 2
1 Whi gnastiden with teeth hethene men; and puplis thouyten veyn thingis?
Hvílík heimska að þjóðirnar skuli ráðast gegn Drottni! Furðulegt að menn láti sér detta í hug að þeir séu vitrari en Guð!
2 The kyngis of erthe stoden togidere; and princes camen togidere ayens the Lord, and ayens his Crist?
Leiðtogar heimsins hittast og ráðgera samsæri gegn Drottni og Kristi konungi.
3 Breke we the bondis of hem; and cast we awei the yok of hem fro vs.
„Komum, “segja þeir, „og vörpum af okkur oki hans. Slítum okkur lausa frá Guði!“
4 He that dwellith in heuenes schal scorne hem; and the Lord schal bimowe hem.
En á himnum hlær Guð að slíkum mönnum! Honum er skemmt með þeirra fánýtu ráðagerðum.
5 Thanne he schal speke to hem in his ire; and he schal disturble hem in his stronge veniaunce.
Hann ávítar þá í reiði sinni og skýtur þeim skelk í bringu. Drottinn lýsir yfir:
6 Forsothe Y am maad of hym a kyng on Syon, his hooli hil; prechynge his comaundement.
„Þennan konung hef ég útvalið og krýnt í Jerúsalem, minni helgu borg“. Hans útvaldi svarar:
7 The Lord seide to me, Thou art my sone; Y haue gendrid thee to dai.
„Ég mun kunngera áform Guðs, því að Drottinn sagði við mig: „Þú ert sonur minn. Í dag verður þú krýndur. Í dag geri ég þig dýrlegan“.“
8 Axe thou of me, and Y schal yyue to thee hethene men thin eritage; and thi possessioun the termes of erthe.
„Bið þú mig og ég mun leggja undir þig öll ríki heimsins.
9 Thou schalt gouerne hem in an yrun yerde; and thou schalt breke hem as the vessel of a pottere.
Stjórnaðu þeim með harðri hendi og mölvaðu þau eins og leirkrukku!“
10 And now, ye kyngis, vndurstonde; ye that demen the erthe, be lerud.
Þið, konungar jarðarinnar! Hlustið meðan tími er til!
11 Serue ye the Lord with drede; and make ye ful ioye to hym with tremblyng.
Þjónið Drottni með óttablandinni lotningu og fagnið með auðmýkt.
12 Take ye lore; lest the Lord be wrooth sumtyme, and lest ye perischen fro iust waie. Whanne his `ire brenneth out in schort tyme; blessed ben alle thei, that tristen in hym.
Fallið á kné fyrir syni hans og kyssið fætur hans svo að hann reiðist ekki og tortími ykkur! Gætið ykkar, því að senn mun blossa reiði hans. En munið þetta: Sæll er hver sá sem leitar ásjár hjá honum.
