Psalms 144

1 `A salm. Blessid be my Lord God, that techith myn hondis to werre; and my fyngris to batel.

Af David. Lovet være HERREN, min Klippe, som oplærer mine hænder til Strid, mine Fingre til Krig,

2 Mi merci, and my refuyt; my takere vp, and my delyuerer. Mi defender, and Y hopide in him; and thou makist suget my puple vnder me.

min Miskundhed og min Fæstning, min Klippeborg, min Frelser, mit Skjold og den, jeg lider paa, som underlægger mig Folkeslag!

3 Lord, what is a man, for thou hast maad knowun to him; ether the sone of man, for thou arettist him of sum valu?

HERRE, hvad er et Menneske, at du kendes ved det, et Menneskebarn, at du agter paa ham?

4 A man is maad lijk vanyte; hise daies passen as schadow.

Mennesket er som et Aandepust, dets Dage som svindende Skygge.

5 Lord, bowe doun thin heuenes, and come thou doun; touche thou hillis, and thei schulen make smoke.

HERRE, sænk din Himmel, stig ned og rør ved Bjergene, saa at de ryger;

6 Leite thou schynyng, and thou schalt scatere hem; sende thou out thin arowis, and thou schalt disturble hem.

slyng Lynene ud og adsplit Fjenderne, send dine Pile og indjag dem Rædsel;

7 Sende out thin hond fro an hiy, rauysche thou me out, and delyuere thou me fro many watris; and fro the hond of alien sones.

udræk din Haand fra det høje, fri og frels mig fra store Vande,

8 The mouth of which spak vanite; and the riythond of hem is the riyt hond of wickidnesse.

fra fremmedes Haand, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehaand.

9 God, Y schal synge to thee a new song; I schal seie salm to thee in a sautre of ten stringis.

Gud, jeg vil synge dig en ny Sang, lege for dig paa tistrenget Harpe,

10 Which yyuest heelthe to kingis; which ayen bouytist Dauid, thi seruaunt, fro the wickid swerd rauische thou out me.

du, som giver Konger Sejr og udfrier David, din Tjener.

11 And delyuere thou me fro `the hond of alien sones; the mouth of whiche spak vanyte, and the riythond of hem is the riyt hond of wickidnesse.

Fri mig fra det onde Sværd, frels mig fra fremmedes Haand, de, hvis Mund taler Løgn, hvis højre er Løgnehaand.

12 Whose sones ben; as new plauntingis in her yongthe. The douytris of hem ben arayed; ourned about as the licnesse of the temple.

I Ungdommen er vore Sønner som højvoksne Planter, vore Døtre er som Søjler, udhugget i Tempelstil;

13 The selers of hem ben fulle; bringinge out fro this vessel in to that. The scheep of hem ben with lambre, plenteuouse in her goingis out;

vore Forraadskamre er fulde, de yder Forraad paa Forraad, vore Hjorde føder Tusinder, Titusinder paa vore Marker,

14 her kien ben fatte. `No falling of wal is, nether passing ouere; nether cry is in the stretis of hem.

fede er vore Okser; intet Murbrud, ingen Udvandring, ingen Skrigen paa Torvene.

15 Thei seiden, `The puple is blessid, that hath these thingis; blessid is the puple, whos Lord is the God of it.

Saligt det Folk, der er saaledes stedt, saligt det Folk, hvis Gud er HERREN!