Matthew 14
1 In that tyme Eroude tetrarke, prynce of the fourthe part, herde the fame of Jhesu;
På den Tid hørte Fjerdingsfyrsten Herodes Rygtet om Jesus.
2 and seide to hise children, This is Joon Baptist, he is rysun fro deeth, and therfor vertues worchen in hym.
Og han sagde til sine Tjenere: "Det er Johannes Døberen; han er oprejst fra de døde, derfor virke Kræfterne i ham."
3 For Heroude hadde holde Joon, and bounde hym, and puttide hym `in to prisoun for Herodias, the wijf of his brothir.
Thi Herodes havde grebet Johannes og bundet ham og sat ham i Fængsel for sin Broder Filips Hustru, Herodias's Skyld.
4 For Joon seide to him, It is not leueful to thee to haue hir.
Johannes sagde nemlig til ham: "Det er dig ikke tilladt at have hende."
5 And he willynge to sle hym, dredde the puple; for thei hadden hym as a prophete.
Og han vilde gerne slå ham ihjel, men frygtede for Mængden, thi de holdt ham for en Profet.
6 But in the dai of Heroudis birthe, the douytir of Herodias daunside in the myddil, and pleside Heroude.
Men da Herodes's Fødselsdag kom, dansede Herodias's Datter for dem; og hun behagede Herodes.
7 Wherfor with an ooth he bihiyte to yyue to hir, what euere thing she hadde axid of hym.
Derfor lovede han med en Ed at give hende, hvad som helst hun begærede.
8 And she bifor warned of hir modir, seide, Yif thou to me here the heed of Joon Baptist in a disch.
Og tilskyndet af sin Moder siger hun: "Giv mig Johannes Døberens Hoved hid på et Fad!"
9 And the kyng was sorewful, but for the ooth, and for hem that saten to gidere at the mete, he comaundide to be youun.
Og Kongen blev bedrøvet; men for sine Eders og for Gæsternes Skyld befalede han, at det skulde gives hende.
10 And he sente, and bihedide Joon in the prisoun.
Og han sendte Bud og lod Johannes halshugge i Fængselet.
11 And his heed was brouyt in a dische, and it was youun to the damysel, and she bar it to hir modir.
Og hans Hoved blev bragt på et Fad og givet Pigen, og hun bragte det til sin Moder.
12 And hise disciplis camen, and token his bodi, and birieden it; and thei camen, and tolden to Jhesu.
Da kom hans Disciple og toge Liget og begravede ham, og de kom og forkyndte Jesus det.
13 And whanne Jhesus hadde herd this thing, he wente fro thennus in a boot, in to desert place bisides. And whanne the puple hadde herd, thei folewiden hym on her feet fro citees.
Og da Jesus hørte det, drog han bort derfra i et Skib til et øde Sted afsides; og da Skarerne hørte det, fulgte de ham til Fods fra Byerne.
14 And Jhesus yede out, and sai a greet puple, and hadde reuthe on hem, and heelide the sike men of hem.
Og da han kom i Land, så han en stor Skare, og han ynkedes inderligt over dem og helbredte deres syge.
15 But whanne the euentid was com, hise disciplis camen to him, and seiden, The place is desert, and the tyme is now passid; lat the puple go in to townes, to bye hem mete.
Men da det blev Aften, kom Disciplene til ham og sagde: "Stedet er øde, og Tiden er allerede forløben; lad Skarerne gå bort, for at de kunne gå hen i Landsbyerne og købe sig Mad."
16 Jhesus seide to hem, Thei han not nede to go; yyue ye hem sumwhat to ete.
Men Jesus sagde til dem: "De have ikke nødig at gå bort; giver I dem at spise!"
17 Thei answeriden, We han not heere, but fyue looues and twei fischis.
Men de sige til ham: "Vi have ikke her uden fem Brød og to Fisk."
18 And he seide to hem, Brynge ye hem hidur to me.
Men han sagde: "Henter mig dem hid!"
19 And whanne he hadde comaundid the puple to sitte to meete on the heye, he took fyue looues and twei fischis, and he bihelde in to heuene, and blesside, and brak, and yaf to hise disciplis; and the disciplis yauen to the puple.
Og han bød Skarerne at sætte sig ned i Græsset og tog de fem Brød og de to Fisk, så op til Himmelen og velsignede; og han brød Brødene og gav Disciplene dem, og Disciplene gave dem til Skarerne.
20 And alle eten, and weren fulfillid. And thei tooken the relifs of brokun gobetis, twelue cofynes ful.
Og de spiste alle og bleve mætte; og de opsamlede det, som blev tilovers af Stykkerne, tolv Kurve fulde
21 And the noumbre of men that eten was fyue thousynde of men, outakun wymmen and lytle children.
Men de, som spiste, vare omtrent fem Tusinde Mænd, foruden Kvinder og Børn.
22 And anoon Jhesus compellide the disciplis to go vp in to a boot, and go bifor hym ouer the see, while he lefte the puple.
Og straks nødte han sine Disciple til at gå om Bord i Skibet og i Forvejen sætte over til hin Side, medens han lod Skarerne gå bort.
23 And whanne the puple was left, he stiede aloone in to an hil for to preie. But whanne the euenyng was come, he was there aloone.
Og da han havde ladet Skarerne gå bort, gik han op på Bjerget afsides for at bede. Og da det blev silde, var han der alene.
24 And the boot in the myddel of the see was schoggid with wawis, for the wynd was contrarie to hem.
Men Skibet var allerede midt på Søen og led Nød af Bølgerne; thi Vinden var imod.
25 But in the fourthe wakyng of the niyt, he cam to hem walkynge aboue the see.
Men i den fjerde Nattevagt kom han til dem, vandrende på Søen.
26 And thei, seynge hym walking on the see, weren disturblid, and seiden, That it is a fantum; and for drede thei crieden.
Og da Disciplene så ham vandre på Søen, bleve de forfærdede og sagde: "Det er et Spøgelse;" og de skrege af Frygt.
27 And anoon Jhesus spac to hem, and seide, Haue ye trust, Y am; nyle ye drede.
Men straks talte Jesus til dem og sagde: "Værer frimodige; det er mig, frygter ikke!"
28 And Petre answeride, and seide, Lord, if thou art, comaunde me to come to thee on the watris.
Men Peter svarede ham og sagde: "Herre! dersom det er dig, da byd mig at komme til dig på Vandet!"
29 And he seide, Come thou. And Petre yede doun fro the boot, and walkide on the watris to come to Jhesu.
Men han sagde: "Kom!" Og Peter trådte ned fra Skibet og vandrede på Vandet for at komme til Jesus.
30 But he siy the wynd strong, and was aferde; and whanne he bigan to drenche, he criede, and seide, Lord, make me saaf.
Men da han så det stærke Vejr, blev han bange; og da han begyndte at synke, råbte han og sagde: "Herre, frels mig!"
31 And anoon Jhesus helde forth his hoond, and took Petre, and seide to hym, Thou of litil feith, whi hast thou doutid?
Og straks udrakte Jesus Hånden og greb ham, og han siger til ham: "Du lidettroende, hvorfor tvivlede du?"
32 And whanne he hadde stied in to the boot, the wynd ceessid.
Og da de stege op i Skibet, lagde Vinden sig.
33 And thei, that weren in the boot, camen, and worschipiden hym, and seiden, Verili, thou art Goddis sone.
Men de, som vare i Skibet, faldt ned for ham og sagde: "Du er sandelig Guds Søn."
34 And whanne thei hadden passid ouer the see, thei camen in to the loond of Genesar.
Og da de vare farne over, landede de i Genezareth.
35 And whanne men of that place hadden knowe hym, thei senten in to al that cuntre; and thei brouyten to hym alle that hadden siknesse.
Og da Folkene på det Sted kendte ham, sendte de Bud til hele Egnen der omkring og bragte alle de syge til ham.
36 And thei preieden hym, that thei schulden touche the hemme of his clothing; and who euere touchiden weren maad saaf.
Og de bade ham, at de blot måtte røre ved Fligen af hans Klædebon; og alle de, som rørte derved, bleve helbredede.
