2 Corinthians 6

1 But we helpynge monesten, that ye resseyuen not the grace of God in veyn.

Әнди [Худаниң] һәмкарлири сүпитидә силәрдин Униң меһри-шәпқитини қобул қилип туруп уни бекарға кәткүзмәңлар дәп өтүнимиз

2 For he seith, In tyme wel plesinge Y haue herd thee, and in the dai of heelthe Y haue helpid thee. Lo! now a tyme acceptable, lo! now a dai of heelthe.

(чүнки у: «Шапаәт көрситилидиған бир пәйттә дуайиңни иҗабәт қилишни бекиткәнмән, ниҗат-қутулуш йәткүзүлидиған бир күнидә Мән саңа ярдәмдә болушумни бекиткәнмән» — деди. Мана, һазир болса «шапаәт көрситилидиған яхши пәйт»; мана, һазир «ниҗат-қутулуш күни»дур!).

3 Yyue we to no man ony offencioun, that oure seruyce be not repreued;

[Рәбниң] хизмитигә дағ кәлтүрүлмисун дәп һеч қандақ ишта һеч кимниң иманиға тосалғулуқ қилмаймиз;

4 but in alle thingis yyue we vs silf as the mynystris of God, in myche pacience, in tribulaciouns,

бәлки һәр бир ишта өзимизни Худаниң хизмәткарлири сүпитидә нәмунә қилип жүримиз; зор чидамлиқ билән, җәбир-зулумларда, җапа-мушәққәтләрдә, бесим-қистақларда,

5 in nedis, in angwischis, in betyngis, in prisouns, in dissensiouns with ynne, in trauels, in wakyngis, in fastyngis,

камча ярилирида, зинданларда, қозғилаң-топилаңлар ичидә, еғир меһнәтләрдә, түнәшләрдә, роза тутушларда,

6 in chastite, in kunnyng, in long abiding, in swetnesse, in the Hooli Goost,

паклиқ билән, билимләр билән, сәвир-тақәтлик билән, меһриванлиқлар билән, Муқәддәс Роһ билән, сахтилиқсиз меһир-муһәббәт билән,

7 in charite not feined, in the word of treuthe, in the vertu of God; bi armeris of riytwisnesse on the riythalf and on the lefthalf;

һәқиқәтниң сөз-калами билән, Худаниң күч-қудрити билән, һәққанийлиқниң оң-сол қоллардики қураллири билән,

8 bi glorie and vnnoblei; bi yuel fame and good fame; as disseyueris, and trewe men; as thei that ben vnknowun, and knowun;

һәм иззәт-шөһрәттә һәм һақарәт ичидә, төһмәт һәм тәриплинишләр ичидә [өзимизни Худаниң хизмәкарлири сүпитидә намайән қилдуқ]; ялғанчилар дәп қаралған болсақму сәмимий-садиқ болуп,

9 as men diynge, and lo! we lyuen; as chastisid, and not maad deed;

намсиз болдуқ-ю, амма мәшһормиз; өләй дәп қалдуқ-ю, амма мана, һаяттурмиз; тәрбийидә җазаландуқ-ю, амма өлүмгә мәһкүм қилинмидуқ;

10 as sorewful, euere more ioiynge; as hauynge nede, but makynge many men riche; as no thing hauynge, and weldynge alle thingis.

дәрд-әләм тарттуқ-ю, амма дайим шат-хурамлиқта туримиз; намрат болғинимиз билән, амма көп адәмләрни бай қилғучимиз; һеч немимиз йоқ болғини билән, амма һәммигә егидармиз.

11 A! ye Corynthies, oure mouth is open to you, oure herte is alargid;

Силәргә очуқ-йоруқ сөзлидуқ, әй Коринтлиқлар, бизниң бағримиз силәргә кәң ечилди!

12 ye ben not angwischid in vs, but ye ben anguischid in youre inwardnessis.

Силәр биз тәрәптин қисилған әмәс, лекин өз ич-бағриңларниң тарлиғидин қисилисиләр;

13 And Y seie as to sones, ye that han the same reward, be ye alargid.

әнди адил алмаштурушта болуп — (өз пәрзәнтлиримгә сөзлигәндәк сөзләймән) — бағриңларни бизгиму кәң ечиңлар.

14 Nyle ye bere the yok with vnfeithful men. For what parting of riytwisnes with wickidnesse? or what felouschipe of liyt to derknessis?

Етиқатсизлар билән бир боюнтуруққа четилип тәңсизликтә болмаңлар; чүнки һәққанийлиқ вә қәбиһлик оттурисида қандақму ортақлиқ болсун? Йоруқлуқниң қараңғулуқ билән қандақ һәмраһлиғи болсун?

15 and what acording of Crist to Belial? or what part of a feithful with the vnfeithful?

Мәсиһниң Белиал билән немә енақлиғи болсун? Ишәнгүчиниң ишәнмигүчи билән қандақ ортақ несивиси болсун?

16 and what consent to the temple of God with mawmetis? And ye ben the temple of the lyuynge God, as the Lord seith, For Y schal dwelle in hem, and Y schal walke among hem; and Y schal be God of hem, and thei schulen be a puple to me.

Худаниң ибадәтханисиниң бутлар билән қандақ бирлиги болсун? Чүнки силәр тирик Худаниң ибадәтханисидурсиләр — Худаниң: «Мән уларда туримән, уларниң арисида жүримән; уларниң Худаси болимән вә улар Мениң хәлқим болиду» дегинидәк [силәр Униң ибадәтханисидурсиләр];

17 For which thing go ye out of the myddil of hem, and be ye departid, seith the Lord, and touche ye not vnclene thing;

Шуниң үчүн «Уларниң арисидин чиқип кетиңлар, Маңа айрилиңлар», — дәйду Рәб, — «һеч напак нәрсигә тәккүчи болмаңлар», «шундила Мән силәрни қобул қилимән»,

18 and Y schal resseyue you, and schal be to you in to a fadir, and ye schulen be to me in to sones and douytris, seith the Lord almyyti.

вә: «Мән силәргә Ата болимән, силәр Маңа оғул-қизлирим болисиләр» — дәйду Һәммигә Қадир болған Рәб.