Psalms 147
1 Praise the LORD, for it is good to sing praises to our God; for it is pleasant and fitting to praise him.
Һәмдусана! Яһни мәдһийиләңлар! Бәрһәқ, бундақ қилиш шериндур; Худайимизни күйләңлар! Мәдһийә оқуш инсанға яришиду.
2 The LORD builds up Jerusalem. He gathers together the outcasts of Israel.
Пәрвәрдигар Йерусалимни бена қилмақта; Исраилниң сүргүн қилинғанлирини У жиғип келиду;
3 He heals the broken in heart, and binds up their wounds.
У көңли сунуқларни давалайду; Уларниң ярилирини таңиду.
4 He counts the number of the stars. He calls them all by their names.
У юлтузларниң санини санайду; Уларниң һәммисигә бир-бирләп исим қойиду.
5 Great is our Lord, and mighty in power. His understanding is infinite.
Улуқдур Рәббимиз, зор қудрәтликтур; Униң чүшиниши чәксиздур.
6 The LORD upholds the humble. He brings the wicked down to the ground.
Пәрвәрдигар мулайим мөминләрни йөләп көтириду; Рәзилләрни йәргичә төвән қилиду.
7 Sing to the LORD with thanksgiving. Sing praises on the harp to our God,
Пәрвәрдигарға тәшәккүрләр билән нахша ейтиңлар; Күйләрни чилтарға тәңшәп ейтиңлар!
8 who covers the sky with clouds, who prepares rain for the earth, who makes grass grow on the mountains.
У асманни булутлар билән қаплитиду, Зиминға ямғурни бекитиду, Тағларда от-чөпләрни өстүриду;
9 He provides food for the livestock, and for the young ravens when they call.
Малларға озуқ, Тағ қарғисиниң җүҗилири зарлиғанда, уларға озуқ бериду;
10 He doesn’t delight in the strength of the horse. He takes no pleasure in the legs of a man.
Ат күчидин У зоқ алмайду; Адәмниң чәбдәс путлирини хурсәнлик дәп билмәйду;
11 The LORD takes pleasure in those who fear him, in those who hope in his loving kindness.
Пәрвәрдигар бәлки Өзидин әйминидиғанларни, Өзиниң өзгәрмәс муһәббитигә үмүт бағлиғанларни хурсәнлик дәп билиду.
12 Praise the LORD, Jerusalem! Praise your God, Zion!
Пәрвәрдигарни махтаңлар, и Йерусалим; Худайиңни мәдһийилә, и Зион.
13 For he has strengthened the bars of your gates. He has blessed your children within you.
Чүнки У дәрвазилириңниң тақақлирини мәһкәм қилиду; Сениңдә туруватқан пәрзәнтлириңгә бәхит-бәрикәт бәрди.
14 He makes peace in your borders. He fills you with the finest of the wheat.
У чәт-чегаралириңда арам-течлиқ жүргүзиду, Сени буғдайниң есили билән қанаәтләндүриду.
15 He sends out his commandment to the earth. His word runs very swiftly.
У Өз әмир-бешарәтлирини йәр йүзигә әвәтиду; Униң сөз-калами интайин тез жүгүриду.
16 He gives snow like wool, and scatters frost like ashes.
У ақ қарни жуңдәк бериду, Қиравни күлләрдәк тарқитиду.
17 He hurls down his hail like pebbles. Who can stand before his cold?
Униң музини нан увақлиридәк қилип парчиливетиду; Униң соғуғи алдида ким туралисун?
18 He sends out his word, and melts them. He causes his wind to blow, and the waters flow.
У сөзини әвәтип, уларни еритиду; Униң шамилини чиқирип, суларни аққузиду.
19 He shows his word to Jacob, his statutes and his ordinances to Israel.
У Өз сөз-каламини Яқупқа, Бәлгүлимилирини һәм һөкүмлирини Исраилға аян қилиду;
20 He has not done this for just any nation. They don’t know his ordinances. Praise the LORD!
У башқа һеч бир әлгә мундақ муамилә қилмиғандур; Униң һөкүмлирини болса, улар билип баққан әмәс. Һәмдусана!
