Psalms 94
1 O LORD God, to whom vengeance belongeth; O God, to whom vengeance belongeth, show thyself.
Ya RAB, öç alıcı Tanrı, Saç ışığını, ey öç alıcı Tanrı!
2 Lift up thyself, thou judge of the earth: render a reward to the proud.
Kalk, ey yeryüzünün yargıcı, Küstahlara hak ettikleri cezayı ver!
3 LORD, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
Kötüler ne zamana dek, ya RAB, Ne zamana dek sevinip coşacak?
4 [How long] shall they utter [and] speak hard things? [and] all the workers of iniquity boast themselves?
Ağızlarından küstahlık dökülüyor, Suç işleyen herkes övünüyor.
5 They break in pieces thy people, O LORD, and afflict thy heritage.
Halkını eziyorlar, ya RAB, Kendi halkına eziyet ediyorlar.
6 They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
Dulu, garibi boğazlıyor, Öksüzleri öldürüyorlar.
7 Yet they say, The LORD will not see, neither will the God of Jacob regard [it].
“RAB görmez” diyorlar, “Yakup'un Tanrısı dikkat etmez.”
8 Understand, ye brutish among the people: and [ye] fools, when will ye be wise?
Ey halkın içindeki budalalar, dikkat edin; Ey aptallar, ne zaman akıllanacaksınız?
9 He that planted the ear, shall he not hear? he that formed the eye, shall he not see?
Kulağı yaratan işitmez mi? Göze biçim veren görmez mi?
10 He that chastiseth the heathen, shall he not correct? he that teacheth man knowledge, [shall he not know]?
Ulusları yola getiren yargılamaz mı? İnsanı eğiten bilmez mi?
11 The LORD knoweth the thoughts of man, that they [are] vanity.
RAB insanın düşüncelerinin Boş olduğunu bilir.
12 Blessed [is] the man whom thou chastenest, O LORD, and teachest him out of thy law;
Ne mutlu, ya RAB, yola getirdiğin, Yasanı öğrettiğin insana!
13 That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit be digged for the wicked.
Kötüler için çukur kazılıncaya dek, Onu sıkıntılı günlerden kurtarıp rahatlatırsın.
14 For the LORD will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
Çünkü RAB halkını reddetmez, Kendi halkını terk etmez.
15 But judgment shall return to righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
Adalet yine doğruluk üzerine kurulacak, Yüreği temiz olan herkes ona uyacak.
16 Who will rise up for me against the evil-doers? [or] who will stand up for me against the workers of iniquity?
Kötülere karşı beni kim savunacak? Kim benim için suçlulara karşı duracak?
17 Unless the LORD [had been] my help, my soul had almost dwelt in silence.
RAB yardımcım olmasaydı, Şimdiye dek sessizlik diyarına göçmüştüm bile.
18 When I said, My foot slippeth; thy mercy, O LORD, held me up.
“Ayağım kayıyor” dediğimde, Sevgin ayakta tutar beni, ya RAB.
19 In the multitude of my thoughts within me, thy comforts delight my soul.
Kaygılar içimi sarınca, Senin avutmaların gönlümü sevindirir.
20 Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frameth mischief by a law?
Yasaya dayanarak haksızlık yapan koltuk sahibi Seninle bağdaşır mı?
21 They assemble themselves against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
Onlar doğruya karşı birleşiyor, Suçsuzu ölüme mahkûm ediyorlar.
22 But the LORD is my defense; and my God [is] the rock of my refuge.
Ama RAB bana kale oldu, Tanrım sığındığım kaya oldu.
23 And he will bring upon them their own iniquity, and will cut them off in their own wickedness; [yes], the LORD our God will cut them off.
Tanrımız RAB yaptıkları kötülüğü Kendi başlarına getirecek, Kötülükleri yüzünden köklerini kurutacak, Evet, köklerini kurutacak.
