Psalms 94
1 O LORD God, to whom vengeance belongeth; O God, to whom vengeance belongeth, show thyself.
| ای خداوند، ای خدای انتقام گیرنده، قدرتت را نشان بده. |
2 Lift up thyself, thou judge of the earth: render a reward to the proud.
| ای داور جهان، برخیز و متکبران را به سزای اعمالشان برسان. |
3 LORD, how long shall the wicked, how long shall the wicked triumph?
| گناهکاران تا به کی پیروز و سرافراز خواهند بود؟ |
4 [How long] shall they utter [and] speak hard things? [and] all the workers of iniquity boast themselves?
| همهٔ بدکاران، گستاخ و ستمگر هستند و حرفهای ناروا می‌زنند. |
5 They break in pieces thy people, O LORD, and afflict thy heritage.
| قوم تو را از بین می‌برند و بر بندگانت ظلم می‌کنند. |
6 They slay the widow and the stranger, and murder the fatherless.
| بیوه‌زنان و غریبان و یتیمان را می‌کشند. |
7 Yet they say, The LORD will not see, neither will the God of Jacob regard [it].
| این ستمکاران می‌گویند: «خداوند ما را نمی‌بیند و خدای یقعوب متوجهٔ کارهای ما نمی‌شود.» |
8 Understand, ye brutish among the people: and [ye] fools, when will ye be wise?
| ای قوم من، چرا اینقدر نادان هستید؟ کِی عاقل خواهید شد؟ |
9 He that planted the ear, shall he not hear? he that formed the eye, shall he not see?
| آیا خدا که به ما گوش داده است، خودش نمی‌شنود؟ او که به ما چشم داده است، آیا نمی‌بیند؟ |
10 He that chastiseth the heathen, shall he not correct? he that teacheth man knowledge, [shall he not know]?
| او که همهٔ قومها را مجازات می‌کند، آیا شما را مجازات نخواهد کرد؟ او که همه چیز را به انسان می‌آموزد، آیا نمی‌داند که شما چه می‌کنید؟ |
11 The LORD knoweth the thoughts of man, that they [are] vanity.
| خداوند از افکار انسان آگاه است و می‌داند که آنها پوچ و بی‌ارزش‌اند. |
12 Blessed [is] the man whom thou chastenest, O LORD, and teachest him out of thy law;
| خوشا به حال کسی که تو، ای خداوند، او را تأدیب می‌کنی و قوانین خود را به او می‌آموزی. |
13 That thou mayest give him rest from the days of adversity, until the pit be digged for the wicked.
| چنین شخصی، در روزهایی که تو گناهکاران را گرفتار می‌سازی و نابود می‌کنی، آسوده‌خاطر و در امان خواهد بود. |
14 For the LORD will not cast off his people, neither will he forsake his inheritance.
| خداوند قوم برگزیدهٔ خود را ترک نخواهد کرد و ایشان را از یاد نخواهد برد. |
15 But judgment shall return to righteousness: and all the upright in heart shall follow it.
| بار دیگر داوری از روی عدل و انصاف اجرا خواهد شد و همهٔ درستکاران از آن پشتیبانی خواهند کرد. |
16 Who will rise up for me against the evil-doers? [or] who will stand up for me against the workers of iniquity?
| کیست که به طرفداری از من برخیزد و در مقابل گناهکاران ایستادگی کند؟ چه کسی حاضر است با من علیه بدکاران بجنگد؟ |
17 Unless the LORD [had been] my help, my soul had almost dwelt in silence.
| اگر خداوند مددکار من نمی‌بود به‌زودی از بین می‌رفتم. |
18 When I said, My foot slippeth; thy mercy, O LORD, held me up.
| وقتی فریاد زدم که پاهایم می‌لغزند! تو، ای خداوند پر محبت، به فریادم رسیدی و دست مرا گرفتی. |
19 In the multitude of my thoughts within me, thy comforts delight my soul.
| هنگامی که فکرم ناراحت و دلم بی‌قرار است، ای خداوند، تو مرا دلداری می‌دهی و به من آسودگی خاطر می‌بخشی. |
20 Shall the throne of iniquity have fellowship with thee, which frameth mischief by a law?
| آیا حکمرانان شرور از حمایت تو برخوردار خواهند بود که به نام قانون هر نوع ظلمی را مرتکب می‌شوند؟ |
21 They assemble themselves against the soul of the righteous, and condemn the innocent blood.
| آنها علیه درستکاران توطئه می‌چینند و بی‌گناهان را به مرگ محکوم می‌کنند. |
22 But the LORD is my defense; and my God [is] the rock of my refuge.
| اما خداوند صخره و پناهگاه من است و مرا از هر گزندی حفظ می‌کند. |
23 And he will bring upon them their own iniquity, and will cut them off in their own wickedness; [yes], the LORD our God will cut them off.
| خداوند، شریران و بدکاران را به سزای اعمالشان خواهد رسانید و آنها را از بین خواهد برد. آری، خداوند، خدای ما، ایشان را نابود خواهد کرد. |
