Psalms 81
1 To the chief Musician upon Gittith, [A Psalm] of Asaph. Sing aloud to God our strength: make a joyful noise to the God of Jacob.
Müzik şefi için - Gittit üzerine - Asaf'ın mezmuru Sevincinizi dile getirin gücümüz olan Tanrı'ya, Sevinç çığlıkları atın Yakup'un Tanrısı'na!
2 Take a psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.
Çalgıya başlayın, tef çalın, Tatlı sesli lir ve çenk çınlatın.
3 Blow the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.
Yeni Ay'da, dolunayda, Boru çalın bayram günümüzde.
4 For this [was] a statute for Israel, [and] a law of the God of Jacob.
Çünkü bu İsrail için bir kuraldır, Yakup'un Tanrısı'nın ilkesidir.
5 This he ordained in Joseph [for] a testimony, when he went out through the land of Egypt: [where] I heard a language [that] I understood not.
Tanrı Mısır'a karşı yürüdüğünde, Yusuf soyuna koydu bu koşulu. Orada tanımadığım bir ses işittim:
6 I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.
“Sırtındaki yükü kaldırdım, Ellerin küfeden kurtuldu” diyordu,
7 Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder: I proved thee at the waters of Meribah. (Selah)
“Sıkıntıya düşünce seslendin, seni kurtardım, Gök gürlemesinin ardından sana yanıt verdim, Meriva sularında seni sınadım. (Sela)
8 Hear, O my people, and I will testify to thee; O Israel, if thou wilt hearken to me;
“Dinle, ey halkım, seni uyarıyorum; Ey İsrail, keşke beni dinlesen!
9 There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any strange god.
Aranızda yabancı ilah olmasın, Başka bir ilaha tapmayın!
10 I [am] the LORD thy God who brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.
Seni Mısır'dan çıkaran Tanrın RAB benim. Ağzını iyice aç, doldurayım!
11 But my people would not hearken to my voice; and Israel would not obey me.
“Ama halkım sesimi dinlemedi, İsrail bana boyun eğmek istemedi.
12 So I gave them up to their own hearts lust: [and] they walked in their own counsels.
Ben de onları inatçı yürekleriyle baş başa bıraktım, Bildikleri gibi yaşasınlar diye.
13 O that my people had hearkened to me, [and] Israel had walked in my ways!
Keşke halkım beni dinleseydi, İsrail yollarımda yürüseydi!
14 I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.
Düşmanlarını hemen yere serer, Hasımlarına el kaldırırdım!
15 The haters of the LORD should have submitted themselves to him: and their time should have endured for ever.
Benden nefret edenler bana boyun eğerdi, Bu böyle sonsuza dek sürerdi.
16 He would have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock I should have satisfied thee.
Oysa sizleri en iyi buğdayla besler, Kayadan akan balla doyururdum.”
