Psalms 71
1 In thee, O LORD, do I put my trust: let me never be put to confusion.
Drottinn, þú ert skjól mitt! Ekki yfirgefa mig!
2 Deliver me in thy righteousness, and cause me to escape: incline thy ear to me, and save me.
Frelsaðu mig frá óvinum mínum, því að þú er réttlátur. Bjargaðu mér! Snúðu eyra þínu að mér og hlustaðu á mína einlægu bæn.
3 Be thou my strong habitation, to which I may continually resort: thou hast given commandment to save me; for thou [art] my rock and my fortress.
Vertu mér vígi og skjól gegn öllum árásum.
4 Deliver me, O my God, from the hand of the wicked, from the hand of the unrighteous and cruel man.
Já, bjargaðu mér ó Guð, frá svikum þessara illmenna.
5 For thou [art] my hope, O LORD God: [thou art] my trust from my youth.
Drottinn, þú ert mín síðasta von. Allt frá barnsaldri treysti ég á þig.
6 By thee have I been sustained from my birth: thou art he that brought me into life: my praise [shall be] continually of thee.
Frá fæðingu hefur þú vakað yfir mér og verndað mig – skyldi ég ekki vegsama þig?!
7 I am as a wonder to many; but thou [art] my strong refuge.
Velgengni mína, sem margir undrast, á ég vernd þinni að þakka.
8 Let my mouth be filled [with] thy praise [and with] thy honor all the day.
Ég vil lofa þig liðlangan daginn, ó Guð, því að alls góðs hef ég notið úr hendi þinni.
9 Cast me not off in the time of old age; forsake me not when my strength faileth.
Nú þegar aldurinn færist yfir, þá vísa mér ekki frá. Hafnaðu mér ekki þegar þrekið minnkar.
10 For my enemies speak against me; and they that lay wait for my soul take counsel together,
Óvinir mínir hvísla:
11 Saying, God hath forsaken him: persecute and take him; for [there is] none to deliver [him].
„Guð hefur yfirgefið hann! Nú er hann auðveld bráð. Hann hefur engan sér til hjálpar!“
12 O God, be not far from me: O my God, make haste for my help.
Guð minn, farðu ekki frá mér! Komdu fljótt og hjálpaðu mér!
13 Let them be confounded [and] consumed that are adversaries to my soul; let them be covered [with] reproach and dishonor that seek my hurt.
Útrýmdu þeim. Láttu þá verða til skammar sem óska mér óhamingju.
14 But I will hope continually, and will yet praise thee more and more.
En ég mun áfram treysta þér og ekki draga úr lofgjörð minni!
15 My mouth shall show forth thy righteousness [and] thy salvation all the day; for I know not the numbers [thereof].
Oftsinnis frelsaðir þú mig úr bráðri hættu. Ég vitna og rifja upp gæsku þína og daglega umhyggju.
16 I will go in the strength of the Lord GOD: I will make mention of thy righteousness, [even] of thine only.
Drottinn, styrkur þinn heldur mér uppi. Það skulu allir vita að þú einn ert góður og réttlátur.
17 O God, thou hast taught me from my youth: and hitherto have I declared thy wondrous works.
Guð minn, allt frá æsku hjálpaðir þú mér – um dásemdarverk þín hef ég ekki þagað.
18 Now also when I am old and gray-headed, O God, forsake me not; until I have shown thy strength to [this] generation, [and] thy power to every one [that] is to come.
Nú er ég orðinn gamall og hárin grá, en Drottinn yfirgefðu mig ekki! Láttu mig lifa enn um stund, svo að unga kynslóðin fái að heyra um máttarverk þín.
19 Thy righteousness also, O God, [is] very high, who hast done great things: O God, who [is] like to thee!
Kraftur þinn og kærleikur, Drottinn, nær til himna. Ó, hve það er dásamlegt! Hvar er slíkan Guð að finna sem þig?!
20 [Thou], who hast shown me great and severe troubles, wilt revive me again, and wilt bring me again from the depths of the earth.
Þú hefur sent okkur margvíslegt mótlæti – en ég veit að þú munt frelsa á ný og leyfa okkur að lifa!
21 Thou wilt increase my greatness, and comfort me on every side.
Þú munt auka við heiður minn og hugga mig að nýju.
22 I will also praise thee with the psaltery, [even] thy truth, O my God: to thee will I sing with the harp, O thou Holy One of Israel.
Ég leik á hörpu mína og lofa þig, því að öll þín orð og fyrirheit hafa staðist, þú hinn heilagi í Ísrael.
23 My lips shall greatly rejoice when I sing to thee; and my soul, which thou hast redeemed.
Ég vil lofa þig hárri röddu, því að þú hefur frelsað mig!
24 My tongue also shall talk of thy righteousness all the day long: for they are confounded, for they are brought to shame, that seek my hurt.
Liðlangan daginn vitna ég um ást þína og réttlæti, því að óvinir mínir sem óskuðu mér ógæfu, voru auðmýktir og roðnuðu af skömm.
