Psalms 52

1 To the chief Musician, Maschil, [A Psalm] of David, when Doeg the Edomite came and told Saul, and said to him, David is come to the house of Ahimelech. Why boastest thou thyself in mischief, O mighty man? the goodness of God [endureth] continually.

Þennan sálm orti Davíð til að andmæla óvini sínum Dóeg sem síðar tók af lífi áttatíu og fimm presta og fjölskyldur þeirra (sjá: 1. Sam. 22.). Kallar þú þig hetju?! Þú sem hreykir þér af ódæði gegn þjóð Guðs og herðir þig gegn miskunn hans.

2 Thy tongue deviseth mischiefs; like a sharp razor, working deceitfully.

Þú ert eins og skeinuhættur hnífur, þú svikahrappur!

3 Thou lovest evil more than good; [and] lying rather than to speak righteousness. (Selah)

Þú elskar illt meir en gott, lygi umfram sannleika.

4 Thou lovest all devouring words, O [thou] deceitful tongue.

Rógburð elskar þú og annað skaðræðistal!

5 God shall likewise destroy thee for ever, he shall take thee away, and pluck thee out of [thy] dwelling-place, and root thee out of the land of the living. (Selah)

En Guð mun koma þér á kné, draga þig út úr húsi þínu og uppræta af landi lifenda.

6 The righteous also shall see, and fear, and shall laugh at him:

Hinir réttlátu munu sjá það og óttast Guð, síðan hlægja og segja:

7 Lo, [this is] the man [that] made not God his strength; but trusted in the abundance of his riches, [and] strengthened himself in his wickedness.

„Svo fer fyrir þeim sem fyrirlíta Guð og treysta á mátt sinn og megin, þeim sem þrjóskast í illsku sinni.“

8 But I [am] like a green olive tree in the house of God: I trust in the mercy of God for ever and ever.

Ég er sem grænt olífutré í garði Guðs. Ég treysti á miskunn hans meðan ég lifi.

9 I will praise thee for ever, because thou hast done [it]: and I will wait on thy name; for [it is] good before thy saints.

Drottinn, ég vil vegsama þig að eilífu og þakka það sem þú hefur gert. Ég segi hinum trúuðu: Góður er Guð!