Psalms 116

1 I love the LORD, because he hath heard my voice [and] my supplications.

خداوند را دوست می‌دارم زیرا ناله و فریاد مرا می‌شنود

2 Because he hath inclined his ear to me, therefore will I call upon [him] as long as I live.

و به درخواست من گوش می‌دهد، پس تا آخر عمر، نزد او دعا خواهم کرد.

3 The sorrows of death encompassed me, and the pains of hell came upon me: I found trouble and sorrow. (Sheol h7585)

خطر مرگ بر من سایه افکنده بود و مایوس و غمگین بودم، (Sheol h7585)

4 Then I called upon the name of the LORD; O LORD, I beseech thee, deliver my soul.

سپس نام خداوند را خواندم و فریاد زدم: «آه ای خداوند، مرا نجات بده!»

5 Gracious [is] the LORD, and righteous; yes, our God [is] merciful.

او چه خوب و مهربان است! آری، خدای ما رحیم است.

6 The LORD preserveth the simple: I was brought low, and he helped me.

خداوند افراد ساده‌دل و فروتن را حفظ می‌کند. من با خطر روبرو بودم، ولی او مرا نجات داد.

7 Return to thy rest, O my soul; for the LORD hath dealt bountifully with thee.

ای جان من، آسوده باش، زیرا خداوند در حق من خوبی کرده است!

8 For thou hast delivered my soul from death, my eyes from tears, [and] my feet from falling.

او مرا از مرگ نجات داد و اشکهایم را پاک کرد و نگذاشت پایم بلغزد،

9 I will walk before the LORD in the land of the living.

تا بتوانم در این دنیا در حضور خداوند زیست کنم.

10 I believed, therefore have I spoken: I was greatly afflicted:

به تو ایمان داشتم، پس گفتم: «سخت پریشانم!»

11 I said in my haste, All men [are] liars.

در اضطراب خود به تو فریاد برآوردم: «همه دروغ می‌گویند!»

12 What shall I render to the LORD [for] all his benefits towards me?

اما اینک در برابر همهٔ خوبی‌هایی که خداوند برای من کرده است، چه می‌توانم به او بدهم؟

13 I will take the cup of salvation, and call upon the name of the LORD.

پیالۀ نجات را بلند خواهم کرد و نام خداوند را که مرا نجات داده، سپاس خواهم گفت.

14 I will pay my vows to the LORD now in the presence of all his people.

در حضور قوم او نذرهای خود را به خداوند ادا خواهم کرد.

15 Precious in the sight of the LORD [is] the death of his saints.

جانهای مقدّسان خداوند نزد او عزیزند، پس او نخواهد گذاشت آنها از بین بروند.

16 O LORD, truly I [am] thy servant; I [am] thy servant, the son of thy handmaid: thou hast loosed my bonds.

ای خداوند، من بندهٔ تو و پسر کنیز تو هستم. تو مرا از چنگ مرگ رها ساختی.

17 I will offer to thee the sacrifice of thanksgiving, and will call upon the name of the LORD.

قربانی شکرگزاری را به حضورت تقدیم می‌کنم و نام تو را گرامی می‌دارم.

18 I will pay my vows to the LORD now in the presence of all his people,

در حضور تمام مردم اسرائیل و در خانهٔ تو که در اورشلیم است، نذرهای خود را ادا خواهم نمود. سپاس بر خداوند!

19 In the courts of the LORD'S house, in the midst of thee, O Jerusalem. Praise ye the LORD.