Psalms 104
1 Bless the LORD, O my soul. O LORD my God, thou art very great; thou art clothed with honor and majesty.
| ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. ئەی یەزدانی پەروەردگارم، تۆ زۆر مەزنیت! شکۆمەندی و پایەبەرزیت لەبەرکردووە. |
2 Who coverest [thyself] with light as [with] a garment: who stretchest out the heavens like a curtain:
| وەک بەرگ ڕووناکیت پۆشیوە، وەک خێوەت ئاسمانت هەڵداوە، |
3 Who layeth the beams of his chambers in the waters: who maketh the clouds his chariot: who walketh upon the wings of the wind:
| وەک کاریتە بەیتوونەکەت لەسەر ئاو داناوە. هەوری ئاسمانت کردووەتە گالیسکەت، بەسەر باڵی باوە دەڕۆیت. |
4 Who maketh his angels spirits; his ministers a flaming fire:
| بایەکانت کردووەتە فریشتەکانت، بڵێسەی ئاگر خزمەتکارانت. |
5 [Who] laid the foundations of the earth, [that] it should not be removed for ever.
| زەویت لەسەر بناغەی خۆی دامەزراندووە، هەتاهەتایە نالەقێت. |
6 Thou coveredst it with the deep as [with] a garment: the waters stood above the mountains.
| تۆ وەک کراس زەویت بە دەریای قووڵ داپۆشی، لەسەر چیاکان ئاوەکان ڕادەوەستن. |
7 At thy rebuke they fled; at the voice of thy thunder they hasted away.
| بەڵام لە سەرزەنشتی تۆ ئاوەکان هەڵاتن، لە گرمەی دەنگی تۆ بە ترسەوە ڕایانکرد، |
8 They go up by the mountains; they go down by the valleys to the place which thou hast founded for them.
| بەسەر چیاکان کەوتن و شۆڕ بوونەوە ناو دۆڵەکان، بۆ ئەو شوێنەی تۆ بۆت دامەزراندبوون. |
9 Thou hast set a bound that they may not pass over; that they turn not again to cover the earth.
| سنوورێکت دانا لێی تێنەپەڕن، نەگەڕێنەوە هەتا زەوی دابپۆشن. |
10 He sendeth the springs into the valleys, [which] run among the hills.
| کانیاو لە شیوەکان دەتەقێنیتەوە، بۆ ئەوەی لەنێوان چیاکاندا بڕۆن. |
11 They give drink to every beast of the field: the wild asses quench their thirst.
| هەموو زیندەوەرێکی دەشتودەر ئاودەدەن، کەرەکێوییەکان تینووێتی خۆیانی پێ دەشکێنن. |
12 By them shall the fowls of the heaven have their habitation, [which] sing among the branches.
| باڵندەی ئاسمان هێلانەی تێدا دەکات، لەناو چڵەکان دەخوێنێت. |
13 He watereth the hills from his chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
| لە بەیتوونەکەی خۆتەوە چیاکان ئاو دەدەیت، زەوی لە بەروبوومی کردەوەکانت تێر دەبێت. |
14 He causeth the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man: that he may bring forth food out of the earth;
| گیا بۆ ئاژەڵی ماڵی دەڕوێنیت، سەوزە بۆ خزمەتی مرۆڤ، بۆ دەرهێنانی نان لە زەوییەوە. |
15 And wine [that] maketh glad the heart of man, [and] oil to make [his] face to shine, and bread [which] strengtheneth man's heart.
| مەی پێ دەبەخشی بۆ ئەوەی دڵی مرۆڤ خۆش بکەی، ڕۆن بۆ درەوشانەوەی زیاتری ڕووی، نان بۆ پتەوکردنی دڵی مرۆڤ. |
16 The trees of the LORD are full [of sap]; the cedars of Lebanon, which he hath planted;
| درەختەکانی یەزدان تێر دەبن، ئەو داری ئورزەی لوبنان کە چاندی، |
17 Where the birds make their nests: [as for] the stork, the fir-trees [are] her house.
| ئەوەی چۆلەکە هێلانەی تێدا دەکات، لەقلەقیش داری سنەوبەر ماڵیەتی، |
18 The high hills [are] a refuge for the wild goats; [and] the rocks for the conies.
| چیای بەرزیش بۆ بزنە کێوی، تاشەبەردەکانیش پەناگای گۆڕهەڵکەنە. |
19 He appointeth the moon for seasons: the sun knoweth his going down.
| مانگت دروستکرد بۆ دیاریکردنی وەرزەکان، خۆریش ئاوابوونی خۆی دەزانێت. |
20 Thou makest darkness, and it is night: in which all the beasts of the forest do creep [forth].
| تاریکی دادێنێت دەبێت بە شەو، هەموو زیندەوەری دارستان تێیدا دەکەونە جموجۆڵ. |
21 The young lions roar after their prey, and seek their food from God.
| بەچکە شێر بۆ نێچیر دەنەڕێنن، بۆ داواکردنی خواردنیان لە خودا. |
22 The sun ariseth, they collect, and lay themselves down in their dens.
| کە ڕۆژ هەڵدێت دەکشێنەوە، لەناو لانەکانیان خۆیان مات دەکەن. |
23 Man goeth forth to his work and to his labor until the evening.
| مرۆڤ دەچێت بۆ ئیشوکاری، بۆ ڕەنجکێشییەکەی هەتا ئێوارە. |
24 O LORD, how manifold are thy works! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
| ئەی یەزدان، کردەوەکانت چەندە زۆرن! هەموویت بە دانایی دروستکردووە، زەوی پڕە لە دەستکردی تۆ. |
25 [So is] this great and wide sea, in which [are] creeping animals innumerable, both small and great beasts.
| ئەم دەریا گەورە و فراوانە، کە بێشومار گیانداری گەورە و بچووکی تێدا جمەی دێت. |
26 There go the ships: [there is] that leviathan, [which] thou hast made to play therein.
| لەوێ کەشتییەکان دەڕۆن، لیڤیاتان، ئەمەی خۆت بەدیت هێناوە بۆ ئەوەی یاری تێدا بکات. |
27 These wait all upon thee; that thou mayest give [them] their food in due season.
| ئەمانە هەمووی چاویان لە تۆیە، بۆ ئەوەی لە کاتی خۆی خواردنیان بدەیتێ، |
28 [That which] thou givest them, they gather: thou openest thy hand, they are filled with good.
| پێیان دەدەیت و وەریدەگرن، دەستت دەکەیتەوە تێر چاکە دەبن. |
29 Thou hidest thy face, they are troubled: thou takest away their breath, they die, and return to their dust.
| ڕوو وەردەگێڕیت، دەتۆقن، هەناسەیان لێ دەبڕیت، دەمرن، دەگەڕێنەوە بۆ خۆڵی خۆیان. |
30 Thou sendest forth thy spirit, they are created: and thou renewest the face of the earth.
| کاتێک ڕۆحی خۆت دەنێریت، ئەوان بەدیدەهێنرێن، ڕووی زەوی نوێ دەکەیتەوە. |
31 The glory of the LORD shall endure for ever: the LORD shall rejoice in his works.
| با شکۆی یەزدان هەتاهەتایە بەردەوام بێت، با یەزدان بە کارەکانی خۆی دڵخۆش بێت. |
32 He looketh on the earth, and it trembleth: he toucheth the hills, and they smoke.
| ئەوەی سەیری زەوی دەکات، لەرز دەیگرێت، دەست دەداتە چیاکان، دووکەڵ دەکەن. |
33 I will sing to the LORD as long as I live: I will sing praise to my God while I have my being.
| بە درێژایی ژیانم گۆرانی بۆ یەزدان دەڵێم، تاکو ماوم سروود بۆ خودای خۆم دەڵێم. |
34 My meditation of him shall be sweet: I will be glad in the LORD.
| با بیرکردنەوەم شیرین بێت لەلای، منیش بە یەزدان دڵخۆش دەبم. |
35 Let sinners be consumed out of the earth, and let the wicked be no more. Bless thou the LORD, O my soul. Praise ye the LORD.
| بەڵام با گوناهباران لەسەر زەوی دواییان ببڕێتەوە، با بەدکاران ئیتر نەمێنن. ئەی گیانی من، ستایشی یەزدان بکە. هەلیلویا! |
