Job 6
1 But Job answered and said,
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: |
2 Oh that my grief were thoroughly weighed, and my calamity laid in the balances together!
| «خۆزگە دەتوانرا خەم و پەژارەکەم بکێشن و هەموو دەرد و بەڵاکەم بخەنە تای تەرازووەوە! |
3 For now it would be heavier than the sand of the sea: therefore my words are swallowed up.
| بێگومان لە لمی دەریا قورستر دەبوو، لەبەر ئەوە بە هەڵەشەیی قسەم کرد. |
4 For the arrows of the Almighty [are] within me, the poison of which drinketh up my spirit: the terrors of God set themselves in array against me.
| تیرەکانی خودای هەرە بەتوانا لە مندان و ڕۆحم لە ژەهراوەکەیان دەخواتەوە؛ بەڵا تۆقێنەرەکانی خودا لە دژی من ڕیزیان بەستووە. |
5 Doth the wild ass bray when he hath grass? or loweth the ox over his fodder?
| ئایا کەرەکێوی کە گیای هەبێت دەزەڕێنێت، یان گا لەسەر ئالیکەکەی دەقۆڕێنێت؟ |
6 Can that which is unsavory be eaten without salt? or is there [any] taste in the white of an egg?
| ئایا خواردنێکی بێ تام بەبێ خوێ دەخورێت، یان لینجاوی پاڵپینە تامی هەیە؟ |
7 The things [that] my soul refused to touch [are] as my sorrowful food.
| من قێز لەو خواردنانە دەکەمەوە، نەفسم ڕەتیان دەکاتەوە دەستیان لێ بدەم. |
8 Oh that I might have my request; and that God would grant [me] the thing that I long for!
| «خۆزگە داواکارییەکەم دەهاتە دی و ئەوەی چاوەڕێم دەکرد خودا پێی دەدام، |
9 Even that it would please God to destroy me; that he would let loose his hand, and cut me off!
| کە خودا ڕازی بێت وردوخاشم بکات و دەستی لێم بکاتەوە تاوەکو ژیانم ببڕێتەوە! |
10 Then should I yet have comfort; yes, I would harden myself in sorrow: let him not spare; for I have not concealed the words of the Holy One.
| هەرچەندە ئازارەکانم دەستم لێ ناپارێزن، بەڵام هەتا ئێستاش دڵنەواییەکەم ئەمەیە، کە نکۆڵیم لە وشەکانی خودا پیرۆزەکە نەکردووە. |
11 What [is] my strength, that I should hope? and what [is] my end, that I should prolong my life?
| «هێزی من چییە هەتا چاوەڕوان بم و کۆتاییم چییە هەتا دانبەخۆمدا بگرم؟ |
12 [Is] my strength the strength of stones? or [is] my flesh of brass?
| ئایا هێزم هێزی بەردە؟ یان گۆشتم بڕۆنزە؟ |
13 [Is] not my help in me? and is wisdom driven quite from me?
| سەرکەوتن لە من دوورکەوتووەتەوە، ئایا هیچ لە دەسەڵاتی مندا هەیە؟ |
14 To him that is afflicted pity [should be shown] from his friend; but he forsaketh the fear of the Almighty.
| «ئەگەر کەسێک خۆشەویستی بۆ هاوڕێکەی دەرنەبڕێت، ئەوا ڕێزی خودای هەرە بەتواناشی نەگرتووە. |
15 My brethren have dealt deceitfully as a brook, [and] as the stream of brooks they pass away;
| بەڵام براکانم وەک جۆگەی ئاو پشتیان لێکردم، وەک جۆگەی ناو دۆڵەکان پڕن و بەسەر کەنارەکانیاندا دەڕژێن. |
16 Which are blackish by reason of the ice, [and] in which the snow is hid:
| کاتێک لێڵن لەبەر شەختە بەفر تێیاندا دەتوێتەوە، |
17 In the time when they become warm, they vanish: when it is hot, they are consumed out of their place.
| بەڵام کە دەڕۆن کۆتاییان پێ دێت، کە گەرما داهات لە شوێنی خۆیان وشک دەبن. |
18 The paths of their way are turned aside; they go to nothing, and perish.
| کاروانەکان لە ڕێگای خۆیان لا دەدەن، دەچنە ناو چۆڵەوانی و لەناودەچن. |
19 The troops of Tema looked, the companies of Sheba waited for them.
| کاروانەکانی تێما بۆی دەگەڕێن، بازرگانەکانی شەبا هیوادارن کە بیدۆزنەوە، |
20 They were confounded because they had hoped; they came thither, and were ashamed.
| کە هاتنە لای بێ ئومێد بوون، بێزار بوون، چونکە متمانەیان پێی کردبوو. |
21 For now ye are nothing: ye see [my] casting down, and are afraid.
| ئێستا ئێوەش وەک ئەوتان لێهاتووە، سوودتان نییە، بینیتان کە چیم بەسەرهاتووە ئێوە تۆقین. |
22 Did I say, Bring to me? or Give a reward for me of your substance?
| ئایا هیچ کاتێک پێم گوتن:”لە پێناوی من شتێک بدەن، بە سامانی خۆتان بمکڕنەوە، |
23 Or, Deliver me from the enemy's hand? or, Redeem me from the hand of the mighty?
| لە دەستی دوژمن دەربازم بکەن، لە دەستی ستەمکار بمکڕنەوە؟“ |
24 Teach me, and I will hold my tongue: and cause me to understand in what I have erred.
| «فێرم بکەن، من بێدەنگ دەبم، تێمبگەیەنن لە چ شتێک گومڕا بووم! |
25 How forcible are right words! but what doth your arguing reprove?
| ئای، قسەی ڕاست چەند بریندارکەرە! بەڵام ئەو بەڵگانەی کە دەیانهێننەوە چی دەسەلمێنن؟ |
26 Do ye imagine to reprove words, and the speeches of one that is desperate, [which are] as wind?
| ئایا لەسەر قسەکانم سەرزەنشتم دەکەن، ئەوەی دەیڵێم بە با دەڕوات؟ |
27 Yes, ye overwhelm the fatherless, and ye dig [a pit] for your friend.
| بەڵکو ئێوە هەتیو دەفرۆشن و چاڵ بۆ هاوڕێی خۆتان هەڵدەکەنن. |
28 Now therefore be content, look upon me; for [it is] evident to you if I lie.
| «ئێستا باش تێم بڕوانن، چونکە من لە ڕووی ئێوەدا درۆ ناکەم. |
29 Return, I pray you, let it not be iniquity; yes, return again, my righteousness [is] in it.
| تکایە پاشگەز بنەوە! ستەمم لێ مەکەن، ئەگینا ڕاستودروستییەکەم دەخەنە گومانەوە. |
30 Is there iniquity in my tongue? cannot my taste discern perverse things?
| ئایا بەدکاری لەسەر زاری منە، یان زمانم تامی خراپەکاری جیا ناکاتەوە؟ |
