Job 36

1 Elihu also proceeded, and said,

حوصله کن و به آنچه که دربارهٔ خدا می‌گویم گوش بده.

2 Suffer me a little, and I will show thee that [I have] yet to speak on God's behalf.

3 I will bring my knowledge from afar, and will ascribe righteousness to my Maker.

من با دانش وسیع خود به تو نشان خواهم داد که خالق من عادل است.

4 For truly my words [shall] not [be] false: he that is perfect in knowledge [is] with thee.

بدان کسی که در مقابل تو ایستاده، مردی فاضل است و آنچه می‌گوید عین حقیقت می‌باشد.

5 Behold, God [is] mighty, and despiseth not [any]: [he is] mighty in strength [and] wisdom.

فهم و دانایی خدا کامل است. او قادر به انجام هر کاری است، با وجود این کسی را خوار نمی‌شمارد.

6 He preserveth not the life of the wicked: but giveth right to the poor.

او بدکاران را بی‌سزا نمی‌گذارد و به داد مظلومان می‌رسد.

7 He withdraweth not his eyes from the righteous: but with kings [are they] on the throne; yes, he doth establish them for ever, and they are exalted.

از نیکان حمایت کرده، آنها را چون پادشاهان سرافراز می‌نماید و عزت ابدی به آنها می‌بخشد.

8 And if [they are] bound in fetters, [and] are held in cords of affliction;

هرگاه در زحمت بیفتند و اسیر و گرفتار شوند،

9 Then he showeth them their work, and their transgressions that they have exceeded.

خدا اعمال گناه‌آلود و تکبر ایشان را که موجب گرفتاریشان شده به آنها نشان می‌دهد

10 He openeth also their ear to discipline, and commandeth that they return from iniquity.

و به ایشان کمک می‌کند که به سخنان او توجه نمایند و از گناه دست بکشند.

11 If they obey and serve [him], they shall spend their days in prosperity, and their years in pleasures.

اگر به او گوش داده، از او اطاعت کنند، آنگاه تمام عمر شادمان و خوشبخت خواهند بود؛

12 But if they obey not, they shall perish by the sword, and they shall die without knowledge.

و اگر گوش ندهند، در جنگ هلاک شده، در جهل و نادانی خواهند مرد.

13 But the hypocrites in heart heap up wrath: they cry not when he bindeth them.

اشخاص خدانشناس در دل خود خشم را می‌پرورانند و حتی وقتی خدا آنها را تنبیه می‌کند از او کمک نمی‌طلبند.

14 They die in youth, and their life [is] among the unclean.

آنها به سوی فساد و هرزگی کشیده می‌شوند و در عنفوان جوانی می‌میرند.

15 He delivereth the poor in his affliction, and openeth their ears in oppression.

خدا به‌وسیلۀ سختی و مصیبت با انسان سخن می‌گوید و او را از رنجهایش می‌رهاند.

16 Even so would he have removed thee out of the strait [into] a broad place, where [there is] no straitness; and that which should be set on thy table [would be] full of fatness.

خدا می‌خواهد تو را از این سختی و مصیبت برهاند و تو را کامیاب سازد تا بتوانی در امنیت و وفور نعمت زندگی کنی.

17 But thou hast fulfilled the judgment of the wicked: judgment and justice take hold [on thee].

اما در حال حاضر فکرت با داوری شریران درگیر است. نگران نباش داوری و عدالت اجرا خواهند شد.

18 Because [there is] wrath, [beware] lest he take thee away with [his] stroke: then a great ransom cannot deliver thee.

مواظب باش کسی با رشوه و ثروت، تو را از راه راست منحرف نسازد.

19 Will he esteem thy riches? [no], not gold, nor all the forces of strength.

فریاد تو به جایی نخواهد رسید و با همۀ تلاشهای سختت نمی‌توانی از این تنگنا آزاد شوی.

20 Desire not the night, when people are cut off in their place.

در آرزوی فرا رسیدن شب نباش، تا مردم را از مکانشان بیرون بِکِشی.

21 Take heed, regard not iniquity: for this hast thou chosen rather than affliction.

از گناه دوری کن، زیرا خدا این گرفتاری را به همین سبب فرستاده است تا تو را از گناه دور نگه دارد.

22 Behold, God exalteth by his power: who teacheth like him?

بدان که قدرت خدا برتر از هر قدرتی است. کیست که مثل او بتواند به انسان تعلیم دهد؟

23 Who hath enjoined him his way? or who can say, Thou hast wrought iniquity?

چه کسی می‌تواند چیزی به خدا یاد دهد و یا او را به بی‌انصافی متهم سازد؟

24 Remember that thou magnify his work, which men behold.

به یاد داشته باش که کارهای او را تجلیل کنی، کارهایی که مردمان در وصف آنها سراییده‌اند.

25 Every man may see it; man may behold [it] afar off.

همهٔ مردم کارهای خدا را مشاهده می‌کنند، هر چند از درک کامل آنها عاجزند.

26 Behold, God [is] great, and we know [him] not, neither can the number of his years be searched out.

زیرا خدا به قدری عظیم است که نمی‌توان او را آنچنان که باید شناخت و به ازلیت وی پی برد.

27 For he maketh small the drops of water: they pour down rain according to the vapor of it.

او بخار آب را به بالا می‌فرستد و آن را به باران تبدیل می‌کند.

28 Which the clouds do drop [and] distill upon man abundantly.

سپس ابرها آن را به فراوانی برای انسان فرو می‌ریزند.

29 Also can [any] understand the spreadings of the clouds, [or] the noise of his tabernacle?

آیا واقعاً کسی چگونگی گسترده شدن ابرها در آسمان و برخاستن غرش رعد از درون آنها را می‌فهمد؟

30 Behold, he spreadeth his light upon it, and covereth the bottom of the sea.

ببینید چگونه سراسر آسمان را با برق روشن می‌سازد، ولی اعماق دریا همچنان تاریک می‌ماند.

31 For by them he judgeth the people; he giveth food in abundance.

خدا با کارهای حیرت‌انگیز خود غذای فراوان در دسترس همهٔ انسانها قرار می‌دهد.

32 With clouds he covereth the light; and commandeth it [not to shine] by [the] intervening [cloud].

او دستهای خود را با تیرهای آتشین برق پر می‌کند و هر یک از آنها را به سوی هدف پرتاب می‌نماید.

33 The noise of it showeth concerning it, the cattle also concerning the vapor.

رعد او از فرا رسیدن طوفان خبر می‌دهد؛ و حتی حیوانات نیز از آمدن آن آگاه می‌شوند.