Ecclesiastes 7
1 A good name [is] better than precious ointment; and the day of death than the day of one's birth.
İyi ad hoş kokulu yağdan, Ölüm günü doğum gününden iyidir.
2 [It is] better to go to the house of mourning, than to go to the house of feasting: for that [is] the end of all men; and the living will lay [it] to his heart.
Yas evine gitmek, şölen evine gitmekten iyidir. Çünkü her insanın sonu ölümdür, Yaşayan herkes bunu aklında tutmalı.
3 Sorrow [is] better than laughter: for by the sadness of the countenance the heart is made better.
Üzüntü gülmekten iyidir, Çünkü yüz mahzun olunca yürek sevinir.
4 The heart of the wise [is] in the house of mourning; but the heart of fools [is] in the house of mirth.
Bilge kişinin aklı yas evindedir, Akılsızın aklıysa şenlik evinde.
5 [It is] better to hear the rebuke of the wise, than for a man to hear the song of fools.
Bilgenin azarını işitmek, Akılsızın türküsünü işitmekten iyidir.
6 For as the crackling of thorns under a pot, so [is] the laughter of the fool: this also [is] vanity.
Çünkü akılsızın gülmesi, Kazanın altındaki çalıların çatırtısı gibidir. Bu da boştur.
7 Surely oppression maketh a wise man mad; and a gift destroyeth the heart.
Haksız kazanç bilgeyi delirtir, Rüşvet karakteri bozar.
8 Better [is] the end of a thing than its beginning: [and] the patient in spirit [is] better than the proud in spirit.
Bir olayın sonu başlangıcından iyidir. Sabırlı kibirliden iyidir.
9 Be not hasty in thy spirit to be angry: for anger resteth in the bosom of fools.
Çabuk öfkelenme, Çünkü öfke akılsızların bağrında barınır.
10 Say not thou, What is [the cause] that the former days were better than these? for thou dost not inquire wisely concerning this.
“Neden geçmiş günler bugünlerden iyiydi?” diye sorma, Çünkü bu bilgece bir soru değil.
11 Wisdom [is] good with an inheritance: and [by it there is] profit to them that see the sun.
Bilgelik miras kadar iyidir, Güneşi gören herkes için yararlıdır.
12 For wisdom [is] a defense, [and] money [is] a defense: but the excellence of knowledge [is], [that] wisdom giveth life to them that have it.
Bilgelik siperdir, para da siper, Bilginin yararı ise şudur: Bilgelik ona sahip olan kişinin yaşamını korur.
13 Consider the work of God: for who can make [that] straight, which he hath made crooked?
Tanrı'nın yaptığını düşün: O'nun eğrilttiğini kim doğrultabilir?
14 In the day of prosperity be joyful, but in the day of adversity consider: God also hath set the one over against the other, to the end that man should find nothing after him.
İyi günde mutlu ol, Ama kötü günde dikkatle düşün; Tanrı birini öbürü gibi yaptı ki, İnsan kendisinden sonra neler olacağını bilmesin.
15 All [things] have I seen in the days of my vanity: there is a just [man] that perisheth in his righteousness, and there is a wicked [man] that prolongeth [his life] in his wickedness.
Boş ömrümde şunları gördüm: Doğru insan doğruluğuna karşın ölüyor, Kötü insanın ise, kötülüğüne karşın ömrü uzuyor.
16 Be not righteous over much; neither make thyself over wise: why shouldst thou destroy thyself?
Ne çok doğru ol ne de çok bilge. Niçin kendini yok edesin?
17 Be not over much wicked, neither be thou foolish: why shouldst thou die before thy time?
Ne çok kötü ol ne de akılsız. Niçin vaktinden önce ölesin?
18 [It is] good that thou shouldst take hold of this; yes, also from this withdraw not thy hand: for he that feareth God shall escape from them all.
Birini tutman iyidir, Öbüründen de elini çekme. Çünkü Tanrı'ya saygı duyan ikisini de başarır.
19 Wisdom strengtheneth the wise more than ten mighty [men] who are in the city.
Bilgelik, bilge kişiyi kentteki on yöneticiden daha güçlü kılar.
20 For [there is] not a just man upon earth, that doeth good, and sinneth not.
Çünkü yeryüzünde hep iyilik yapan, Hiç günah işlemeyen doğru insan yoktur.
21 Also take no heed to all words that are spoken; lest thou hear thy servant curse thee:
İnsanların söylediği her söze aldırma, Yoksa uşağının bile sana sövdüğünü duyabilirsin.
22 For often also thy own heart knoweth that thou thyself likewise hast cursed others.
Çünkü sen de birçok kez Başkalarına sövdüğünü pekâlâ biliyorsun.
23 All this have I proved by wisdom: I said, I will be wise; but it [was] far from me.
Bütün bunları bilgelikle denedim: “Bilge olacağım” dedim. Ama bu beni aşıyordu.
24 That which is far off, and exceedingly deep, who can find it out?
Bilgelik denen şey Uzak ve çok derindir, onu kim bulabilir?
25 I applied my heart to know, and to search, and to seek out wisdom, and the reason [of things], and to know the wickedness of folly, even of foolishness [and] madness:
Böylece, bilgelik ve çözüm aramaya, incelemeye, kavramaya, Kötülüğün akılsızlık, akılsızlığın delilik olduğunu anlamaya kafa yordum.
26 And I find more bitter than death the woman whose heart [is] snares and nets, [and] her hands [as] bands: whoever pleaseth God shall escape from her; but the sinner shall be taken by her.
Kimi kadını ölümden acı buldum. O kadın ki, kendisi tuzak, yüreği kapan, elleri zincirdir. Tanrı'nın hoşnut kaldığı insan ondan kaçar, Günah işleyense ona tutsak olur.
27 Behold, this have I found, saith the preacher, [counting] one by one, to find out the account:
Vaiz diyor ki, “Şunu gördüm: Bir çözüm bulmak için Bir şeyi öbürüne eklerken
28 Which yet my soul seeketh, but I find not: one man among a thousand have I found; but a woman among all those have I not found.
–Araştırıp hâlâ bulamazken– Binde bir adam buldum, Ama aralarında bir kadın bulamadım.
29 Lo, this only have I found, that God hath made man upright; but they have sought out many inventions.
Bulduğum tek şey: Tanrı insanları doğru yarattı, Oysa onlar hâlâ karmaşık çözümler arıyorlar.”
