1 Chronicles 14
1 Now Hiram king of Tyre sent messengers to David, and timber of cedars, with masons and carpenters, to build him an house.
Potem posłał Hiram, król Tyrski, posłów do Dawida, i drzewa cedrowe, i murarzy i cieśli, aby mu zbudowali dom.
2 And David perceived that the LORD had confirmed him king over Israel, for his kingdom was exalted on high, because of his people Israel.
I poznał Dawid, iż go utwierdził Pam królem nad Izraelem, a iż wywyższył królestwo jego dla ludu swego Izraelskiego.
3 And David took more wives at Jerusalem: and David begat more sons and daughters.
(I pojął Dawid więcej żon w Jeruzalemie, a spłodził Dawid więcej synów i córek.
4 Now these are the names of his children which he had in Jerusalem; Shammua, and Shobab, Nathan, and Solomon,
A teć są imiona tych, którzy mu się urodzili w Jeruzalemie: Samna, i Sobab, Natan, i Salomon,
5 And Ibhar, and Elishua, and Elpalet,
I Ibchar, i Elisua, i Elfalet,
6 And Nogah, and Nepheg, and Japhia,
I Noga, i Nefeg, i Jafija,
7 And Elishama, and Beeliada, and Eliphalet.
I Elisama, i Beelijada, i Elifelet.)
8 And when the Philistines heard that David was anointed king over all Israel, all the Philistines went up to seek David. And David heard of it, and went out against them.
Wtem usłyszawszy Filistynowie, że był pomazany Dawid za króla nad wszystkim Izraelem, wyciągnęli wszyscy Filistynowie, aby szukali Dawida. Co gdy usłyszał Dawid, wyszedł przeciwko nim.
9 And the Philistines came and spread themselves in the valley of Rephaim.
Bo Filistynowie przyciągnąwszy rozpostarli się w dolinie Rafaim.
10 And David enquired of God, saying, Shall I go up against the Philistines? and wilt thou deliver them into my hand? And the LORD said to him, Go up; for I will deliver them into thy hand.
I radził się Dawid Boga, mówiąc: Mamli iść przeciw Filistynom? a podaszli ich w ręce moje? I odpowiedział mu Pan: Idź a podam ich w ręce twoje.
11 So they came up to Baalperazim; and David smote them there. Then David said, God hath broken in upon my enemies by my hand like the breaking forth of waters: therefore they called the name of that place Baalperazim.
A gdy oni przyciągnęli do Baal Perazym, poraził ich tam Dawid, i rzekł Dawid: Rozerwał Bóg nieprzyjacioły moje przez rękę moję, jako się rozrywają wody; a przetoż nazwano imię miejsca onego Baal Perazym.
12 And when they had left their gods there, David gave a commandment, and they were burned with fire.
I zostawili tam bogi swoje; a Dawid rozkazał, aby je spalono ogniem.
13 And the Philistines yet again spread themselves abroad in the valley.
Lecz zebrawszy się znowu Filistynowie rozpostarli się w dolinie.
14 Therefore David enquired again of God; and God said to him, Go not up after them; turn away from them, and come upon them in front of the mulberry trees.
Przetoż radził się znowu Dawid Boga. I rzekł mu Bóg: Nie ciągnij za nimi, ale się odwróć od nich, abyś na nich natarł przeciwko morwom.
15 And it shall be, when thou shalt hear a sound of marching in the tops of the mulberry trees, then thou shalt go out to battle: for God hath gone forth before thee to smite the host of the Philistines.
A gdy usłyszysz szum idącego po wierzchach morwowych, tedy wynijdziesz do bitwy; bo wyszedł Bóg przed tobą, aby poraził wojska Filistyńskie.
16 David therefore did as God commanded him: and they smote the host of the Philistines from Gibeon even to Gazer.
I uczynił Dawid, jako mu był rozkazał Bóg; i porazili wojska Filistyńskie od Gabaon aż do Gazer.
17 And the fame of David went out into all lands; and the LORD brought the fear of him upon all nations.
A tak rozsławiło się imię Dawidowe po wszystkich ziemiach: i sprawił to Pan, że był straszny wszystkim narodom.
