John 20
1 Now early on the first day of the week, while it was still dark, Mary Magdalene came to the tomb and she saw the stone rolled away from the tomb.
അനന്തരം സപ്താഹസ്യ പ്രഥമദിനേ ഽതിപ്രത്യൂഷേ ഽന്ധകാരേ തിഷ്ഠതി മഗ്ദലീനീ മരിയമ് തസ്യ ശ്മശാനസ്യ നികടം ഗത്വാ ശ്മശാനസ്യ മുഖാത് പ്രസ്തരമപസാരിതമ് അപശ്യത്|
2 So she ran and came to Simon Peter and to the other disciple whom Jesus loved, and she said to them, “They took away the Lord out from the tomb, and we do not know where they have laid him.”
പശ്ചാദ് ധാവിത്വാ ശിമോൻപിതരായ യീശോഃ പ്രിയതമശിഷ്യായ ചേദമ് അകഥയത്, ലോകാഃ ശ്മശാനാത് പ്രഭും നീത്വാ കുത്രാസ്ഥാപയൻ തദ് വക്തും ന ശക്നോമി|
3 Then Peter and the other disciple went out, and they went to the tomb.
അതഃ പിതരഃ സോന്യശിഷ്യശ്ച ബർഹി ർഭുത്വാ ശ്മശാനസ്ഥാനം ഗന്തുമ് ആരഭേതാം|
4 They both ran together, and the other disciple quickly ran ahead of Peter and arrived at the tomb first.
ഉഭയോർധാവതോഃ സോന്യശിഷ്യഃ പിതരം പശ്ചാത് ത്യക്ത്വാ പൂർവ്വം ശ്മശാനസ്ഥാന ഉപസ്ഥിതവാൻ|
5 Then stooping down, he saw the linen cloths lying there, but he did not go inside.
തദാ പ്രഹ്വീഭൂയ സ്ഥാപിതവസ്ത്രാണി ദൃഷ്ടവാൻ കിന്തു ന പ്രാവിശത്|
6 Simon Peter then arrived after him and went into the tomb. He saw the linen cloths lying there
അപരം ശിമോൻപിതര ആഗത്യ ശ്മശാനസ്ഥാനം പ്രവിശ്യ
7 and the cloth that had been on his head. It was not lying with the linen cloths but was folded up in a place by itself.
സ്ഥാപിതവസ്ത്രാണി മസ്തകസ്യ വസ്ത്രഞ്ച പൃഥക് സ്ഥാനാന്തരേ സ്ഥാപിതം ദൃഷ്ടവാൻ|
8 Then the other disciple, the one who first arrived at the tomb, also went in, and he saw and believed.
തതഃ ശ്മശാനസ്ഥാനം പൂർവ്വമ് ആഗതോ യോന്യശിഷ്യഃ സോപി പ്രവിശ്യ താദൃശം ദൃഷ്ടാ വ്യശ്വസീത്|
9 For until that time they still did not know the scripture that he should rise from the dead.
യതഃ ശ്മശാനാത് സ ഉത്ഥാപയിതവ്യ ഏതസ്യ ധർമ്മപുസ്തകവചനസ്യ ഭാവം തേ തദാ വോദ്ധും നാശൻകുവൻ|
10 So the disciples went back home again.
അനന്തരം തൗ ദ്വൗ ശിഷ്യൗ സ്വം സ്വം ഗൃഹം പരാവൃത്യാഗച്ഛതാമ്|
11 But Mary was standing outside the tomb weeping. As she wept, she stooped down into the tomb.
തതഃ പരം മരിയമ് ശ്മശാനദ്വാരസ്യ ബഹിഃ സ്ഥിത്വാ രോദിതുമ് ആരഭത തതോ രുദതീ പ്രഹ്വീഭൂയ ശ്മശാനം വിലോക്യ
12 She saw two angels in white sitting, one at the head, and one at the foot of where the body of Jesus had lain.
യീശോഃ ശയനസ്ഥാനസ്യ ശിരഃസ്ഥാനേ പദതലേ ച ദ്വയോ ർദിശോ ദ്വൗ സ്വർഗീയദൂതാവുപവിഷ്ടൗ സമപശ്യത്|
13 They said to her, “Woman, why are you weeping?” She said to them, “Because they took away my Lord, and I do not know where they have put him.”
തൗ പൃഷ്ടവന്തൗ ഹേ നാരി കുതോ രോദിഷി? സാവദത് ലോകാ മമ പ്രഭും നീത്വാ കുത്രാസ്ഥാപയൻ ഇതി ന ജാനാമി|
14 When she said this, she turned around and saw Jesus standing there, but she did not know that it was Jesus.
ഇത്യുക്ത്വാ മുഖം പരാവൃത്യ യീശും ദണ്ഡായമാനമ് അപശ്യത് കിന്തു സ യീശുരിതി സാ ജ്ഞാതും നാശക്നോത്|
15 Jesus said to her, “Woman, why are you weeping? Whom are you looking for?” She thought that he was the gardener, so she said to him, “Sir, if you have taken him away, tell me where you have put him, and I will take him away.”
തദാ യീശുസ്താമ് അപൃച്ഛത് ഹേ നാരി കുതോ രോദിഷി? കം വാ മൃഗയസേ? തതഃ സാ തമ് ഉദ്യാനസേവകം ജ്ഞാത്വാ വ്യാഹരത്, ഹേ മഹേച്ഛ ത്വം യദീതഃ സ്ഥാനാത് തം നീതവാൻ തർഹി കുത്രാസ്ഥാപയസ്തദ് വദ തത്സ്ഥാനാത് തമ് ആനയാമി|
16 Jesus said to her, “Mary.” She turned, and said to him in Hebrew, “Rabboni” (which means “Teacher”).
തദാ യീശുസ്താമ് അവദത് ഹേ മരിയമ്| തതഃ സാ പരാവൃത്യ പ്രത്യവദത് ഹേ രബ്ബൂനീ അർഥാത് ഹേ ഗുരോ|
17 Jesus said to her, “Do not touch me, for I have not yet gone up to the Father, but go to my brothers and say to them that I will go up to my Father and your Father, and my God and your God.”
തദാ യീശുരവദത് മാം മാ ധര, ഇദാനീം പിതുഃ സമീപേ ഊർദ്ധ്വഗമനം ന കരോമി കിന്തു യോ മമ യുഷ്മാകഞ്ച പിതാ മമ യുഷ്മാകഞ്ചേശ്വരസ്തസ്യ നികട ഊർദ്ധ്വഗമനം കർത്തുമ് ഉദ്യതോസ്മി, ഇമാം കഥാം ത്വം ഗത്വാ മമ ഭ്രാതൃഗണം ജ്ഞാപയ|
18 Mary Magdalene came and told the disciples, “I have seen the Lord,” and that he had said these things to her.
തതോ മഗ്ദലീനീമരിയമ് തത്ക്ഷണാദ് ഗത്വാ പ്രഭുസ്തസ്യൈ ദർശനം ദത്ത്വാ കഥാ ഏതാ അകഥയദ് ഇതി വാർത്താം ശിഷ്യേഭ്യോഽകഥയത്|
19 When it was evening, on that day, the first day of the week, and the doors of where the disciples were, were closed for fear of the Jews, Jesus came and stood in the middle of them and said to them, “Peace to you.”
തതഃ പരം സപ്താഹസ്യ പ്രഥമദിനസ്യ സന്ധ്യാസമയേ ശിഷ്യാ ഏകത്ര മിലിത്വാ യിഹൂദീയേഭ്യോ ഭിയാ ദ്വാരരുദ്ധമ് അകുർവ്വൻ, ഏതസ്മിൻ കാലേ യീശുസ്തേഷാം മധ്യസ്ഥാനേ തിഷ്ഠൻ അകഥയദ് യുഷ്മാകം കല്യാണം ഭൂയാത്|
20 After he said this, he showed them his hands and his side. The disciples rejoiced when they saw the Lord.
ഇത്യുക്ത്വാ നിജഹസ്തം കുക്ഷിഞ്ച ദർശിതവാൻ, തതഃ ശിഷ്യാഃ പ്രഭും ദൃഷ്ട്വാ ഹൃഷ്ടാ അഭവൻ|
21 Jesus then said to them again, “Peace to you. As the Father has sent me, so I am sending you.”
യീശുഃ പുനരവദദ് യുഷ്മാകം കല്യാണം ഭൂയാത് പിതാ യഥാ മാം പ്രൈഷയത് തഥാഹമപി യുഷ്മാൻ പ്രേഷയാമി|
22 When Jesus had said this, he breathed on them and said to them, “Receive the Holy Spirit.
ഇത്യുക്ത്വാ സ തേഷാമുപരി ദീർഘപ്രശ്വാസം ദത്ത്വാ കഥിതവാൻ പവിത്രമ് ആത്മാനം ഗൃഹ്ലീത|
23 Whoever's sins you forgive, they are forgiven; whoever's sins you keep back, they are kept back.”
യൂയം യേഷാം പാപാനി മോചയിഷ്യഥ തേ മോചയിഷ്യന്തേ യേഷാഞ്ച പാപാതി ന മോചയിഷ്യഥ തേ ന മോചയിഷ്യന്തേ|
24 Thomas, one of the twelve, called Didymus, was not with them when Jesus came.
ദ്വാദശമധ്യേ ഗണിതോ യമജോ ഥോമാനാമാ ശിഷ്യോ യീശോരാഗമനകാലൈ തൈഃ സാർദ്ധം നാസീത്|
25 The other disciples later said to him, “We have seen the Lord.” He said to them, “Unless I see in his hands the mark of the nails, and put my finger into the mark of the nails, and put my hand into his side, I will not believe.”
അതോ വയം പ്രഭൂമ് അപശ്യാമേതി വാക്യേഽന്യശിഷ്യൈരുക്തേ സോവദത്, തസ്യ ഹസ്തയോ ർലൗഹകീലകാനാം ചിഹ്നം ന വിലോക്യ തച്ചിഹ്നമ് അങ്ഗുല്യാ ന സ്പൃഷ്ട്വാ തസ്യ കുക്ഷൗ ഹസ്തം നാരോപ്യ ചാഹം ന വിശ്വസിഷ്യാമി|
26 After eight days his disciples were inside again, and Thomas was with them. Jesus came while the doors were closed, and stood among them, and said, “Peace to you.”
അപരമ് അഷ്ടമേഽഹ്നി ഗതേ സതി ഥോമാസഹിതഃ ശിഷ്യഗണ ഏകത്ര മിലിത്വാ ദ്വാരം രുദ്ധ്വാഭ്യന്തര ആസീത്, ഏതർഹി യീശുസ്തേഷാം മധ്യസ്ഥാനേ തിഷ്ഠൻ അകഥയത്, യുഷ്മാകം കുശലം ഭൂയാത്|
27 Then he said to Thomas, “Reach here with your finger and see my hands. Reach here with your hand and put it into my side. Do not be unbelieving, but believe.”
പശ്ചാത് ഥാമൈ കഥിതവാൻ ത്വമ് അങ്ഗുലീമ് അത്രാർപയിത്വാ മമ കരൗ പശ്യ കരം പ്രസാര്യ്യ മമ കുക്ഷാവർപയ നാവിശ്വസ്യ|
28 Thomas answered and said to him, “My Lord and my God.”
തദാ ഥോമാ അവദത്, ഹേ മമ പ്രഭോ ഹേ മദീശ്വര|
29 Jesus said to him, “Because you have seen me, you have believed. Blessed are those who have not seen, and believed.”
യീശുരകഥയത്, ഹേ ഥോമാ മാം നിരീക്ഷ്യ വിശ്വസിഷി യേ ന ദൃഷ്ട്വാ വിശ്വസന്തി തഏവ ധന്യാഃ|
30 Now Jesus did many other signs in the presence of the disciples, signs that have not been written in this book,
ഏതദന്യാനി പുസ്തകേഽസ്മിൻ അലിഖിതാനി ബഹൂന്യാശ്ചര്യ്യകർമ്മാണി യീശുഃ ശിഷ്യാണാം പുരസ്താദ് അകരോത്|
31 but these have been written so that you would believe that Jesus is the Christ, the Son of God, and so that believing, you would have life in his name.
കിന്തു യീശുരീശ്വരസ്യാഭിഷിക്തഃ സുത ഏവേതി യഥാ യൂയം വിശ്വസിഥ വിശ്വസ്യ ച തസ്യ നാമ്നാ പരമായുഃ പ്രാപ്നുഥ തദർഥമ് ഏതാനി സർവ്വാണ്യലിഖ്യന്ത|
