Psalms 106
1 Praise Yahweh! Praise Yahweh, because he does good things [for us]; he faithfully loves [us] forever/continually!
Hallelujah! Looft den HEERE, want Hij is goed, want Zijn goedertierenheid is in der eeuwigheid.
2 [Because Yahweh has done many great things], no one can [RHQ] tell all the great things that Yahweh has done, and no one can praise him enough/sufficiently.
Wie zal de mogendheden des HEEREN uitspreken, al Zijn lof verkondigen?
3 (Happy are/He is pleased with) those who act fairly/justly, with those who always do what is right.
Welgelukzalig zijn zij, die het recht onderhouden, die te aller tijd gerechtigheid doet.
4 Yahweh, be kind to me when you help your people; help me when you rescue/save them.
Gedenk mijner, o HEERE! naar het welbehagen tot Uw volk, bezoek mij met Uw heil;
5 Allow me to see it when your people become prosperous again and when [all the people of] your nation, [Israel], are happy; allow me to be happy with them! I want to praise you along with [all] those [others] who belong to you.
Opdat ik aanschouwe het goede Uwer uitverkorenen; opdat ik mij verblijde met de blijdschap Uws volks; opdat ik mij beroeme met Uw erfdeel.
6 We and our ancestors have sinned; we have done things that were very wicked [DOU].
Wij hebben gezondigd, mitsgaders onze vaderen, wij hebben verkeerdelijk gedaan; wij hebben goddelooslijk gehandeld.
7 When our ancestors were in Egypt, they did not pay attention to the wonderful things that Yahweh did; they forgot about the many times that he showed that he faithfully loved them. Instead, when they were at the Red Sea, they rebelled against God, who is greater than any other god.
Onze vaders in Egypte hebben niet gelet op Uw wonderen; zij zijn der menigte Uwer goedertierenheid niet gedachtig geweest; maar zij waren wederspannig aan de zee, bij de Schelfzee.
8 But he rescued them for the sake of his own [reputation] in order that he could show that he is very powerful.
Doch Hij verloste hen om Zijns Naams wil, opdat Hij Zijn mogendheid bekend maakte.
9 He rebuked the Red Sea and it became dry, and [then] while he led our ancestors across it, they walked through it as though it were as dry as a desert [SIM].
En Hij schold de Schelfzee, zodat zij verdroogde, en Hij deed hen wandelen door de afgronden, als door een woestijn.
10 In that way he rescued them from the power [MTY] of their enemies who hated them [DOU].
En Hij verloste hen uit de hand des haters, en Hij bevrijdde hen van de hand des vijands.
11 [Then] their enemies were drowned in the water [of the Red Sea]; not one of them was left.
En de wateren overdekten hun wederpartijders; niet een van hen bleef over.
12 When that happened, our ancestors believed [that Yahweh had truly done for them] what he had promised to do, and they sang to praise him.
Toen geloofden zij aan Zijn woorden; zij zongen Zijn lof.
13 But they soon forgot what he had done for them; they [did things] without waiting to find out what Yahweh wanted them to do.
Doch zij vergaten haast Zijn werken, zij verbeidden naar Zijn raad niet.
14 They intensely wanted [food like they formerly ate in Egypt]. They [did evil things to] find out [if they could do those things without God punishing them].
Maar zij werden belust met lust in de woestijn, en zij verzochten God in de wildernis.
15 [So] he gave them what they requested, but he [also] caused a terrible disease to afflict them.
Toen gaf Hij hun hun begeerte; maar Hij zond aan hun zielen een magerheid.
16 [Later] when [some of] the men became jealous of Moses and [his older brother] Aaron, who was dedicated [to serve Yahweh by being a priest],
En zij benijdden Mozes in het leger, en Aaron, den heilige des HEEREN.
17 the ground opened up and swallowed Dathan and [also] buried Abiram and his family.
De aarde deed zich open, en verslond Dathan, en overdekte de vergadering van Abiram.
18 And [God sent] a fire down [from heaven] which burned up [all] the wicked [people who (supported them/agreed with) them].
En een vuur brandde onder hun vergadering, een vlam stak de goddelozen aan brand.
19 Then the [Israeli leaders] made a gold statue at Sinai [Mountain] and worshiped it.
Zij maakten een kalf bij Horeb, en zij bogen zich voor een gegoten beeld.
20 Instead of worshiping [our] glorious God, they [started to] worship a statue of a bull that eats grass!
En zij veranderden hun Eer in de gedaante van een os, die gras eet.
21 They forgot about God, who had rescued them by the great miracles that he performed in Egypt.
Zij vergaten God, hun Heiland, Die grote dingen gedaan had in Egypte;
22 They forgot about the wonderful things that he did for them in Egypt and the amazing/awesome things that he did for them at the Red Sea.
Wonderdaden in het land van Cham; vreselijke dingen aan de Schelfzee.
23 Because of that, God said that he would get rid of the Israelis, but Moses, whom God had chosen [to serve him], pleaded with God [not to get rid of them]. And as a result God did not destroy them.
Dies Hij zeide, dat Hij hen verdelgen zou, ten ware Mozes, Zijn uitverkorene, in de scheure voor Zijn aangezicht gestaan had, om Zijn grimmigheid af te keren, dat Hij hen niet verdierf.
24 [Later], our ancestors (refused/were afraid) to enter beautiful [Canaan] land because they did not believe [that God would enable them to take the land from the people who were living there, as] he had promised.
Zij versmaadden ook het gewenste land; zij geloofden Zijn woord niet.
25 They stayed in their tents and grumbled and would not pay attention to what Yahweh said that they should do.
Maar zij murmureerden in hun tenten; naar de stem des HEEREN hoorden zij niet.
26 So he solemnly [MTY] told them that he would cause them to die [there] in the desert,
Dies hief Hij tegen hen Zijn hand op, zwerende, dat Hij hen nedervellen zou in de woestijn;
27 and that he would scatter their descendants among the [people of other] nations/people-groups [who did not believe in him], and that he would allow them to die in those lands.
En dat Hij hun zaad zou nedervellen onder de heidenen, en hen verstrooien zou door de landen.
28 Later the Israeli people [started to] worship [the idol of] Baal [who they thought lived] at Peor [Mountain], and they ate [meat that had been] sacrificed to [Baal and those other] lifeless gods.
Ook hebben zij zich gekoppeld aan Baal-Peor, en zij hebben de offeranden der doden gegeten.
29 Yahweh became [very] angry because of what they had done, [so again] he sent a terrible disease to attack/strike them.
En zij hebben den Heere tot toorn verwekt met hun daden, zodat de plaag een inbreuk onder hen deed.
30 But Phinehas stood up and punished/killed [the ones who had sinned greatly], and as a result the (plague/serious disease) ended.
Toen stond Pinehas op, en hij oefende gericht, en de plaag werd opgehouden.
31 People have remembered that righteous thing that Phinehas did, and in future years people will remember it.
En het is hem gerekend tot gerechtigheid, van geslacht tot geslacht tot in eeuwigheid.
32 [Then] at Meribah Springs our ancestors caused Yahweh to become angry, and as a result Moses had trouble.
Zij maakten Hem ook zeer toornig aan het twistwater, en het ging Mozes kwalijk om hunnentwil.
33 They caused Moses to become very angry [IDM], and he said things that were foolish.
Want zij verbitterden zijn geest, zodat hij wat onbedachtelijk voortbracht met zijn lippen.
34 Our ancestors did not destroy the people [who did not believe in Yahweh] like he told them to do.
Zij hebben die volken niet verdelgd, die de HEERE hun gezegd had;
35 Instead, they mingled with people from those people-groups, and they started to do the evil things that those people did.
Maar zij vermengden zich met de heidenen, en leerden derzelver werken.
36 Our ancestors worshiped the idols of those people, which resulted in their being destroyed/exiled/taken to another country [MET].
En zij dienden hun afgoden, en zij werden hun tot een strik.
37 [Some of] the Israelis sacrificed their sons and daughters to the demons [that those idols represented].
Daarenboven hebben zij hun zonen en hun dochteren den duivelen geofferd.
38 They killed [MTY] their own children, who (were innocent/had not done things that were wrong), and offered them as sacrifices to the idols in Canaan. [As a result], Canaan land was polluted by those murders [MTY].
En zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed hunner zonen en hunner dochteren, die zij den afgoden van Kanaan hebben opgeofferd; zodat het land door deze bloedschulden is ontheiligd geworden.
39 So by their deeds they caused themselves to become unacceptable to God; [because they did not faithfully worship only God], [they became like] women who sleep with other men [instead of sleeping only with their husbands] [MET].
En zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden.
40 So Yahweh became very angry with his people; he was completely disgusted with them.
Dies is de toorn des HEEREN ontstoken tegen Zijn volk, en Hij heeft een gruwel gehad aan Zijn erfdeel.
41 [As a result] he allowed people-groups [who did not believe in him] to conquer them, so those who hated our ancestors started to rule over them.
En Hij gaf hen in de hand der heidenen, en hun haters heersten over hen.
42 Their enemies (oppressed them/treated them cruelly) and completely controlled them [MET].
En hun vijanden hebben hen verdrukt, en zij zijn vernederd geworden onder hun hand.
43 Many times Yahweh rescued them, but they continued to rebel against him, and they were finally destroyed because of the sins that they committed.
Hij heeft hen menigmaal gered; maar zij verbitterden Hem door hun raad, en werden uitgeteerd door hun ongerechtigheid.
44 However, Yahweh [always] heard them when they cried out to him; he listened to them when they were distressed.
Nochtans zag Hij hun benauwdheid aan, als Hij hun geschrei hoorde.
45 For their sake, he thought about the agreement/promise that he had made [to bless] them, and because he never stopped loving them very much, he changed his mind [about punishing them more].
En Hij dacht tot hun beste aan Zijn verbond, en het berouwde Hem naar de veelheid Zijner goedertierenheden.
46 He caused all those who had taken the Israelis [to Babylonia] to (feel sorry for/pity) them.
Dies gaf Hij hun barmhartigheid voor het aangezicht van allen, die hen gevangen hadden.
47 Yahweh our God, rescue/save us and bring us back [to Israel] from among those people-groups in order that we may thank you [MTY] and joyfully praise you.
Verlos ons, HEERE, onze God! en verzamel ons uit de heidenen, opdat wij den Naam Uwer heiligheid loven, ons beroemende in Uw lof.
48 Praise Yahweh, the God whom [we] Israelis [worship], praise him now and forever! And I want everyone to say, “Amen/May it be so!” Praise Yahweh!
Geloofd zij de HEERE, de God Israels, van eeuwigheid en tot in eeuwigheid; en al het volk zegge: Amen, Hallelujah!
