< Lamentations 5 >

1 Yahweh, think about what has happened to us. See that we have been disgraced.
యెహోవా, మాకు కలిగిన యాతన గుర్తు చేసుకో. మా మీదికి వచ్చిన అవమానం ఎలా ఉందో చూడు.
2 Foreigners have seized our property, [and now] they live in our homes.
మా స్వాస్థ్యం పరదేశుల వశం అయ్యింది. మా ఇళ్ళు అన్యుల స్వాధీనం అయ్యాయి.
3 [Our enemies] have killed our fathers; they caused our mothers to become widows.
మేము అనాథలం అయ్యాం. తండ్రులు ఇంక లేరు. మా తల్లులు వితంతువుల్లా ఉన్నారు.
4 [Now] we are required to pay for water to drink, and we must pay [a lot of money] for firewood.
మా నీళ్లు మేము డబ్బుతో కొనుక్కుని తాగాం. మా కట్టెలు మాకే అమ్మారు.
5 [It is as though] those who pursue us are at our heels; we are exhausted, but they do not allow us to rest.
వాళ్ళు మమ్మల్ని తరిమారు. మేము అలసిపోయాం. మాకు విశ్రాంతి లేదు.
6 In order to get enough food [to remain alive], we went to Egypt and Assyria and offered to work [for the people there].
అన్నం కోసం ఐగుప్తీయులకూ అష్షూరీయులకూ చెయ్యి చాపాం.
7 Our ancestors sinned, and now they are dead, but we are being punished for the sins that they committed.
మా పితరులు పాపం చేసి చనిపోయారు. మేము వాళ్ళ పాపానికి శిక్ష అనుభవిస్తున్నాం.
8 [Officials from Babylon] who were [previously] slaves [now] rule over us, and there is no one who can rescue us from their power.
దాసులు మమ్మల్ని ఏలుతున్నారు. వాళ్ళ వశం నుంచి మమ్మల్ని విడిపించే వాళ్ళు ఎవరూ లేరు.
9 When we roam around in the desert searching for food, we are in danger of being killed, because people there kill strangers with their swords.
ఎడారి ప్రజల కత్తి భయంతో ప్రాణానికి తెగించి మా ఆహారం తెచ్చుకుంటున్నాం.
10 Our skin has become hot like [SIM] an oven, and we have a very high fever because we are extremely hungry.
౧౦కరువు తాపం వల్ల మా చర్మం పొయ్యిలా కాలిపోతోంది.
11 [Our enemies] have raped the women in Jerusalem, [and they have done that to] the young women in [all] the towns of Judea.
౧౧శత్రువులు సీయోనులో స్త్రీలను, యూదా పట్టణాల్లో కన్యకలను మానభంగం చేశారు.
12 [Our enemies] have hanged our leaders, and they do not respect our elders.
౧౨అధిపతులను వాళ్ళు ఉరి తీశారు. పెద్దలను ఘనపరచలేదు.
13 They force our young men to grind [flour] with millstones, and boys stagger while they [are forced to] carry [heavy] loads of firewood.
౧౩బలమైన యువకులను గానుగల దగ్గరికి తీసుకొచ్చారు. యువకులు కొయ్య దుంగలు మొయ్యలేక తూలిపడ్డారు.
14 [Our] elders no longer sit at the city gates [to make important decisions]; the young men no longer play their musical [instruments].
౧౪పెద్దలను గుమ్మాల దగ్గర కూర్చోకుండా తొలగించారు. యువకులను సంగీతం నుంచి దూరం చేశారు.
15 We [SYN] are no longer joyful; instead of dancing [joyfully], we now mourn.
౧౫మా గుండెల్లో ఆనందం అడుగంటింది. మా నాట్యం దుఃఖంగా మారిపోయింది.
16 The wreaths [of flowers] have fallen off our heads. Terrible things have happened to us because of the sins that we committed.
౧౬మా తల మీద నుంచి కిరీటం పడిపోయింది! మేము పాపం చేశాం! మాకు బాధ!
17 We [SYN] are tired and discouraged [IDM], and we cannot see well because our eyes are [full of tears].
౧౭మా గుండెలకు జబ్బు చేసింది. మా కళ్ళు మసకబారాయి.
18 Jerusalem is [completely] deserted, and jackals/wolves prowl around it.
౧౮సీయోను పర్వతం నిర్జీవంగా ఉంది. దాని మీద నక్కలు తిరుగులాడుతున్నాయి.
19 But Yahweh, you rule forever! You continue to rule [MTY] from one generation to the next generation.
౧౯యెహోవా, నువ్వు నిత్యం పరిపాలిస్తావు. నీ సింహాసనం తరతరాలు ఉంటుంది.
20 [So] why [RHQ] have you forgotten us? Why [RHQ] have you abandoned us for a very long time?
౨౦నువ్వు మమ్మల్ని శాశ్వతంగా ఎందుకు మర్చిపోతావు? మమ్మల్ని శాశ్వతంగా విడిచిపెట్టేస్తావా?
21 [Please] enable us to return to you, and enable us to prosper [MTY] as we did previously.
౨౧యెహోవా, నువ్వు మమ్మల్ని నీ వైపుకు మళ్ళీ తిప్పు. మేము తిరుగుతాం.
22 Please do that, because we hope that [RHQ] you have not rejected us forever and that [RHQ] you do not continue to be extremely angry with us!
౨౨నువ్వు మమ్మల్ని పూర్తిగా విడిచి పెట్టకపోతే, మా మీద నీకు విపరీతమైన కోపం లేకపోతే మా పూర్వస్థితి మళ్ళీ మాకు కలిగించు.

< Lamentations 5 >