Luke 10
1 After now these things appointed the Lord (also *ko*) others seventy (two *NO*) and sent them in two [by] two before [the] face of Himself into every city and place where was soon He Himself to go.
Bu olaylardan sonra Rab yetmiş kişi daha görevlendirdi. Bunları ikişer ikişer, kendisinin gideceği her kente, her yere kendi önünden gönderdi.
2 He was saying (then *N(K)O*) to them; The indeed harvest [is] plentiful, however the workmen [are] few; do pray earnestly therefore to the Lord of the harvest that workmen (He may send out *N(k)O*) into the harvest of Him.
Onlara, “Ürün bol, ama işçi az” dedi, “Bu nedenle ürünün sahibi Rab'be yalvarın, ürününü kaldıracak işçiler göndersin.
3 do go; behold (I myself *k*) I send forth you as lambs in [the] midst of wolves.
Haydi gidin! İşte, sizi kuzular gibi kurtların arasına gönderiyorum.
4 Neither do carry purse nor bag (nor *N(k)O*) sandals, and no one on the road may greet.
Yanınıza ne kese, ne torba, ne de çarık alın. Yolda hiç kimseyle selamlaşmayın.
5 Into whatever now maybe (you may enter *N(k)O*) house first do say: Peace to the house this.
Hangi eve girerseniz, önce, ‘Bu eve esenlik olsun!’ deyin.
6 And if (indeed *k*) there shall be a son of peace, (will rest *N(k)O*) upon him the peace of you; lest however except yet to you it will return.
Orada esenliksever biri varsa, dilediğiniz esenlik onun üzerinde kalacak; yoksa, size dönecektir.
7 In [the] same now house do remain eating and drinking the [things supplied] by them; worthy [is] for the workman of the wages of him (is. *k*) Not do move from house to house.
Girdiğiniz evde kalın, size ne verirlerse onu yiyip için. Çünkü işçi ücretini hak eder. Evden eve taşınmayın.
8 And into whatever (now *k*) maybe city you may enter, and they may receive you, do eat the [things] set before you
“Bir kente girdiğinizde sizi kabul ederlerse, önünüze konulanı yiyin.
9 And do heal in it [the] sick and do say to them; Has drawn near to you the kingdom of God.
Orada bulunan hastaları iyileştirin ve kendilerine, ‘Tanrı'nın Egemenliği size yaklaştı’ deyin.
10 Into whatever now maybe city (you may enter, *N(k)O*) and not they may receive you, having gone out into the streets of it do say;
Ama bir kente girdiğinizde sizi kabul etmezlerse, o kentin caddelerine çıkıp şöyle deyin: ‘Kentinizden ayaklarımızda kalan tozu bile size karşı silkiyoruz. Yine de şunu bilin ki, Tanrı'nın Egemenliği yaklaştı.’
11 Even the dust which having clung to us out of the city of you (to the feet *NO*) we wipe off against you; yet this do know that has drawn near (upon you *K*) the kingdom of God.
12 I say (now *k*) to you that for Sodom in the day that more tolerable it will be than city for that.
Size şunu söyleyeyim, yargı günü o kentin hali Sodom Kenti'nin halinden beter olacaktır.
13 Woe to you Chorazin! Woe to you Bethsaida! For if in Tyre and Sidon (had been *N(k)O*) the miracles having taken place in you, long ago then would in sackcloth and ashes (sitting *N(k)O*) they would have repented.
“Vay haline, ey Horazin! Vay haline, ey Beytsayda! Sizlerde yapılan mucizeler Sur ve Sayda'da yapılmış olsaydı, çoktan çul kuşanıp kül içinde oturarak tövbe etmiş olurlardı.
14 But for Tyre and for Sidon more tolerable will it be in the judgment than for you.
Ama yargı günü sizin haliniz Sur ve Sayda'nın halinden beter olacaktır.
15 And you yourself Capernaum (not *N(k)O*) to (*k*) heaven (will you be lifted up? *N(k)O*) to (*no*) Hades (you will be brought down. *N(k)O*) (Hadēs g86)
Ya sen, ey Kefarnahum, göğe mi çıkarılacaksın? Hayır, ölüler diyarına indirileceksin! (Hadēs g86)
16 The [one] hearing you Me hears, and the [one] rejecting you Me myself rejects; the [one] now Me myself rejecting he rejects the [One] having sent Me.
“Sizi dinleyen beni dinlemiş olur, sizi reddeden beni reddetmiş olur. Beni reddeden de beni göndereni reddetmiş olur.”
17 Returned then the seventy (two *NO*) with joy saying; Lord, even the demons are subject to us through the name of You.
Yetmişler sevinç içinde döndüler. “Ya Rab” dediler, “Senin adını andığımızda cinler bile bize boyun eğiyor.”
18 He said then to them; I was beholding Satan as lightning out of the heaven having fallen.
İsa onlara şöyle dedi: “Şeytan'ın gökten yıldırım gibi düştüğünü gördüm.
19 Behold (I have given *N(k)O*) you the authority to tread upon serpents and scorpions and upon all the power of the enemy, and no [thing] you certainly not (may injure. *NK(o)*)
Ben size, yılanları ve akrepleri ayak altında ezmek ve düşmanın bütün gücünü alt etmek için yetki verdim. Hiçbir şey size zarar vermeyecektir.
20 Yet in this not do rejoice that the spirits to you are subjected; do rejoice however (more *K*) that the names of you (have been written *N(k)O*) in the heavens.
Bununla birlikte, ruhların size boyun eğmesine sevinmeyin, adlarınızın gökte yazılmış olmasına sevinin.”
21 In [the] same hour He rejoiced (in *n*) the Spirit (*N(k)O*) (Holy *N(K)O*) and said; I fully consent to You, Father, Lord of the heaven and of the earth, for You have hidden these things from wise and intelligent and revealed them to little children. yes O Father, for thus well-pleasing was it before You.
O anda İsa Kutsal Ruh'un etkisiyle coşarak şöyle dedi: “Baba, yerin ve göğün Rabbi! Bu gerçekleri bilge ve akıllı kişilerden gizleyip küçük çocuklara açtığın için sana şükrederim. Evet Baba, senin isteğin buydu.
22 (and having turned to disciples said *K*) All things to Me was delivered by the Father of Mine, And no [one] knows who is the Son only except the Father, and who is the Father only except the Son and to whom (maybe *NK(o)*) shall resolve the Son to reveal [Him].
“Babam her şeyi bana teslim etti. Oğul'un kim olduğunu Baba'dan başka kimse bilmez. Baba'nın kim olduğunu da Oğul'dan ve Oğul'un O'nu tanıtmak istediği kişilerden başkası bilmez.”
23 And having turned to the disciples in private He said; Blessed [are] the eyes which are seeing what you see!
Sonra öğrencilerine dönüp özel olarak şöyle dedi: “Sizin gördüklerinizi gören gözlere ne mutlu!
24 I say for to you that many prophets and kings desired to see what you yourselves see and not saw, and to hear what you hear and not heard.
Size şunu söyleyeyim, nice peygamberler, nice krallar sizin gördüklerinizi görmek istediler, ama göremediler. Sizin işittiklerinizi işitmek istediler, ama işitemediler.”
25 And behold a lawyer certain stood up testing Him (and *ko*) saying; Teacher, what having done life eternal will I inherit? (aiōnios g166)
Bir Kutsal Yasa uzmanı İsa'yı denemek amacıyla gelip şöyle dedi: “Öğretmenim, sonsuz yaşamı miras almak için ne yapmalıyım?” (aiōnios g166)
26 And He said to him; In the law what has been written? How read you?
İsa ona, “Kutsal Yasa'da ne yazılmıştır?” diye sordu. “Orada ne okuyorsun?”
27 And answering he said; 'You will love [the] Lord the God of you with all the heart of you and (with all the soul *N(k)O*) of you and (with all the strength *N(k)O*) of you and (with all the mind *N(k)O*) of you’, and The neighbour of you as yourself.’
Adam şöyle karşılık verdi: “Tanrın Rab'bi bütün yüreğinle, bütün canınla, bütün gücünle ve bütün aklınla seveceksin. Komşunu da kendin gibi seveceksin.”
28 He said then to him; Correctly you have answered; This do perform and you will live.
İsa ona, “Doğru yanıt verdin” dedi. “Bunu yap ve yaşayacaksın.”
29 But desiring (to justify *N(k)O*) himself he said to Jesus; And who is my neighbour?
Oysa adam kendini haklı çıkarmak isteyerek İsa'ya, “Peki, komşum kim?” dedi.
30 Having taken [it] up (now *ko*) Jesus said; A man certain was going down from Jerusalem to Jericho and robbers fell among who both having stripped him and wounds having inflicted they went away having left [him] half dead (state. *k*)
İsa şöyle yanıt verdi: “Adamın biri Yeruşalim'den Eriha'ya inerken haydutların eline düştü. Onu soyup dövdüler, yarı ölü bırakıp gittiler.
31 By chance now a priest certain was going down on the road that, and having seen him he passed by opposite.
Bir rastlantı olarak o yoldan bir kâhin geçiyordu. Adamı görünce yolun öbür yanından geçip gitti.
32 Likewise now also a Levite having come to the spot having come and having seen [him] passed by opposite.
Bir Levili de oraya varıp adamı görünce aynı şekilde geçip gitti.
33 A Samaritan however one journeying came to him, and having seen (him *ko*) was moved with compassion,
O yoldan geçen bir Samiriyeli ise adamın bulunduğu yere gelip onu görünce, yüreği sızladı.
34 and having approached he bound up the wounds of him pouring on oil and wine. having put then him on [his] own beast he brought him to an inn and took care of him.
Adamın yanına gitti, yaralarının üzerine yağla şarap dökerek sardı. Sonra adamı kendi hayvanına bindirip hana götürdü, onunla ilgilendi.
35 And on the next day (having gone out *K*) having taken out he gave [them] two denarii to the innkeeper and said (to him: *k*) do take care of him, and (whatever more *NK(o)*) maybe you may expend, I myself on the returning of me will repay you.
Ertesi gün iki dinar çıkararak hancıya verdi. ‘Ona iyi bak’ dedi, ‘Bundan fazla ne harcarsan, dönüşümde sana öderim.’
36 Which (therefore *KO*) of these three a neighbour seems to you to have been of the [one] falling among the robbers?
“Sence bu üç kişiden hangisi haydutlar arasına düşen adama komşu gibi davrandı?”
37 And he said; The [one] having shown compassion toward him. Said (then *N(k)O*) to him Jesus; do go and you yourself do act likewise.
Yasa uzmanı, “Ona acıyıp yardım eden” dedi. İsa, “Git, sen de öyle yap” dedi.
38 (it came to pass *K*) In now the proceeding of them (and *ko*) He himself entered into a village certain. a woman now certain named Martha received Him (into *ko*) (the house *k(o)*) (of her *KO*)
İsa, öğrencileriyle birlikte yola devam edip bir köye girdi. Marta adında bir kadın İsa'yı evinde konuk etti.
39 And she was a sister being called Mary. She also (having sat down at *N(k)O*) the feet of the (Lord *N(K)O*) was listening to the word of Him.
Marta'nın Meryem adındaki kızkardeşi, Rab'bin ayakları dibine oturmuş O'nun konuşmasını dinliyordu.
40 But Martha was distracted about much service. having come up now she said; Lord, not is it concerning to You that the sister of mine alone me (has left *NK(o)*) to serve? do speak therefore to her that me she may help!
Marta ise işlerinin çokluğundan ötürü telaş içindeydi. İsa'nın yanına gelerek, “Ya Rab” dedi, “Kardeşimin beni hizmet işlerinde yalnız bırakmasına aldırmıyor musun? Ona söyle de bana yardım etsin.”
41 Answering now He said to her the (Lord; *N(K)O*) Martha Martha, you are anxious and (troubled *N(k)O*) about many things,
Rab ona şu karşılığı verdi: “Marta, Marta, sen çok şey için kaygılanıp telaşlanıyorsun.
42 (few or *O*) one [thing] however is necessary: Mary (for *N(k)O*) the good portion has chosen which not will be taken away from (from *ko*) her.
Oysa gerekli olan tek bir şey vardır. Meryem iyi olanı seçti ve bu kendisinden alınmayacak.”
