Psalms 147
1 Praise ye Yah, For it is good, to make melody to our GOD, —For it is delightful, seemly is praise!
Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
2 Yahweh, is building Jerusalem, The outcasts of Israel, will he gather together.
La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 He is healing the broken in heart, —and binding up their hurts.
Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
4 Counting the number of the stars, To all of them—names, he giveth.
Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
5 Great is our Lord, and of abounding strength, And, his knowledge, cannot be expressed.
Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
6 Yahweh, relieveth the humbled! casting the lawless down to the earth.
La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
7 Respond to Yahweh with thanksgiving, Make melody to our God with the lyre.
Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 Who covereth the heavens with clouds, preparing rain for the earth, who causeth the mountains to sprout grass:
Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Giving, to the beast, its food, to the young ravens, when they cry.
Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 Not in the strength of the horse, doth he delight, Not in the legs of a man, hath he pleasure:
Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
11 Yahweh, hath pleasure, in them who revere him, in them who wait for his lovingkindness.
Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 Laud thou, O Jerusalem, Yahweh, Praise thy God, O Zion:
Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 For he hath strengthened the bars of thy gates, He hath blessed thy children in thy midst:
Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 Who maketh thy boundaries to be peace, With the marrow of wheat, doth he satisfy thee:
Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 Who sendeth his utterance to the earth, How swiftly, runneth his word!
Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 Who giveth snow like wool, Hoar-frost—like ashes, he scattereth:
Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
17 Casting forth his ice like crumbs, Before his cold, who can stand?
Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
18 He sendeth forth his word and melteth them, He causeth his wind to blow, the waters, stream along:
Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 Declaring his word unto Jacob, His statutes and his regulations, unto Israel.
Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
20 He hath not dealt so with any nation, and, his regulations, he maketh not known to them. Praise ye Yah!
Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
