< Psalms 107 >

1 O give thanks to Yahweh—For he is good, For, age-abiding, is his lovingkindness.
Oh managpasalamat kamo kang Jehova; kay siya maayo man; Kay ang iyang mahigugmaong-kalolot nagalungtad sa walay katapusan.
2 Let the redeemed of Yahweh say, Whom he hath redeemed from the hand of the adversary;
Papamulonga niana ang mga tinubos ni Jehova, Nga gipanubos niya gikan sa kamot sa kabatok,
3 And, out of the lands, hath gathered them—From the east and from the west, From the north and from the south.
Ug gitigum (sila) gikan sa mga kayutaan, Gikan sa silangan ug gikan sa kasadpan, Gikan sa amihanan ug gikan sa habagatan.
4 They wandered about in the desert—in a waste, Way to a city to dwell in, found they none;
Nanaglaag-laag (sila) sa kamingawan, sa dalan nga awa-aw; Wala (sila) makakaplag ug ciudad nga ilang kapuy-an.
5 Hungry—yea thirsty, their soul, within them, fainted:
Mga gutom ug mga giuhaw, Ang ilang mga kalag nangaluya diha kanila.
6 Then made they outcry to Yahweh, in their peril, Out of their distresses, he rescued them;
Unya mingtu-aw (sila) kang Jehova sa ilang kagul-anan, Ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga kalisdanan,
7 And led them by a straight road, That they might journey to a city to dwell in.
Ug iyang gimandoan (sila) usab pinaagi sa dalan nga matul-id, Aron makadangat (sila) sa ciudad nga ilang kapuy-an.
8 Let them give thanks to Yahweh for his lovingkindness, and for his wonderful dealings with the sons of men;
Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
9 For he hath satisfied the longing soul, and, the famished soul, hath he filled with good.
Kay ginatagbaw niya ang kalag nga nagapangandoy, Ug ginapuno niya sa kaayohan ang kalag nga gigutom.
10 The dwellers in darkness and death-shade, bound with oppression and iron;
Ang mga nanagpuyo sa kangitngitan ug sa landong sa kamatayon, Mga binilanggo sa kaguol ug sa mga puthaw,
11 Because they had rebelled against the sayings of GOD, —and, the counsel of the Most High, they had spurned;
Tungod kay nanagmalalison (sila) sa mga pulong sa Dios, Ug nanagtamay sa tambag sa Hataas Uyamut:
12 And he bowed down, with labour, their heart, They staggered, with no one to help,
Busa tungod sa kahago giluya niya ang ilang mga kasingkasing; Nanghiumod (sila) ug walay bisan kinsa nga mitabang kanila.
13 Then made they outcry to Yahweh in their peril, Out of their distresses, he saved them;
Unya (sila) mingtu-aw kang Jehova gikan sa ilang kagul-anan, ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga kalisdanan.
14 He brought them forth out of darkness and death-shade, and, their fetters, he tare off.
Iyang gikuha (sila) gikan sa kangitngitan ug sa landong, sa kamatayon, Ug gidugmok niya ang ilang mga talikala.
15 Let them give thanks to Yahweh for his lovingkindness, and for his wonderful dealings with the sons of men!
Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova, tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
16 For he brake in pieces the doors of bronze, And, the bars of iron, he hewed asunder.
Kay gilumpag niya ang mga ganghaan nga tumbaga, Ug gibunggo niya ang mga trangka nga puthaw.
17 The perverse, by reason of their transgression, and on account of their iniquities, are afflicted;
Mga buang tungod sa ilang kalapasan, Ug tungod sa ilang kasal-anan, gisakit (sila)
18 All manner of food, their soul abhorreth, and so they draw near unto the gates of death,
Ang ilang kalag giluod sa tanang butang nga kalan-on; Ug napahaduol (sila) ngadto sa mga ganghaan sa kamatayon.
19 Then make they outcry to Yahweh in their peril, and, out of their distresses, he saveth them.
Unya mingtu-aw (sila) kang Jehova gikan sa ilang kagul-anan, Ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga kalisdanan.
20 He sendeth his word, and healeth them, and delivereth them from their graves.
Gipadala niya ang iyang pulong ug giayo (sila) Ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga pagkalaglag.
21 Let them give thanks to Yahweh for his lovingkindness, and for his wonderful dealings with the sons of men!
Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova, tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
22 Yea let them sacrifice the sacrifices of thanksgiving, and recount his works with a shout.
Ug pahalara (sila) sa mga halad-sa-pasalamat, Ug imantala ang iyang mga buhat uban ang pag-awit.
23 Men who go down to the sea, in ships, doing business through mighty waters;
(Sila) nga manumod sa mga sakayan sa dagat, Nga managpatigayon didto sa dagkung kadagatan;
24 They, see the works of Yahweh, and his wonders in the deep;
Nakita nila ang mga buhat ni Jehova, Ug ang iyang mga katingalahan diha sa kahiladman.
25 And he speaketh, and there ariseth a tempestuous wind, which lifteth on high its rolling waves;
Kay siya nagasugo, ug nagapahuros sa hangin sa pag-unos, Nga nagapatuybo sa mga balud niana.
26 They mount the heavens, they descend the roaring deeps, their soul, by trouble, dissolveth;
Mingsaka (sila) sa mga langit, (sila) minghiyak pagbalik sa mga kahiladman: Ang ilang kalag natunaw tungod sa kagul-anan.
27 They reel and stagger, like a drunken man, and, all their wisdom, is engulfed,
Mingbarag (sila) sa pagbalik-balik, ug nagsulosapinday ingon sa usa ka hubog nga tawo, Ug nahubsan sa tanan nila nga kinaadman.
28 Then make they outcry to Yahweh in their peril, and, out of their distresses, he bringeth them forth,
Unya nanagtu-aw (sila) kang Jehova sa ilang kagul-anan, Ug iyang giluwas (sila) gikan sa ilang mga kalisdanan.
29 He calmeth the storm to a whisper, and silent are their rolling waves:
Ginahimo niya ang bagyo sa pagpalurang, Aron nga ang mga balud niana milinaw.
30 Then are they glad, because they are hushed, And he guideth them unto their desired haven.
Unya (sila) nangalipay tungod kay nangahilum (sila) Busa siya nagamando kanila ngadto sa dunggoanan nga ilang ginatinguha.
31 Let them give thanks to Yahweh for his lovingkindness, and for his wonderful dealings with the sons of men!
Oh nga managdayeg unta ang mga tawo kang Jehova, tungod sa iyang mahigugmaong-kalolot, Ug tungod sa iyang mga katingalahang buhat alang sa mga anak sa mga tawo!
32 Yea let them extol him in the convocation of the people, and, in the seated company of elders, let them praise him.
Ipabayaw usab kanila siya diha sa katilingban sa katawohan, Ug dayegon siya diha sa lingkoranan sa mga anciano.
33 He turneth Rivers into a desert, and, Springs of Water, into thirsty ground,
Gihimo niya ang mga suba nga kamingawan, Ug ang mga tinubdan gihimo niya nga mahulaw nga yuta;
34 A Land of Fruit, into a waste of salt, For the wickedness of them who dwell therein.
Ang yuta nga mabungaon sa pagkakamingawan nga asin, Tungod sa pagkadautan nila nga nanagpuyo niana.
35 He turneth A Desert, into a pool of water, and, A Parched Land into springs of water;
Iyang gihimo ang kamingawan nga danaw sa tubig, Ug ang yuta nga mamala sa mga tinubdan sa tubig.
36 And hath caused the famished to dwell there, And they have built them a city to dwell in;
Ug didto pagapapuy-on niya ang mga gigutom, Aron (sila) magaandam ug ciudad nga puloy-anan,
37 And have sown fields, and planted vineyards, and made them fruits of increase:
Ug magapugas (sila) sa kaumahan, ug magatanum ug kaparrasan, Ug magakuha (sila) ug bunga sa abut.
38 Thus hath he blessed them, and they have multiplied greatly, And, their cattle, he maketh not few.
Siya magapanalangin usab kanila, sa pagkaagi nga modaghan (sila) sa hilabihan gayud; Ug dili niya pag-ibanan ang ilang kahayupan.
39 So have they become few and been brought low, By oppression, misfortune, and sorrow;
Unya usab, (sila) nagakadiyutay ug ginapatikuko Pinaagi sa pagdaugdaug, kasamok, ug kasub-anan.
40 He poureth contempt upon nobles, and causeth them to wander in a pathless waste;
Iyang gibubo ang pagtamay ibabaw sa mga principe, Ug (sila) ginapalakat didto sa kamingawan, diin walay dalan.
41 But he hath set the needy on high from affliction, and made families, like a flock: —
Bisan pa niini, iyang gibayaw ang mga hangul sa kahitas-an gikan sa kagul-anan, Ug nagapadaghan kaniya sa kabanayan sama sa usa ka panon.
42 The upright seeth and is glad, And, all perverseness, hath closed her mouth.
Magatan-aw ang mga matul-id niini, ug mangalipay; Ug ang tanan nga kasal-anan magatak-um sa iyang baba.
43 Who is wise? then let him observe these things! and diligently consider the lovingkindness of Yahweh.
Bisan kinsa nga manggialamon manumbaling niining mga butanga; Ug (sila) magapalandong sa mahigugmaong-kalolot ni Jehova.

< Psalms 107 >