Matthew 20
1 For the kingdom of the heavens, is like, a man, a householder, —who went forth with the morning, to hire labourers into his vineyard;
ස්වර්ගරාජ්‍යම් ඒතාදෘශා කේනචිද් ගෘහස්‍යේන සමං, යෝ(අ)තිප්‍රභාතේ නිජද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රේ කෘෂකාන් නියෝක්තුං ගතවාන්|
2 and, when he had agreed with the labourers for a denary the day, he sent them into his vineyard.
පශ්චාත් තෛඃ සාකං දිනෛකභෘතිං මුද්‍රාචතුර්ථාංශං නිරූප්‍ය තාන් ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රං ප්‍රේරයාමාස|
3 And, going forth about the third hour, he saw others, standing in the market-place, unemployed;
අනන්තරං ප්‍රහරෛකවේලායාං ගත්වා හට්ටේ කතිපයාන් නිෂ්කර්ම්මකාන් විලෝක්‍ය තානවදත්,
4 and, to them, he said—ye also, go your way into the vineyard, and, whatsoever may be right, I will give you;
යූයමපි මම ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රං යාත, යුෂ්මභ්‍යමහං යෝග්‍යභෘතිං දාස්‍යාමි, තතස්තේ වව්‍රජුඃ|
5 and, they, departed. And, again, going forth about the sixth and ninth hour, he did likewise.
පුනශ්ච ස ද්විතීයතෘතීයයෝඃ ප්‍රහරයෝ ර්බහි ර්ගත්වා තථෛව කෘතවාන්|
6 And, about the eleventh, going forth, he found others, standing, and saith unto them—Why, here, stand ye, all the day, unemployed?
තතෝ දණ්ඩද්වයාවශිෂ්ටායාං වේලායාං බහි ර්ගත්වාපරාන් කතිපයජනාන් නිෂ්කර්ම්මකාන් විලෝක්‍ය පෘෂ්ටවාන්, යූයං කිමර්ථම් අත්‍ර සර්ව්වං දිනං නිෂ්කර්ම්මාණස්තිෂ්ඨථ?
7 They say unto him—Because, no one, hath hired, us. He saith unto them—Ye also, go your way into the vineyard.
තේ ප්‍රත්‍යවදන්, අස්මාන් න කෝපි කර්මමණි නියුංක්තේ| තදානීං ස කථිතවාන්, යූයමපි මම ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රං යාත, තේන යෝග්‍යාං භෘතිං ලප්ස්‍යථ|
8 And, when evening came, the master of the vineyard saith unto his steward—Call the labourers, and pay the hire, —beginning from the last, unto the first.
තදනන්තරං සන්ධ්‍යායාං සත්‍යාං සඒව ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රපතිරධ්‍යක්‍ෂං ගදිවාන්, කෘෂකාන් ආහූය ශේෂජනමාරභ්‍ය ප්‍රථමං යාවත් තේභ්‍යෝ භෘතිං දේහි|
9 And they of the eleventh hour, coming, received severally a denary.
තේන යේ දණ්ඩද්වයාවස්ථිතේ සමායාතාස්තේෂාම් ඒකෛකෝ ජනෝ මුද්‍රාචතුර්ථාංශං ප්‍රාප්නෝත්|
10 And, when the first came, they supposed that, more, they should receive, —and, they also, received severally a denary.
තදානීං ප්‍රථමනියුක්තා ජනා ආගත්‍යානුමිතවන්තෝ වයමධිකං ප්‍රප්ස්‍යාමඃ, කින්තු තෛරපි මුද්‍රාචතුර්ථාංශෝ(අ)ලාභි|
11 And, having received it, they began to murmur against the householder, saying—
තතස්තේ තං ගෘහීත්වා තේන ක්‍ෂේත්‍රපතිනා සාකං වාග්‍යුද්ධං කුර්ව්වන්තඃ කථයාමාසුඃ,
12 These last, one hour, wrought, and thou hast made them, equal unto us, who have borne the burden of the day, and the scorching heat.
වයං කෘත්ස්නං දිනං තාපක්ලේශෞ සෝඪවන්තඃ, කින්තු පශ්චාතායා සේ ජනා දණ්ඩද්වයමාත්‍රං පරිශ්‍රාන්තවන්තස්තේ(අ)ස්මාභිඃ සමානාංශාඃ කෘතාඃ|
13 And, he, answering, unto one of them, said, —Friend! I wrong thee not: Was it not, for a denary, thou didst agree with me?
තතඃ ස තේෂාමේකං ප්‍රත්‍යුවාච, හේ වත්ස, මයා ත්වාං ප්‍රති කෝප්‍යන්‍යායෝ න කෘතඃ කිං ත්වයා මත්සමක්‍ෂං මුද්‍රාචතුර්ථාංශෝ නාඞ්ගීකෘතඃ?
14 Take thine own, and go thy way; but I please, unto this last, to give, as also to thee:
තස්මාත් තව යත් ප්‍රාප්‍යං තදාදාය යාහි, තුභ්‍යං යති, පශ්චාතීයනියුක්තලෝකායාපි තති දාතුමිච්ඡාමි|
15 Is it not allowed me to do, what I please, with my own? or is, thine eye, evil, because I good?
ස්වේච්ඡයා නිජද්‍රව්‍යව්‍යවහරණං කිං මයා න කර්ත්තව්‍යං? මම දාතෘත්වාත් ත්වයා කිම් ඊර්ෂ්‍යාදෘෂ්ටිඃ ක්‍රියතේ?
16 Thus, shall be—The last first, and the first last.
ඉත්ථම් අග්‍රීයලෝකාඃ පශ්චතීයා භවිෂ්‍යන්ති, පශ්චාතීයජනාශ්චග්‍රීයා භවිෂ්‍යන්ති, අහූතා බහවඃ කින්ත්වල්පේ මනෝභිලෂිතාඃ|
17 And, Jesus, being about to go up unto Jerusalem, took unto him the twelve [disciples], apart, and, in the way, he said unto them—
තදනන්තරං යීශු ර‍්‍යිරූශාලම්නගරං ගච්ඡන් මාර්ගමධ්‍යේ ශිෂ්‍යාන් ඒකාන්තේ වභාෂේ,
18 Lo! we are going up unto Jerusalem; and, the Son of Man, will be delivered up unto the chief-priests and Scribes, and they will condemn him, [to death],
පශ්‍ය වයං යිරූශාලම්නගරං යාමඃ, තත්‍ර ප්‍රධානයාජකාධ්‍යාපකානාං කරේෂු මනුෂ්‍යපුත්‍රඃ සමර්පිෂ්‍යතේ;
19 And deliver him up unto the nations, to mock and to scourge and to crucify, —and, on the third day, he will, arise.
තේ ච තං හන්තුමාඥාප්‍ය තිරස්කෘත්‍ය වේත්‍රේණ ප්‍රහර්ත්තුං ක්‍රුශේ ධාතයිතුඤ්චාන්‍යදේශීයානාං කරේෂු සමර්පයිෂ්‍යන්ති, කින්තු ස තෘතීයදිවසේ ශ්මශානාද් උත්ථාපිෂ්‍යතේ|
20 Then came unto him the mother of the sons of Zebedee, with her sons, bowing down, and asking something from him.
තදානීං සිවදීයස්‍ය නාරී ස්වපුත්‍රාවාදාය යීශෝඃ සමීපම් ඒත්‍ය ප්‍රණම්‍ය කඤ්චනානුග්‍රහං තං යයාචේ|
21 And, he, said to her—What desirest thou? She saith unto him—Bid, that these my two sons may sit, one on thy right hand, and one on thy left, in thy kingdom.
තදා යීශුස්තාං ප්‍රෝක්තවාන්, ත්වං කිං යාචසේ? තතඃ සා බභාෂේ, භවතෝ රාජත්වේ මමානයෝඃ සුතයෝරේකං භවද්දක්‍ෂිණපාර්ශ්වේ ද්විතීයං වාමපාර්ශ්ව උපවේෂ්ටුම් ආඥාපයතු|
22 But Jesus, answering, said—Ye know not what ye are asking: Are ye able to drink the cup, which, I, am about to drink; They say unto him—We are able.
යීශුඃ ප්‍රත්‍යුවාච, යුවාභ්‍යාං යද් යාච්‍යතේ, තන්න බුධ්‍යතේ, අහං යේන කංසේන පාස්‍යාමි යුවාභ්‍යාං කිං තේන පාතුං ශක්‍යතේ? අහඤ්ච යේන මජ්ජේනේන මජ්ජිෂ්‍යේ, යුවාභ්‍යාං කිං තේන මජ්ජයිතුං ශක්‍යතේ? තේ ජගදුඃ ශක්‍යතේ|
23 He saith unto them—My cup, indeed, ye shall drink; but, to sit on my right hand and on my left, is not mine to give, —except unto those for whom it hath been prepared by my Father.
තදා ස උක්තවාන්, යුවාං මම කංසේනාවශ්‍යං පාස්‍යථඃ, මම මජ්ජනේන ච යුවාමපි මජ්ජිෂ්‍යේථේ, කින්තු යේෂාං කෘතේ මත්තාතේන නිරූපිතම් ඉදං තාන් විහායාන්‍යං කමපි මද්දක්‍ෂිණපාර්ශ්වේ වාමපාර්ශ්වේ ච සමුපවේශයිතුං මමාධිකාරෝ නාස්ති|
24 And the ten, hearing, were sorely displeased, concerning the two brethren.
ඒතාං කථාං ශ්‍රුත්වාන්‍යේ දශශිෂ්‍යාස්තෞ භ්‍රාතරෞ ප්‍රති චුකුපුඃ|
25 But, Jesus, calling them near, said—Ye know that, the rulers of the nations, lord it over them, and, the great ones, wield authority over them:
කින්තු යීශුඃ ස්වසමීපං තානාහූය ජගාද, අන්‍යදේශීයලෝකානාං නරපතයස්තාන් අධිකුර්ව්වන්ති, යේ තු මහාන්තස්තේ තාන් ශාසති, ඉති යූයං ජානීථ|
26 Not so, is it, among you, —but, whosoever shall desire, among you, to become, great, shall be, your minister;
කින්තු යුෂ්මාකං මධ්‍යේ න තථා භවේත්, යුෂ්මාකං යඃ කශ්චිත් මහාන් බුභූෂති, ස යුෂ්මාන් සේවේත;
27 And, whosoever shall desire, among you, to be first, shall be, your servant: —
යශ්ච යුෂ්මාකං මධ්‍යේ මුඛ්‍යෝ බුභූෂති, ස යුෂ්මාකං දාසෝ භවේත්|
28 Just as, the Son of Man, came not to be ministered unto, but to minister, and to give his life a ransom instead of many.
ඉත්ථං මනුජපුත්‍රඃ සේව්‍යෝ භවිතුං නහි, කින්තු සේවිතුං බහූනාං පරිත්‍රාණමූල්‍යාර්ථං ස්වප්‍රාණාන් දාතුඤ්චාගතඃ|
29 And, as they were going forth from Jericho, there followed him a great multitude;
අනන්තරං යිරීහෝනගරාත් තේෂාං බහිර්ගමනසමයේ තස්‍ය පශ්චාද් බහවෝ ලෝකා වව්‍රජුඃ|
30 and lo! two blind men, sitting beside the road, hearing that Jesus was passing by, cried aloud saying—Lord! have mercy on us! Son of David!
අපරං වර්ත්මපාර්ශ්ව උපවිශන්තෞ ද්වාවන්ධෞ තේන මාර්ගේණ යීශෝ ර්ගමනං නිශම්‍ය ප්‍රෝච්චෛඃ කථයාමාසතුඃ, හේ ප්‍රභෝ දායූදඃ සන්තාන, ආවයෝ ර්දයාං විධේහි|
31 But the multitude rebuked them, that they might hold their peace. But, they, the more, cried aloud, saying—Lord, have mercy on us! Son of David!
තතෝ ලෝකාඃ සර්ව්වේ තුෂ්ණීම්භවතමිත්‍යුක්ත්වා තෞ තර්ජයාමාසුඃ; තථාපි තෞ පුනරුච්චෛඃ කථයාමාසතුඃ හේ ප්‍රභෝ දායූදඃ සන්තාන, ආවාං දයස්ව|
32 And, standing still, Jesus called them, and said—What desire ye I should do for you?
තදානීං යීශුඃ ස්ථගිතඃ සන් තාවාහූය භාෂිතවාන්, යුවයෝඃ කෘතේ මයා කිං කර්ත්තර්ව්‍යං? යුවාං කිං කාමයේථේ?
33 They say unto him—Lord! that, our eyes, may open.
තදා තාවුක්තවන්තෞ, ප්‍රභෝ නේත්‍රාණි නෞ ප්‍රසන්නානි භවේයුඃ|
34 And, moved with compassion, Jesus touched their eyes, —and, straightway, they recovered sight, and followed him.
තදානීං යීශුස්තෞ ප්‍රති ප්‍රමන්නඃ සන් තයෝ ර්නේත්‍රාණි පස්පර්ශ, තේනෛව තෞ සුවීක්‍ෂාඤ්චක්‍රාතේ තත්පශ්චාත් ජග්මුතුශ්ච|
