Luke 7
1 After he had completed all his sayings within the hearing of the people, he entered into Capernaum.
තතඃ පරං ස ලෝකානාං කර්ණගෝචරේ තාන් සර්ව්වාන් උපදේශාන් සමාප්‍ය යදා කඵර්නාහූම්පුරං ප්‍රවිශති
2 And, a certain centurion’s servant, being sick, was on the point of dying, —who was, by him, highly prized.
තදා ශතසේනාපතේඃ ප්‍රියදාස ඒකෝ මෘතකල්පඃ පීඩිත ආසීත්|
3 But, hearing about Jesus, he sent forth unto him elders of the Jews, requesting him that he would come and bring his servant safely through.
අතඃ සේනාපති ර‍්‍යීශෝ ර්වාර්ත්තාං නිශම්‍ය දාසස්‍යාරෝග්‍යකරණාය තස්‍යාගමනාර්ථං විනයකරණාය යිහූදීයාන් කියතඃ ප්‍රාචඃ ප්‍රේෂයාමාස|
4 And, they, coming near unto Jesus, began beseeching him earnestly, saying—Worthy, is he for whom thou mayest do this,
තේ යීශෝරන්තිකං ගත්වා විනයාතිශයං වක්තුමාරේභිරේ, ස සේනාපති ර්භවතෝනුග්‍රහං ප්‍රාප්තුම් අර්හති|
5 for he loveth our nation, and, the synagogue, he, built for us.
යතඃ සෝස්මජ්ජාතීයේෂු ලෝකේෂු ප්‍රීයතේ තථාස්මත්කෘතේ භජනගේහං නිර්ම්මිතවාන්|
6 And, Jesus, was journeying with them. But, he, by this time, being not far from the house, the centurion sent friends, saying unto him—Lord! do not trouble thyself, for I am of no consideration, that, under my roof, thou shouldst enter.
තස්මාද් යීශුස්තෛඃ සහ ගත්වා නිවේශනස්‍ය සමීපං ප්‍රාප, තදා ස ශතසේනාපති ර්වක්‍ෂ්‍යමාණවාක්‍යං තං වක්තුං බන්ධූන් ප්‍රාහිණෝත්| හේ ප්‍රභෝ ස්වයං ශ්‍රමෝ න කර්ත්තව්‍යෝ යද් භවතා මද්ගේහමධ්‍යේ පාදාර්පණං ක්‍රියේත තදප්‍යහං නාර්හාමි,
7 Wherefore, neither deemed I, myself, worthy to come unto thee, —but speak with a word, and let my servant be healed.
කිඤ්චාහං භවත්සමීපං යාතුමපි නාත්මානං යෝග්‍යං බුද්ධවාන්, තතෝ භවාන් වාක්‍යමාත්‍රං වදතු තේනෛව මම දාසඃ ස්වස්ථෝ භවිෂ්‍යති|
8 For, I too, am a man ranked, under authority, having, under myself, soldiers; and I say to this one—Go! and he goeth, —and to another—Come! and he cometh, —and to my servant—Do this! and he doeth it.
යස්මාද් අහං පරාධීනෝපි මමාධීනා යාඃ සේනාඃ සන්ති තාසාම් ඒකජනං ප්‍රති යාහීති මයා ප්‍රෝක්තේ ස යාති; තදන්‍යං ප්‍රති ආයාහීති ප්‍රෝක්තේ ස ආයාති; තථා නිජදාසං ප්‍රති ඒතත් කුර්ව්විති ප්‍රෝක්තේ ස තදේව කරෝති|
9 And, hearing these things, Jesus marvelled at him; and, turning to the multitude following him, said—I tell you, Not even in Israel, such faith as this, have I found!
යීශුරිදං වාක්‍යං ශ්‍රුත්වා විස්මයං යයෞ, මුඛං පරාවර්ත්‍ය පශ්චාද්වර්ත්තිනෝ ලෝකාන් බභාෂේ ච, යුෂ්මානහං වදාමි ඉස්‍රායේලෝ වංශමධ්‍යේපි විශ්වාසමීදෘශං න ප්‍රාප්නවං|
10 And they who were sent, returning unto the house, found the servant, well.
තතස්තේ ප්‍රේෂිතා ගෘහං ගත්වා තං පීඩිතං දාසං ස්වස්ථං දදෘශුඃ|
11 And it came to pass thereafter, that he journeyed unto a city called Nain, and there were journeying with him, his disciples and a great multitude.
පරේ(අ)හනි ස නායීනාඛ්‍යං නගරං ජගාම තස්‍යානේකේ ශිෂ්‍යා අන්‍යේ ච ලෝකාස්තේන සාර්ද්ධං යයුඃ|
12 Now, as he drew near unto the gate of the city, then lo! there was being brought forth, one dead, the only-begotten son of his mother, —and, she, was a widow; and, a considerable multitude of the city, was with her.
තේෂු තන්නගරස්‍ය ද්වාරසන්නිධිං ප්‍රාප්තේෂු කියන්තෝ ලෝකා ඒකං මෘතමනුජං වහන්තෝ නගරස්‍ය බහිර‍්‍යාන්ති, ස තන්මාතුරේකපුත්‍රස්තන්මාතා ච විධවා; තයා සාර්ද්ධං තන්නගරීයා බහවෝ ලෝකා ආසන්|
13 And, beholding her, the Lord, was moved with compassion over her, and said to her—Be not weeping!
ප්‍රභුස්තාං විලෝක්‍ය සානුකම්පඃ කථයාමාස, මා රෝදීඃ| ස සමීපමිත්වා ඛට්වාං පස්පර්ශ තස්මාද් වාහකාඃ ස්ථගිතාස්තම්‍යුඃ;
14 And, going forward, he touched the coffin, and the bearers stood still; and he said—Young man! to thee, I say, Arise!
තදා ස උවාච හේ යුවමනුෂ්‍ය ත්වමුත්තිෂ්ඨ, ත්වාමහම් ආඥාපයාමි|
15 And the dead man sat up, and began to speak; and he gave him to his mother.
තස්මාත් ස මෘතෝ ජනස්තත්ක්‍ෂණමුත්ථාය කථාං ප්‍රකථිතඃ; තතෝ යීශුස්තස්‍ය මාතරි තං සමර්පයාමාස|
16 And fear seized them, all, and they began to glorify God, saying—A great prophet, hath been raised up amongst us! and—God hath visited his people!
තස්මාත් සර්ව්වේ ලෝකාඃ ශශඞ්කිරේ; ඒකෝ මහාභවිෂ්‍යද්වාදී මධ්‍යේ(අ)ස්මාකම් සමුදෛත්, ඊශ්වරශ්ච ස්වලෝකානන්වගෘහ්ලාත් කථාමිමාං කථයිත්වා ඊශ්වරං ධන්‍යං ජගදුඃ|
17 And this report went forth throughout the whole of Judaea, and all the surrounding country.
තතඃ පරං සමස්තං යිහූදාදේශං තස්‍ය චතුර්දික්ස්ථදේශඤ්ච තස්‍යෛතත්කීර්ත්ති ර්ව්‍යානශේ|
18 And John’s disciples carried tidings unto him concerning all these things.
තතඃ පරං යෝහනඃ ශිෂ්‍යේෂු තං තද්වෘත්තාන්තං ඥාපිතවත්සු
19 And, calling unto him certain two of his disciples, John sent unto the Lord, saying—Art, thou, the Coming One, or, a different one, are we to expect?
ස ස්වශිෂ්‍යාණාං ද්වෞ ජනාවාහූය යීශුං ප්‍රති වක්‍ෂ්‍යමාණං වාක්‍යං වක්තුං ප්‍රේෂයාමාස, යස්‍යාගමනම් අපේක්‍ෂ්‍ය තිෂ්ඨාමෝ වයං කිං ස ඒව ජනස්ත්වං? කිං වයමන්‍යමපේක්‍ෂ්‍ය ස්ථාස්‍යාමඃ?
20 And, coming near unto him, the men said—John the Immerser, hath sent us unto thee, saying, Art, thou, the Coming One, or, another, are we to expect?
පශ්චාත්තෞ මානවෞ ගත්වා කථයාමාසතුඃ, යස්‍යාගමනම් අපේක්‍ෂ්‍ය තිෂ්ඨාමෝ වයං, කිං සඒව ජනස්ත්වං? කිං වයමන්‍යමපේක්‍ෂ්‍ය ස්ථාස්‍යාමඃ? කථාමිමාං තුභ්‍යං කථයිතුං යෝහන් මජ්ජක ආවාං ප්‍රේෂිතවාන්|
21 In that very hour, he cured many from diseases, and plagues, and wicked spirits; and, unto many blind, gave he the favour to see.
තස්මින් දණ්ඩේ යීශූරෝගිණෝ මහාව්‍යාධිමතෝ දුෂ්ටභූතග්‍රස්තාංශ්ච බහූන් ස්වස්ථාන් කෘත්වා, අනේකාන්ධේභ්‍යශ්චක්‍ෂුංෂි දත්ත්වා ප්‍රත්‍යුවාච,
22 And, answering, he said unto them—Go and bear tidings unto John, as to what ye have seen and heard: The blind, are receiving sight, the lame, walk, lepers, are cleansed, and, the deaf, hear, the dead, are raised, the destitute, are told the glad-message;
යුවාං ව්‍රජතම් අන්ධා නේත්‍රාණි ඛඤ්ජාශ්චරණානි ච ප්‍රාප්නුවන්ති, කුෂ්ඨිනඃ පරිෂ්ක්‍රියන්තේ, බධිරාඃ ශ්‍රවණානි මෘතාශ්ච ජීවනානි ප්‍රාප්නුවන්ති, දරිද්‍රාණාං සමීපේෂු සුසංවාදඃ ප්‍රචාර‍්‍ය්‍යතේ, යං ප්‍රති විඝ්නස්වරූපෝහං න භවාමි ස ධන්‍යඃ,
23 And, happy, is he, whosoever shall not find occasion of stumbling in me!
ඒතානි යානි පශ්‍යථඃ ශෘණුථශ්ච තානි යෝහනං ඥාපයතම්|
24 And, the messengers of John having departed, he began to say unto the multitudes, concerning John—What went ye forth into the desert to gaze at? A reed, by a wind, shaken?
තයෝ ර්දූතයෝ ර්ගතයෝඃ සතෝ ර‍්‍යෝහනි ස ලෝකාන් වක්තුමුපචක්‍රමේ, යූයං මධ්‍යේප්‍රාන්තරං කිං ද්‍රෂ්ටුං නිරගමත? කිං වායුනා කම්පිතං නඩං?
25 But what went ye forth to see? A man, in soft garments, arrayed? Lo! they who in splendid apparel and luxury are found, are, in the kingly courts.
යූයං කිං ද්‍රෂ්ටුං නිරගමත? කිං සූක්‍ෂ්මවස්ත්‍රපරිධායිනං කමපි නරං? කින්තු යේ සූක්‍ෂ්මමෘදුවස්ත්‍රාණි පරිදධති සූත්තමානි ද්‍රව්‍යාණි භුඤ්ජතේ ච තේ රාජධානීෂු තිෂ්ඨන්ති|
26 But what went ye forth to see? A prophet? Yea! I say unto you, —and abundantly more than a prophet.
තර්හි යූයං කිං ද්‍රෂ්ටුං නිරගමත? කිමේකං භවිෂ්‍යද්වාදිනං? තදේව සත්‍යං කින්තු ස පුමාන් භවිෂ්‍යද්වාදිනෝපි ශ්‍රේෂ්ඨ ඉත්‍යහං යුෂ්මාන් වදාමි;
27 This, is he concerning whom it is written—Lo! I am sending forth my messenger before thy face, who shall prepare thy way before thee.
පශ්‍ය ස්වකීයදූතන්තු තවාග්‍ර ප්‍රේෂයාම්‍යහං| ගත්වා ත්වදීයමාර්ගන්තු ස හි පරිෂ්කරිෂ්‍යති| යදර්ථේ ලිපිරියම් ආස්තේ ස ඒව යෝහන්|
28 I say unto you—A greater, among them that are born of women, than John, is there none; but, he that is least in the kingdom of God, is greater than he.
අතෝ යුෂ්මානහං වදාමි ස්ත්‍රියා ගර්බ්භජාතානාං භවිෂ්‍යද්වාදිනාං මධ්‍යේ යෝහනෝ මජ්ජකාත් ශ්‍රේෂ්ඨඃ කෝපි නාස්ති, තත්‍රාපි ඊශ්වරස්‍ය රාජ්‍යේ යඃ සර්ව්වස්මාත් ක්‍ෂුද්‍රඃ ස යෝහනෝපි ශ්‍රේෂ්ඨඃ|
29 And, all the people, when they heard, and the tax-collectors, justified God, having been immersed with the immersion of John;
අපරඤ්ච සර්ව්වේ ලෝකාඃ කරමඤ්චායිනශ්ච තස්‍ය වාක්‍යානි ශ්‍රුත්වා යෝහනා මජ්ජනේන මජ්ජිතාඃ පරමේශ්වරං නිර්දෝෂං මේනිරේ|
30 but, the Pharisees and the lawyers, had set aside, the counsel of God against themselves, not being immersed by him.
කින්තු ඵිරූශිනෝ ව්‍යවස්ථාපකාශ්ච තේන න මජ්ජිතාඃ ස්වාන් ප්‍රතීශ්වරස්‍යෝපදේශං නිෂ්ඵලම් අකුර්ව්වන්|
31 Unto what, then, shall I liken the men of this generation? And unto what are they like?
අථ ප්‍රභුඃ කථයාමාස, ඉදානීන්තනජනාන් කේනෝපමාමි? තේ කස්‍ය සදෘශාඃ?
32 They are like unto the children sitting, in a market-place, and calling one to another, who say—We played the flute for you, and ye danced not, We wailed, and ye wept not.
යේ බාලකා විපණ්‍යාම් උපවිශ්‍ය පරස්පරම් ආහූය වාක්‍යමිදං වදන්ති, වයං යුෂ්මාකං නිකටේ වංශීරවාදිෂ්ම, කින්තු යූයං නානර්ත්තිෂ්ට, වයං යුෂ්මාකං නිකට අරෝදිෂ්ම, කින්තු යුයං න ව්‍යලපිෂ්ට, බාලකෛරේතාදෘශෛස්තේෂාම් උපමා භවති|
33 For John the Immerser hath come, neither eating bread nor drinking wine, and ye say—A demon, he hath:
යතෝ යෝහන් මජ්ජක ආගත්‍ය පූපං නාඛාදත් ද්‍රාක්‍ෂාරසඤ්ච නාපිවත් තස්මාද් යූයං වදථ, භූතග්‍රස්තෝයම්|
34 The Son of Man hath come, eating and drinking, and ye say—Lo! a man, gluttonous and a wine-drinker, a friend of tax-collectors and sinners.
තතඃ පරං මානවසුත ආගත්‍යාඛාදදපිවඤ්ච තස්මාද් යූයං වදථ, ඛාදකඃ සුරාපශ්චාණ්ඩාලපාපිනාං බන්ධුරේකෝ ජනෝ දෘශ්‍යතාම්|
35 And yet wisdom hath been justified by all her children.
කින්තු ඥානිනෝ ඥානං නිර්දෝෂං විදුඃ|
36 And a certain one of the Pharisees was requesting him, that he would eat with him; and, entering into the house of the Pharisee, he reclined.
පශ්චාදේකඃ ඵිරූශී යීශුං භෝජනාය න්‍යමන්ත්‍රයත් තතඃ ස තස්‍ය ගෘහං ගත්වා භෝක්තුමුපවිෂ්ටඃ|
37 And, lo! a woman, who indeed was in the city a sinner; and, when she found out that he was reclining in the house of the Pharisee, providing an alabaster-jar of perfume,
ඒතර්හි තත්ඵිරූශිනෝ ගෘහේ යීශු ර්භේක්තුම් උපාවේක්‍ෂීත් තච්ඡ්‍රුත්වා තන්නගරවාසිනී කාපි දුෂ්ටා නාරී පාණ්ඩරප්‍රස්තරස්‍ය සම්පුටකේ සුගන්ධිතෛලම් ආනීය
38 and standing behind, near his feet, weeping, with the tears, began she to be wetting his feet, and, with the hair of her head, was wiping off [the tears], and was tenderly kissing his feet, and anointing them with the perfume.
තස්‍ය පශ්චාත් පාදයෝඃ සන්නිධෞ තස්‍යෞ රුදතී ච නේත්‍රාම්බුභිස්තස්‍ය චරණෞ ප්‍රක්‍ෂාල්‍ය නිජකචෛරමාර්ක්‍ෂීත්, තතස්තස්‍ය චරණෞ චුම්බිත්වා තේන සුගන්ධිතෛලේන මමර්ද|
39 But the Pharisee who had invited him, seeing it, spake within himself, saying, This one, if he were the prophet, would have been taking note, who and of what sort, is the woman, who is even touching him, that she is, a sinner.
තස්මාත් ස නිමන්ත්‍රයිතා ඵිරූශී මනසා චින්තයාමාස, යද්‍යයං භවිෂ්‍යද්වාදී භවේත් තර්හි ඒනං ස්පෘශති යා ස්ත්‍රී සා කා කීදෘශී චේති ඥාතුං ශක්නුයාත් යතඃ සා දුෂ්ටා|
40 And, making answer, Jesus said unto him—Simon! I have, unto thee, something to say. He, then—Teacher, speak!—saith he.
තදා යාශුස්තං ජගාද, හේ ශිමෝන් ත්වාං ප්‍රති මම කිඤ්චිද් වක්තව්‍යමස්ති; තස්මාත් ස බභාෂේ, හේ ගුරෝ තද් වදතු|
41 Two debtors, there were, to a certain creditor, —the one, owed five hundred denaries, and, the other, fifty.
ඒකෝත්තමර්ණස්‍ය ද්වාවධමර්ණාවාස්තාං, තයෝරේකඃ පඤ්චශතානි මුද්‍රාපාදාන් අපරශ්ච පඤ්චාශත් මුද්‍රාපාදාන් ධාරයාමාස|
42 they not having wherewith to pay, he forgave, both. Which of them, therefore, will love him, more?
තදනන්තරං තයෝඃ ශෝධ්‍යාභාවාත් ස උත්තමර්ණස්තයෝ රෘණේ චක්‍ෂමේ; තස්මාත් තයෝර්ද්වයෝඃ කස්තස්මින් ප්‍රේෂ්‍යතේ බහු? තද් බ්‍රූහි|
43 Making answer, Simon said—I suppose, that he to whom, the more, he forgave. And, he, said unto him—Rightly, hast thou judged.
ශිමෝන් ප්‍රත්‍යුවාච, මයා බුධ්‍යතේ යස්‍යාධිකම් ඍණං චක්‍ෂමේ ස ඉති; තතෝ යීශුස්තං ව්‍යාජහාර, ත්වං යථාර්ථං ව්‍යචාරයඃ|
44 And, turning towards the woman, unto Simon, he said—Seest thou this woman? I entered into thy house: water to me, on my feet, thou didst not give, —but, she, with her tears, hath wetted my feet, and, with her hair, wiped off [the tears].
අථ තාං නාරීං ප්‍රති ව්‍යාඝුඨ්‍ය ශිමෝනමවෝචත්, ස්ත්‍රීමිමාං පශ්‍යසි? තව ගෘහේ මය්‍යාගතේ ත්වං පාදප්‍රක්‍ෂාලනාර්ථං ජලං නාදාඃ කින්තු යෝෂිදේෂා නයනජලෛ ර්මම පාදෞ ප්‍රක්‍ෂාල්‍ය කේශෛරමාර්ක්‍ෂීත්|
45 A kiss, to me, thou didst not give, —but, she, from the time I came in, hath not ceased tenderly kissing my feet.
ත්වං මාං නාචුම්බීඃ කින්තු යෝෂිදේෂා ස්වීයාගමනාදාරභ්‍ය මදීයපාදෞ චුම්බිතුං න ව්‍යරංස්ත|
46 With oil, my head, thou didst not anoint, —but, she, with perfume, hath anointed, my feet.
ත්වඤ්ච මදීයෝත්තමාඞ්ගේ කිඤ්චිදපි තෛලං නාමර්දීඃ කින්තු යෝෂිදේෂා මම චරණෞ සුගන්ධිතෛලේනාමර්ද්දීත්|
47 For which cause, I say unto thee—Her many sins, have been forgiven, because she hath loved, much: but, he to whom little is forgiven, little, loveth.
අතස්ත්වාං ව්‍යාහරාමි, ඒතස්‍යා බහු පාපමක්‍ෂම්‍යත තතෝ බහු ප්‍රීයතේ කින්තු යස්‍යාල්පපාපං ක්‍ෂම්‍යතේ සෝල්පං ප්‍රීයතේ|
48 And he said unto her—Thy sins have been forgiven.
තතඃ පරං ස තාං බභාෂේ, ත්වදීයං පාපමක්‍ෂම්‍යත|
49 And they who were reclining together, began to be saying within themselves—Who is, this, that, even forgiveth sins?
තදා තේන සාර්ද්ධං යේ භෝක්තුම් උපවිවිශුස්තේ පරස්පරං වක්තුමාරේභිරේ, අයං පාපං ක්‍ෂමතේ ක ඒෂඃ?
50 But he said unto the woman—Thy faith, hath saved thee, —Go thy way into peace.
කින්තු ස තාං නාරීං ජගාද, තව විශ්වාසස්ත්වාං පර‍්‍ය්‍යත්‍රාස්ත ත්වං ක්‍ෂේමේණ ව්‍රජ|
