Job 27
1 And Job again took up his parable, and said,
Əyyub misal çəkərək dedi:
2 As God liveth, who hath taken away my right; and the Almighty, who hath vexed my soul;
«Haqqımı əlimdən alan var olan Allaha and olsun, Canımı dərdə salan Külli-İxtiyara and olsun,
3 (For my life is yet whole in me, and the spirit of God is in my nostrils; )
Nə qədər canımda can, Burnumda Allahın nəfəsi varsa,
4 Surely my lips shall not speak unrighteousness, neither shall my tongue utter deceit.
Ağzımdan pis söz çıxmayacaq, Dilim yalan danışmayacaq!
5 God forbid that I should justify you: till I die I will not put away mine integrity from me.
Sizin sözlərinizi əsla təsdiq etməyəcəyəm, Son nəfəsimə qədər kamilliyimdən əl çəkməyəcəyəm.
6 My righteousness I hold fast, and will not let it go: my heart shall not reproach [me] so long as I live.
Salehliyimdən bərk yapışmışam, Onu buraxmaram, Elə gün keçirməmişəm ki, ürəyim tərəfindən ittiham olunum.
7 Let mine enemy be as the wicked, and let him that riseth up against me be as the unrighteous.
Qoy düşmən pis adamların gününə düşsün, Haqsız adamlara nə edilirsə, əleyhdarlarıma da elə edilsin.
8 For what is the hope of the godless, though he get him gain, when God taketh away his soul?
Allahsız insanı Allah kəsib atanda, Canını alanda ümidi olarmı?
9 Will God hear his cry, when trouble cometh upon him?
Dara düşəndə fəryadını Allah eşidəcəkmi?
10 Will he delight himself in the Almighty, and call upon God at all times?
O, Külli-İxtiyardan zövq alırmı? O hər zaman Allaha yalvarırmı?
11 I will teach you concerning the hand of God; that which is with the Almighty will I not conceal.
Allahın qolu haqqında sizə bilik verəcəyəm, Külli-İxtiyarın niyyətini sizdən gizlətməyəcəyəm.
12 Behold, all ye yourselves have seen it; why then are ye become altogether vain?
Əslində hamınız bunu görmüsünüz, Bəs niyə boş sözlər söyləyirsiniz?
13 This is the portion of a wicked man with God, and the heritage of oppressors, which they receive from the Almighty.
Pis adam Allahdan belə pay alar, Külli-İxtiyardan zorakı adamlara bu nəsib olar:
14 If his children be multiplied, it is for the sword; and his offspring shall not be satisfied with bread.
Nə olsun, övladları çoxalır, Hamısı qılıncdan keçiriləcək, Nəslində doyunca çörək tapan olmayacaq.
15 Those that remain of him shall be buried in death, and his widows shall make no lamentation.
Nəslindən sağ qalanlar xəstəlikdən ölərək dəfn ediləcək, Dul arvadları ağlaya bilməyəcək.
16 Though he heap up silver as the dust, and prepare raiment as the clay;
Pis insan qum qədər gümüş yığsa da, Torpaq zərrələri qədər paltar yığsa da,
17 He may prepare it, but the just shall put it on, and the innocent shall divide the silver.
Onun yığdığını saleh geyəcək, Gümüşünü günahsızlar böləcək.
18 He buildeth his house as the moth, and as a booth which the keeper maketh.
Güvə çanağı kimi, Qarovulçu çardağı kimi ev tikir,
19 He lieth down rich, but he shall not be gathered; he openeth his eyes, and he is not.
Varlı olaraq yatır, amma sona qədər belə qalmaz, Gözlərini açanda hamısı yox olub gedəcək.
20 Terrors overtake him like waters; a tempest stealeth him away in the night.
Dəhşət onu sel tək basacaq, Tufan gecə onu qapıb aparacaq.
21 The east wind carrieth him away, and he departeth; and it sweepeth him out of his place.
Şərq küləyi onu qaldırıb sovuracaq, Onu öz yerindən süpürüb aparacaq.
22 For [God] shall hurl at him, and not spare: he would fain flee out of his hand.
Ona qarşı amansız küləklər əsəcək, O isə yelin əlindən qaçmağa cəhd edəcək.
23 Men shall clap their hands at him, and shall hiss him out of his place.
Külək onu ələ salaraq əl çalacaq, Öz yerindən onun üçün vıyıldayacaq.
