< Psalms 120 >
1 In my distress, I cried to Adonai. He answered me.
Iti pakarigatak immawagak kenni Yahweh, ket sinungbatannak.
2 Deliver my soul, Adonai, from lying lips, from a deceitful tongue.
Ispalem ti biagko, O Yahweh, kadagiti agul-ulbod kadagiti bibigda ken mangal-allilaw kadagiti dilada.
3 What will be given to you, and what will be done more to you, you deceitful tongue?
Anianto ti panangdusana kadakayo, ken anianto pay ngata ti aramidenna kadakayo, dakayo nga addaan iti naulbod a dila?
4 Sharp arrows of the mighty, with coals of juniper.
Panaennakayonto iti natirad a pana ti mannakigubat, a napanday manipud iti dumardarang a beggang iti enebro.
5 Woe is me, that I live in Meshech, that I dwell among the tents of Kedar!
Asiak pay gapu ta nagnaedak iti apagbiit idiay Mesek; nagnaedak idi kadagiti tolda ti Kedar.
6 My soul has had her dwelling too long with him who hates peace.
Ta nabayag a nakipagnaedak kadagiti manggur-gura iti kapia.
7 I am for peace, but when I speak, they are for war.
Kayatko ti kapia, ngem no agsaoak, gubat ti kayatda.