Leviticus 26
1 “‘You shall make for yourselves no idols, and you shall not raise up an engraved image or a pillar, and you shall not place any figured stone in your land, to hawa ·bow low, prostrate· to it; for I am Adonai your God.
| «برای خود بت نسازید و مجسمه، ستونهای سنگی و سنگهای تراشیده شده برای پرستش بر پا نکنید، زیرا من یهوه، خدای شما هستم. |
2 “‘You shall keep my Shab'totay ·Intermissions·, and have reverence for my sanctuary. I am Adonai.
| قانون روز شَبّات مرا اطاعت کنید و خیمۀ ملاقات مرا محترم بدارید، زیرا من یهوه هستم. |
3 “‘If you walk in my statutes, and keep my mitzvot ·instructions·, and do them;
| «اگر فرایض و فرامین مرا اطاعت کنید، |
4 then I will give you your rains in their season, and the land shall yield its increase, and the trees of the field shall yield their fruit.
| به موقع برای شما باران خواهم فرستاد و زمین، محصول خود را و درختان، میوهٔ خود را خواهند داد. |
5 Your threshing shall reach to the vintage, and the vintage shall reach to the sowing time. You shall eat your bread to the full, and dwell in your land safely.
| خرمن شما به قدری زیاد خواهد بود که کوبیدن آن تا هنگام چیدن انگور ادامه خواهد داشت و انگور شما به قدری فراوان خواهد بود که چیدن آن تا فصل کاشتن بذر طول خواهد کشید. خوراک کافی خواهید داشت و در سرزمین خود در امنیت زندگی خواهید کرد، |
6 “‘I will give peace in the land, and you shall lie down, and no one will make you afraid. I will remove evil animals out of the land, neither shall the sword go through your land.
| زیرا من به سرزمین شما صلح و آرامش خواهم بخشید و شما با خاطری آسوده به خواب خواهید رفت. حیوانات خطرناک را از سرزمینتان دور خواهم نمود و شمشیر از زمین شما گذر نخواهد کرد. |
7 You shall chase your enemies, and they shall fall before you by the sword.
| دشمنانتان را تعقیب خواهید کرد و ایشان را با شمشیرهایتان خواهید کشت. |
8 Five of you shall chase one hundred, and one hundred of you shall chase ten thousand; and your enemies shall fall before you by the sword.
| پنج نفر از شما صد نفر را تعقیب خواهند کرد و صد نفرتان ده هزار نفر را! تمام دشمنانتان را شکست خواهید داد. |
9 “‘I will have respect for you, and make you fruitful, and multiply you, and will establish my covenant ·binding contract between two or more parties· with you.
| شما را مورد لطف خود قرار خواهم داد و شما را کثیر گردانیده، به عهدی که با شما بسته‌ام وفا خواهم کرد. |
10 You shall eat old store long kept, and you shall move out the old because of the new.
| به قدری محصول اضافی خواهید داشت که در وقت به دست آمدن محصول جدید ندانید با آن چه کنید! |
11 I will set my tent among you, and my soul won’t abhor you.
| من در میان شما ساکن خواهم شد و دیگر شما را منقطع نخواهم کرد. |
12 I will walk among you, and will be your God, and you will be my people.
| در میان شما راه خواهم رفت و خدای شما خواهم بود و شما قوم من خواهید بود. |
13 I am Adonai your God, who brought you out of the land of Egypt [Abode of slavery], that you should not be their slaves. I have broken the bars of your yoke, and made you go upright.
| من یهوه، خدای شما هستم که شما را از سرزمین مصر بیرون آوردم تا دیگر برده نباشید. زنجیرهای اسارت شما را پاره کردم و شما را سربلند نمودم. |
14 “‘But if you will not sh'ma ·hear obey· me, and will not do all these mitzvot ·instructions·;
| «ولی اگر به من گوش ندهید و مرا اطاعت نکنید، |
15 and if you shall reject my statutes, and if your soul abhors my judgments, so that you will not do all my mitzvot ·instructions·, but break my covenant ·binding contract between two or more parties·;
| فرایض و قوانین مرا به جا نیاورید و عهدی را که با شما بسته‌ام بشکنید، |
16 I also will do this to you: I will appoint terror over you, even consumption and fever, that shall consume the eyes, and make the soul to pine away. You will sow your seed in vain, for your enemies will eat it.
| آنگاه من شما را تنبیه خواهم کرد و وحشت و بیماریهای مهلک و تبی که چشمهایتان را کور کند و عمرتان را تلف نماید بر شما خواهم فرستاد. بذر خود را بیهوده خواهید کاشت، زیرا دشمنانتان حاصل آن را خواهند خورد. |
17 I will set my face against you, and you will be struck before your enemies. Those who hate you will rule over you; and you will flee when no one pursues you.
| من بر ضد شما برخواهم خاست و شما در برابر دشمنان خود پا به فرار خواهید گذاشت. کسانی که از شما نفرت دارند بر شما حکومت خواهند کرد. حتی از سایهٔ خود خواهید ترسید. |
18 “‘If you in spite of these things will not sh'ma ·hear obey· me, then I will chastise you seven times more for your habitual sins ·missing the marks·.
| «اگر باز هم مرا اطاعت نکنید، هفت بار شدیدتر از پیش، شما را به خاطر گناهانتان مجازات خواهم کرد. |
19 I will break the pride of your power, and I will make your sky like iron, and your soil like bronze.
| قدرت شما را که به آن فخر می‌کنید، نابود خواهم کرد. آسمان شما بی‌باران و زمین شما خشک خواهد شد. |
20 Your strength will be spent in vain; for your land won’t yield its increase, neither will the trees of the land yield their fruit.
| نیروی خود را از دست خواهید داد، چون زمین شما بی‌حاصل خواهد شد و درختانتان میوهٔ خود را نخواهند داد. |
21 “‘If you walk contrary to me, and won’t sh'ma ·hear obey· me, then I will bring seven times more plagues on you according to your habitual sins ·missing the marks·.
| «اگر همچنان با من مخالفت کنید و به من گوش ندهید، آنگاه به خاطر گناهانتان هفت مرتبه بیشتر بلا بر سرتان خواهم فرستاد. |
22 I will send the wild animals among you, which will rob you of your children, destroy your livestock, and make you few in number. Your roads will become desolate.
| جانوران وحشی را می‌فرستم تا فرزندانتان را بکشند و حیوانات شما را هلاک کنند. در نتیجه تعداد جمعیت شما کاسته خواهد شد و جاده‌هایتان بدون رهگذر و متروک خواهد گردید. |
23 “‘If by these things you won’t be reformed to me, but will walk contrary to me;
| «اگر با وجود این اصلاح نشوید و برخلاف خواست من رفتار کنید، |
24 then I will also walk contrary to you; and I will strike you, even I, seven times for your habitual sins ·missing the marks·.
| آنگاه من هم برخلاف میل شما رفتار خواهم کرد و شما را به سبب گناهانتان هفت بار بیشتر از پیش تنبیه خواهم نمود. |
25 I will bring a sword upon you that will execute the vengeance of the covenant. You will be gathered together within your cities, and I will send the pestilence among you. You will be delivered into the hand of the enemy.
| اگر عهد مرا بشکنید، از شما انتقام خواهم گرفت و علیه شما جنگ بر پا خواهم کرد. وقتی از دست دشمن به شهرهایتان بگریزید در آنجا وبا به میان شما خواهم فرستاد، و شما مغلوب دشمنانتان خواهید شد. |
26 When I break your staff of bread, ten women shall bake your bread in one oven, and they shall deliver your bread again by weight. You shall eat, and not be satisfied.
| ذخیرهٔ آرد شما را از بین خواهم برد به طوری که حتی یک تنور هم برای پختن نان ده خانواده زیاد باشد. وقتی سهم نان خود را بخورید، باز هم گرسنه خواهید ماند. |
27 “‘If you in spite of this won’t sh'ma ·hear obey· me, but walk contrary to me;
| «با وجود این اگر باز به من گوش ندهید و اطاعت نکنید، |
28 then I will walk contrary to you in wrath. I will also chastise you seven times for your habitual sins ·missing the marks·.
| به شدت غضبناک خواهم شد و به سبب گناهانتان هفت مرتبه شدیدتر از پیش شما را تنبیه خواهم کرد، |
29 You will eat the flesh of your sons, and you will eat the flesh of your daughters.
| به حدی که از شدت گرسنگی پسران و دختران خود را خواهید خورد. |
30 I will destroy your high places, and cut down your incense altars, and cast your dead bodies upon the bodies of your idols; and my soul will abhor you.
| بتخانه‌هایی را که در بالای تپه‌ها ساخته‌اید خراب خواهم کرد، مذبحهایی را که بر آنها بخور می‌سوزانید با خاک یکسان خواهم نمود، جسدهای شما را بر بتهای بی‌جانتان خواهم انداخت و از شما نفرت خواهم داشت. |
31 I will lay your cities waste, and will bring your sanctuaries to desolation. I will not take delight in the sweet fragrance of your offerings.
| شهرهایتان را ویران و مکانهای عبادتتان را خراب خواهم کرد. قربانی‌هایتان را نخواهم پذیرفت. |
32 I will bring the land into desolation; and your enemies that dwell therein will be astonished at it.
| آری، سرزمین شما را خالی از سکنه خواهم کرد به طوری که دشمنانتان در آنجا ساکن خواهند شد و از بلایی که بر سر شما آورده‌ام، حیران خواهند شد. |
33 I will scatter you among the nations, and I will draw out the sword after you. Your land will be a desolation, and your cities shall be a waste.
| «بلای جنگ را بر شما خواهم فرستاد تا در میان قومها پراکنده شوید. سرزمین شما خالی و شهرهایتان خراب خواهند شد. |
34 Then the land will enjoy its Shab'totay ·Intermissions· as long as it lies desolate and you are in your enemies’ land. Even then the land will rest and enjoy its Shab'totay ·Intermissions·.
| سرانجام در تمام سالهایی که شما در سرزمین دشمن در اسارت به سر می‌برید، زمین بایر خواهد ماند و از سالهای شَبّات خود برخوردار خواهد شد و استراحت خواهد کرد. |
35 As long as it lies desolate it shall have rest, even the rest which it didn’t have in your Shab'totay ·Intermissions·, when you lived on it.
| آری، زمین در تمام مدتی که متروک است استراحت خواهد کرد، استراحتی که در شَبّاتهای ایام سکونت شما از آن بی‌بهره بود. |
36 “‘As for those of you who are left, I will send a faintness into their hearts in the lands of their enemies. The sound of a driven leaf will put them to flight; and they shall flee, as one flees from the sword. They will fall when no one pursues.
| «کاری می‌کنم که آن عده از شما هم که به سرزمین دشمن به اسارت رفته‌اید، در آنجا پیوسته در ترس و وحشت به سر برید. از صدای برگ درختی که باد آن را بر روی زمین حرکت می‌دهد پا به فرار خواهید گذاشت. به گمان اینکه دشمن در تعقیب شماست، خواهید گریخت و بر زمین خواهید افتاد. |
37 They will stumble over one another, as it were before the sword, when no one pursues. You will have no power to stand before your enemies.
| آری، هر چند کسی شما را تعقیب نکند، پا به فرار خواهید گذاشت و در حین فرار روی هم خواهید افتاد، گویی از جنگ می‌گریزید؛ و توان مقابله با دشمن را نخواهید داشت. |
38 You will perish among the nations. The land of your enemies will eat you up.
| در میان قومها هلاک خواهید شد و در میان دشمنانتان از پای در خواهید آمد. |
39 Those of you who are left will pine away in their depravity (moral evil) in your enemies’ lands; and also in the depravities (moral evils) of their fathers they shall pine away with them.
| آنهایی که باقی بمانند در سرزمین دشمن به خاطر گناهان خود و گناهان اجدادشان از بین خواهند رفت. |
40 “‘If they yadah ·extend hands in confession· of their depravity (moral evil), and the depravity (moral evil) of their fathers, in their treachery which they hostility against me, and also that, because they walked contrary to me,
| «ولی اگر به تقصیرات خود و تقصیرات پدرانشان اعتراف کنند، یعنی به خیانتی که به من ورزیده و به مخالفت با من برخاسته‌اند |
41 I also walked contrary to them, and brought them into the land of their enemies; if then their uncircumcised heart is humbled, and they then accept the punishment of their depravity (moral evil);
| و من نیز به مخالفت با ایشان برخاسته و ایشان را به سرزمین دشمنانشان تبعید کرده‌ام؛ پس اگر دل نامختونِ ایشان فروتن شود و تقصیرات خود را بپذیرند، |
42 then I will remember my covenant with Jacob [Supplanter]; and also my covenant with Isaac [Laughter], and also my covenant with Abraham [Father of a multitude]; and I will remember the land.
| آنگاه دوباره وعده‌های خود را با ابراهیم و اسحاق و یعقوب به یاد خواهم آورد و به یاد سرزمین آنها خواهم افتاد، |
43 The land also will be left by them, and will enjoy its Shab'totay ·Intermissions· while it lies desolate without them: and they will accept the punishment of their depravity (moral evil); because, even because they rejected my judgments, and their soul abhorred my statutes.
| سرزمینی که متروک مانده، کشت نشده و استراحت یافته است. هر چند ایشان به خاطر رد کردن قوانین من و خوار شمردن فرایض من مجازات خواهند شد، |
44 Yet for all that, when they are in the land of their enemies, I will not reject them, neither will I abhor them, to destroy them utterly, and to break my covenant with them; for I am Adonai their God;
| ولی با وجود این من ایشان را در سرزمین دشمنانشان ترک نخواهم کرد و به کلی از بین نخواهم برد و عهد خود را با آنها نخواهم شکست، چون من یهوه، خدای ایشان هستم. |
45 but I will for their sake remember the covenant of their ancestors, whom I brought out of the land of Egypt [Abode of slavery] in the sight of the nations, that I might be their God. I am Adonai.’”
| من عهدی را که با اجداد ایشان بستم به یاد خواهم آورد، زیرا من اجداد ایشان را پیش چشم تمام قومها از مصر بیرون آوردم تا خدای ایشان باشم. من یهوه هستم.» |
46 These are the statutes, judgments and torot ·teachings·, which Adonai made between him and the children of Israel [God prevails] in Mount Sinai [Thorn] by Moses [Drawn out].
| اینها احکام، قوانین و مقرراتی هستند که خداوند در کوه سینا توسط موسی به قوم اسرائیل داد. |
