Psalms 95

1 O come, let us sing to the LORD; Let us raise a voice of joy to the rock of our salvation!

Komt, laat ons den HEERE vrolijk zingen; laat ons juichen den Rotssteen onzes heils.

2 Let us come into his presence with thanksgiving, And sing joyfully to him with psalms!

Laat ons Zijn aangezicht tegemoet gaan met lof; laat ons Hem juichen met psalmen.

3 For Jehovah is a great God; Yea, a great king over all gods.

Want de HEERE is een groot God; ja, een groot Koning boven alle goden;

4 In his hands are the depths of the earth; His also are the heights of the mountains.

In Wiens hand de diepste plaatsen der aarde zijn, en de hoogten der bergen zijn Zijne;

5 The sea is his, and he made it; The dry land also his hands formed.

Wiens ook de zee is, want Hij heeft ze gemaakt; en Zijn handen hebben het droge geformeerd.

6 O come, let us worship and bow down! Let us kneel before the LORD, our maker!

Komt, laat ons aanbidden en nederbukken; laat ons knielen voor den HEERE, Die ons gemaakt heeft.

7 For he is our God, And we are the people of his pasture and the flock of his hand. O that ye would now hear his voice!

Want Hij is onze God, en wij zijn het volk Zijner weide, en de schapen Zijner hand. Heden, zo gij Zijn stem hoort,

8 “Harden not your hearts as at Meribah [[the strife]], As in the day of temptation [[Massah]] in the wilderness,

Verhardt uw hart niet, gelijk te Meriba, gelijk ten dage van Massa in de woestijn;

9 Where your fathers tempted me And tried me, although they had seen my works.

Waar Mij uw vaders verzochten, Mij beproefden, ook Mijn werk zagen.

10 Forty years was I offended with that generation: And I said, 'They are a people of a perverse heart, And who have no regard to my ways.'

Veertig jaren heb Ik verdriet gehad aan dit geslacht, en heb gezegd: Zij zijn een volk, dwalende van hart, en zij kennen Mijn wegen niet.

11 Therefore I sware, in my wrath, That they should not enter into my rest.”

Daarom heb Ik in Mijn toorn gezworen: Zo zij in Mijn rust zullen ingaan!