Proverbs 14
1 The wise woman buildeth her house; But the foolish teareth it down with her hands.
Hikmətli qadın evini qurar, Səfeh qadın onu öz əli ilə uçurar.
2 He who walketh in uprightness feareth the LORD; But he who is perverse in his ways despiseth him.
Düz yol tutan Rəbdən qorxar, Yolunu azan Ona xor baxar.
3 In the mouth of the foolish pride is a scourge; But the lips of the wise preserve them.
Səfeh lovğa sözlərinə görə kötək qazanar, Hikmətlinin dili onu qoruyar.
4 Where there are no oxen, the crib is clean; But there is great increase by the strength of the ox.
Öküz olmayan yerdə axur təmiz olar, Amma bol məhsul öküzün gücü ilə yaranar.
5 A faithful witness doth not lie; But a false witness poureth forth lies.
Doğru şahid yalan deməz, Yalançı şahid yalandan üzə durar.
6 The scoffer seeketh wisdom, and findeth it not; But knowledge is easy to the man of understanding.
Rişxəndçi hikmət axtaranda onu tapmaz, Dərrakəli adama bilik tapmaq asan olar.
7 Go from the presence of a foolish man; For thou hast not perceived in him the lips of knowledge.
Axmağın qarşısından çəkil, Onun dilində ağıllı söz tapmazsan.
8 The wisdom of the prudent is in giving heed to his way; But the folly of fools is deceit.
Uzaqgörən hikməti ilə öz yolunu anlar, Axmaq səfehliyi ilə öz-özünü aldadar.
9 Fools make a mock at sin; But with the upright is favor.
Səfehlər günaha rişxənd edər, Əməlisalehlər bir-birini məmnun edər.
10 The heart knoweth its own bitterness. And a stranger cannot intermeddle with its joy.
Ürək öz dərdini bilər, Özgələr onun sevincinə şərik olmaz.
11 The house of the wicked shall be destroyed; But the tent of the upright shall flourish.
Şərin evi tar-mar olar, Əməlisalehlərin yurdu çiçək açar.
12 There is a way which seemeth right to a man, But its end is the way to death.
Yol var ki, insanın qarşısında düz görünür, Amma sonu ölümdür.
13 Even in laughter the heart is sorrowful, And the end of joy is grief.
Ürək güləndə də qəmli olar, Sevincin sonunda da kədər var.
14 The perverse in heart shall be filled with his own ways; And from himself shall the good man be satisfied.
Azğın ürəklilər öz yollarının bəhrəsini doyunca yeyir, Yaxşı adam isə əməlinin əvəzini alır.
15 The simple man believeth every word; But the prudent looketh well to his steps.
Cahil hər sözə inanar, Uzaqgörən hər addımına nəzər salar.
16 The wise man feareth, and departeth from evil; But the fool is haughty and confident.
Hikmətli qorxub pislikdən dönər, Axmaq ehtiyatsızdır, özünə güvənər.
17 He who is hasty in his anger will commit folly; And the man of wicked devices will be hated.
Hövsələsiz səfeh-səfeh iş görər, Pisniyyət adama nifrət edilər.
18 The simple inherit folly; But the prudent are crowned with knowledge.
Cahil səfehliyi irs alar, Uzaqgörənin başına bilik tacı qoyular.
19 The evil bow before the good; Yea, the wicked at the gates of the righteous.
Pislər yaxşıların qarşısında, Şər adam isə salehin qapısında əyilər.
20 The poor is hated even by his own neighbor; But the rich hath many friends.
Yoxsula qonşusu da nifrət edər, Zəngini isə çox adam sevər.
21 He who despiseth his neighbor sinneth; But happy is he who hath mercy on the poor.
Qonşusuna xor baxan günaha batar, Məzluma səxavət göstərən nə bəxtiyardır!
22 Do not they who devise evil fail of their end? But they who devise good meet with kindness and truth.
Şər quranlar yolundan azmırlarmı? Məqsədi xeyirxahlıq olan xeyirxahlığa, sədaqətə çatar.
23 In all labor there is profit; But the talk of the lips tendeth only to penury.
Hər zəhmətdə bir fayda var, Boş sözlər insanı ehtiyac içində qoyar.
24 Riches are a crown to the wise; But the promotion of fools is folly.
Hikmətlinin başına sərvət tacı qoyular, Axmaqlar səfehliyi ilə tanınar.
25 A true witness saveth lives; But a deceitful witness poureth forth lies.
Doğru şahid canları qurtarar, Yalançı şahid hiylə qurar.
26 In the fear of the LORD is strong confidence; Yea, to his children he will be a refuge.
Rəbdən qorxan tam arxayındır, Çünki Rəbb onun övladlarının pənahıdır.
27 The fear of the LORD is a fountain of life; By it men escape from the snares of death.
Rəbb qorxusu həyat qaynağıdır, İnsanı ölüm tələsinə düşməkdən geri qaytarır.
28 In a numerous people is the glory of a king; But the want of people is the destruction of a prince.
Padşahın əzəməti xalqın çoxluğu ilə bilinər, Əgər təbəələri olmasa, hökmdar süqut edər.
29 He who is slow to anger is of great understanding. But he who is of a hasty spirit setteth folly on high.
Gec qəzəblənənin böyük dərrakəsi var, Hövsələsizlərdən səfehlik çıxar.
30 A quiet heart is the life of the flesh; But the ferment of passion is rottenness to the bones.
Ürəyin rahatlığı cana həyat verər, Paxıllıqsa sümükləri çürüdər.
31 He who oppresseth the poor reproacheth his Maker; But he who hath mercy on the poor honoreth him.
Kasıba zülm edən Yaradanına xor baxar, Yoxsula lütf göstərən Ona hörmət edər.
32 By his wickedness the wicked is thrust down; But the righteous hath hope even in death.
Şər adam pisliyi üzündən qovular, Salehin ölümündə belə, pənahı var.
33 Wisdom resteth quietly in the heart of the wise; But in the breast of fools it will be made known.
Hikmət dərrakəlinin qəlbində özünə rahat yuva qurar, Hətta axmaqların arasında da bəlli olar.
34 Righteousness exalteth a people; But the reproach of nations is sin.
Salehlik bir milləti ucaldar, Günah ümmətləri utandırar.
35 The king's favor is toward a wise servant; But his wrath is against him that causeth shame.
Padşah ağıllı qulundan razı qalar, Adbatıransa onun qəzəbinə düçar olar.
