Job 8
1 Then answered Bildad the Shuhite, and said:
Nu nam Bildad van Sjóeach het woord, en sprak:
2 How long wilt thou speak such things? How long shall the words of thy mouth be like a strong wind?
Hoe lang nog gaat ge zó voort, En zullen uw woorden als een stormwind loeien?
3 Will God pervert judgment? Or will the Almighty pervert justice?
Zou God het recht soms verkrachten, De Almachtige de gerechtigheid schenden:
4 As thy children sinned against him, He hath given them up to their transgression.
Wanneer uw kinderen tegen Hem hebben gezondigd, Dan heeft Hij hun slechts hun misdaad vergolden!
5 But if thou wilt seek early to God, And make thy supplication to the Almighty, —
Maar als gij uw toevlucht neemt tot God, En rein en oprecht tot den Almachtige smeekt:
6 If thou wilt be pure and upright, Surely he will yet arise for thee, And prosper thy righteous habitation;
Dan zal Hij van stonde af over u waken, En schenkt Hij u weer een rechtschapen gezin;
7 So that thy beginning shall be small, And thy latter end very great.
Dan schijnt uw vroeger lot slechts gering, Wordt ver door uw nieuwe staat overtroffen.
8 For inquire, I pray thee, of the former age, And mark what hath been searched out by their fathers;
Ja, vraag het maar aan het voorgeslacht Geef acht op de bevinding van hun vaderen!
9 (For we are of yesterday and know nothing, Since our days upon the earth are but a shadow; )
Want wij zijn van gisteren, en weten niets, Ons leven op aarde is enkel een schaduw;
10 Will not they instruct thee, and tell thee, And utter words from their understanding?
Maar zij zullen u leren, het u vertellen, En woorden spreken uit hun hart:
11 “Can the paper-reed grow up without mire? Can the bulrush grow without water?
Schiet het riet op buiten het moeras, Groeien de biezen buiten het water?
12 While it is yet in its greenness, and is not cut down, It withereth before any other herb.
Het wordt afgesneden, terwijl het nog bloeit, En verdort vóór ieder ander gewas:
13 Such is the fate of all who forget God; So perisheth the hope of the ungodly.
Zo vergaat het allen, die God vergeten, Wordt de hoop van de bozen te schande!
14 His confidence shall come to nought, And his trust shall prove a spider's web.
Een herfstdraad is zijn vertrouwen, Zijn toeverlaat een spinneweb;
15 He shall lean upon his house, and it shall not stand; He shall lay fast hold on it, but it shall not endure.
Hij steunt op zijn web, maar dit houdt het niet uit, Hij grijpt het vast, maar het houdt geen stand.
16 He is in full green before the sun, And his branches shoot forth over his garden;
Vol sappen staat hij in de zon, Zijn ranken verspreiden zich over zijn hof;
17 His roots are entwined about the heap, And he seeth the place of stones;
Zijn wortels kronkelen zich over het grint, En tussen de stenen grijpt hij zich vast.
18 When he shall be destroyed from his place, It shall deny him, saying, 'I never saw thee.'
Maar rukt men hem weg van zijn plaats, Dan verloochent ze hem: ik heb u nooit gezien!
19 Lo! such is the joy of his course! And others shall spring up from his place”
Zo vergaat zijn leven door de mot Uit het stof ervan schieten anderen op.
20 Behold, God will not cast away an upright man; Nor will he help the evil-doers.
Neen, God verwerpt den brave niet, En reikt den boze geen hand.
21 While he filleth thy mouth with laughter, And thy lips with gladness,
Nog wordt uw mond met lachen vervuld, En uw lippen met jubel;
22 They that hate thee shall be clothed with shame, And the dwelling-place of the wicked shall come to nought.
Maar uw haters worden met schande bedekt, De tent der bozen verdwijnt!
