Job 20
1 Then answered Zophar the Naamathite, and said:
Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
2 For this do my thoughts lead me to reply, And for this is my ardor within me.
“Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.
3 I have heard my shameful rebuke; And the spirit, from my understanding, answereth for me.
Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
4 Knowest thou not, that from the days of old, From the time when man was placed upon the earth,
“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,
5 The triumphing of the wicked hath been short, And the joy of the impious but for a moment?
Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
6 Though his greatness mount up to the heavens, And his head reach to the clouds,
Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,
7 Yet shall he perish for ever, and be mingled with dust; They who saw him shall say, Where is he?
Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
8 He shall flee away like a dream, and shall not be found; Yea, he shall disappear like a vision of the nigh.
Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.
9 The eye also which saw him shall see him no more, And his dwelling-place shall never more behold him.
Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
10 His sons shall seek the favor of the poor, And their hands shall give back his wealth.
Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.
11 His bones are full of his youth, But they shall lie down with him in the dust.
Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
12 Though wickedness be sweet in his mouth, Though he hide it under his tongue,
“Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,
13 Though he cherish it, and will not part with it, And keep it fast in his mouth,
Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,
14 Yet his meat shall be changed within him, And become to him the poison of asps.
Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.
15 He hath glutted himself with riches, And he shall throw them up again; Yea, God shall cast them out of his body.
Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.
16 He shall suck the poison of asps; The tongue of the viper shall destroy him.
Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
17 He shall never see the flowing streams, And the rivers of honey and milk.
Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.
18 The fruits of his toil he shall give back, and shall not enjoy them: It is substance to be restored, and he shall not rejoice therein.
Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
19 Because he hath oppressed and abandoned the poor, And seized upon the house which he did not build;
Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
20 Because he knew no rest in his bosom, He shall not save that in which he delighteth.
“Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.
21 Because nothing escaped his greediness, His prosperity shall not endure.
Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
22 In the fulness of his abundance he shall be brought low; Every hand of the wretched shall come upon him.
Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.
23 He shall, indeed, have wherewith to fill himself: God shall send upon him the fury of his anger, And rain it down upon him for his food.
Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.
24 If he fleeth from the iron weapon, The bow of brass shall pierce him through.
Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.
25 He draweth the arrow, and it cometh forth from his body; Yea, the glittering steel cometh out of his gall. Terrors are upon him;
Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.
26 Calamity of every kind is treasured up for him. A fire not blown shall consume him; It shall consume whatever is left in his tent.
Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.
27 The heavens shall reveal his iniquity, And the earth shall rise up against him.
Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
28 The substance of his house shall disappear; It shall flow away in the day of His wrath.
Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı'nın öfkelendiği gün.
29 Such is the portion of the wicked man from God, And the inheritance appointed for him by the Almighty.
Budur kötünün Tanrı'dan aldığı pay, Budur Tanrı'nın ona verdiği miras.”
