Job 15
1 Then answered Eliphaz the Temanite, and said:
Unya si Eliphaz nga taga Teman mitubag ug miingon,
2 Should a wise man answer with arguments of wind, Or fill his bosom with the east wind?
“Kinahanglan ba nga motubag ang usa ka maalamong tawo pinasikad sa mga walay hinungdan nga kahibalo ug pun-on ang iyang kaugalingon sa hangin sa sidlakan?
3 Should he argue with speech that helpeth him not, And with words which do not profit him?
Kinahanglan ba nga mangatarungan siya sa walay kapuslanang mga pagpanulti o uban sa pagpamulong nga dili makaayo kaniya?
4 Behold, thou makest the fear of God a vain thing, And discouragest prayer before him.
Tinuod gayod, nawad-an ka na ug pagtahod sa Dios; nawala na ang imong pagpamalandong kaniya,
5 Yea, thy own mouth proclaimeth thy iniquity, Though thou choosest the tongue of the crafty.
kay ang imong kasaypanan nagatudlo sa imong baba; gipili nimo ang pagbaton sa dila sa tawong malimbongon.
6 Thy own mouth condemneth thee, and not I; Thy own lips testify against thee.
Ang imong kaugalingong baba naghukom kanimo, dili ako; tinuod gayod, ang imong kaugalingong ngabil nagpamatuod batok kanimo.
7 Art thou the first man that was born? Wast thou formed before the hills?
Ikaw ba ang unang tawo nga nahimugso? Nauna ka na ba diay nga gibuhat sa wala pa ang kabungtoran?
8 Hast thou listened in the council of God, And drawn all wisdom to thyself?
Nadungog mo na ba ang mga tinagong kahibalo sa Dios? Gituga lang ba alang sa imong kaugalingon ang kaalam?
9 What dost thou know, that we know not also? What dost thou understand, that is a secret to us?
Unsa ba ang imong nasayran nga wala namo masayri? Unsa man ang imong nasabtan nga wala kanamo?
10 With us are the aged and hoary-headed; Much older than thy father.
Ania kanamo ang mga ubanon ug tigulang na kaayo nga mga tawo nga mas magulang pa kay sa imong amahan.
11 Dost thou despise the consolations of God, And words so full of kindness to thee?
Gamay lang ba diay alang kanimo ang mga paglipay sa Dios, ang mga pulong nga malumo alang kanimo?
12 Why hath thy passion taken possession of thee? And why this winking of thine eyes?
Nganong nadala ka man sa imong kasingkasing? Nganong hait man ang imong tinan-awan,
13 For against God hast thou turned thy spirit, And uttered such words from thy mouth.
aron ba makabatok ang imong espiritu ngadto sa Dios ug maipagawas kanang mga pulonga gikan sa imong baba?
14 What is man, that he should be pure, And he that is born of woman, that he should be innocent?
Unsa ba ang tawo nga kinahanglan man siyang hinloan? Unsa ba siya nga gihimugso sa usa ka babaye nga kinahanglan man siyang ipakamatarong?
15 Behold, He putteth no trust in his ministering spirits, And the heavens are not pure in his sight;
Tan-awa, ang Dios wala mosalig bisan sa iyang mga balaan; tinuod gayod, ang kalangitan dili hinlo sa iyang panan-aw;
16 Much less, abominable and polluted man, Who drinketh iniquity as water.
labi pa nga dili hinlo ang tawo nga malaw-ay ug malimbongon, ang tawo nga naga-inom sa kasaypanan sama sa tubig!
17 Hear me, and I will show thee, And that which I have seen will I declare;
Ipakita ko kanimo, paminawa ako; Ipahibalo ko kanimo ang mga butang nga akong nakita,
18 Which the wise men have told, And not kept concealed, as received from their fathers;
ang mga butang nga gikabilin sa mga maalamong tawo gikan pa sa ilang mga amahan, ang mga butang nga wala gililong sa ilang mga katigulangan.
19 To whom alone the land was given, And among whom not a stranger wandered.
Mao kini ang ilang mga katigulangan, nga kanila lamang gihatag ang yuta, ug sa taliwala niini wala malabyi sa mga langyaw.
20 “All his days the wicked man is in pain; Yea, all the years, that are laid up for the oppressor.
Ang tawong daotan molimbaglimbag sa kasakit sa tanan niyang mga adlaw, ang kadaghan sa mga katuigan nga giandam alang sa madaugdaogon aron paantuson.
21 A fearful sound is in his ears; In peace the destroyer cometh upon him.
Ang tingog sa kalisang anaa sa iyang mga igdulungog; samtang anaa siya sa kauswagan, ang manglalaglag moabot kaniya.
22 He hath no hope that he shall escape from darkness; He is set apart for the sword.
Wala siya naghunahuna nga makabalik pa siya gikan sa kangitngit; ang espada nagpaabot kaniya.
23 He wandereth about, seeking bread; He knoweth that a day of darkness is at hand.
Naglakawlakaw siya sa nagkalainlaing mga dapit alang sa tinapay, nga nagaingon, 'Asa naman kini?' Nasayod siya nga ang adlaw sa kangitngit moabotay.
24 Distress and anguish fill him with dread; They prevail against him like a king ready for the battle.
Ang kaguol ug kasakit makapahadlok kaniya; mopatigbabaw kini kaniya, sama sa hari nga andam alang sa pakiggubat.
25 Because he stretched forth his hand against God, And bade defiance to the Almighty,
Tungod kay gituy-od niya ang iyang kamot batok sa Dios ug nagmagarbohon batok sa Makagagahom,
26 And ran against him with outstretched neck, With the thick bosses of his bucklers;
kining tawong daotan miasdang sa Dios uban ang liog nga nagtikig, uban sa baga nga taming.
27 Because he covered his face with fatness, And gathered fat upon his loins,
Tinuod gayod kini, bisan gilukop niya ang iyang panagway sa iyang tambok ug gitigom ang tambok sa iyang hawak,
28 And dwelt in desolated cities, In houses which no man inhabiteth, That are ready to become heaps.
ug nagpuyo sa mamingaw nga mga siyudad; sa mga balay nga wala nay tawo nga nagpuyo karon ug andam na nga mahimong tipun-og.
29 He shall not be rich; his substance shall not endure, And his possessions shall not be extended upon the earth.
Dili na gayod siya maadunahan; ang iyang bahandi dili na molungtad; bisan pa ang iyang anino dili molungtad sa kalibotan.
30 He shall not escape from darkness, And the flame shall dry up his branches; Yea, by the breath of His mouth shall he be taken away.
Dili na siya mogawas gikan sa kangitngit;
31 “Let not man trust in vanity! he will be deceived; For vanity shall be his recompense.
Ayaw siya tugoti nga mosalig sa mga walay kapuslanan nga mga butang, nga naglimbong sa iyang kaugalingon; kay ang pagkawalay kapuslanan mao ang iyang ganti.
32 He shall come to his end before his time, And his branch shall not be green.
Mahitabo kini sa dili pa moabot ang iyang takna nga mamatay; ang iyang sanga dili molunhaw.
33 He shall shake off his unripe fruit like the vine, And shed his blossoms like the olive-tree.
Ipanghulog niya ang iyang linghod pa nga ubas sama sa bagon sa parasan; Ipangtaktak niya ang iyang mga bulak sama sa kahoy nga olibo.
34 The house of the unrighteous shall be famished, And fire shall consume the tents of bribery.
Kay ang pundok niadtong mga tawong walay dios dili makabunga; pagaut-uton sa kalayo ang ilang tolda sa pagpangsuhol.
35 They conceive mischief, and bring forth misery, And their breast deviseth deceit.”
Manamkon sila sa kalapasan ug manganak sa kasaypanan; ang ilang tagoangkan manamkon sa pagpanglimbong.”
