< Job 4 >

1 Then Eliphaz the Temanite answered,
Nang magkagayo'y sumagot si Eliphaz na Temanita, at nagsabi,
2 "If someone ventures to talk with you, will you be grieved? But who can withhold himself from speaking?
Kung tikman ng isa na makipagusap sa iyo, ikababalisa mo ba? Nguni't sinong makapipigil ng pagsasalita?
3 Look, you have instructed many, you have strengthened the weak hands.
Narito, ikaw ay nagturo sa marami, at iyong pinalakas ang mahinang mga kamay.
4 Your words have supported him who was falling, You have made firm the feeble knees.
Ang iyong mga salita ay nagsialalay sa nangabubuwal, at iyong pinalakas ang mahinang mga tuhod.
5 But now it is come to you, and you faint. It touches you, and you are troubled.
Nguni't ngayo'y dinaratnan ka ng kasamaan, at ikaw ay nanglulupaypay; ginagalaw ka, at ikaw ay nababagabag.
6 Isn't your piety your confidence? Isn't the integrity of your ways your hope?
Hindi ba ang iyong takot sa Dios ay ang iyong tiwala, at ang iyong pagasa ay ang pagtatapat ng iyong mga lakad?
7 "Remember, now, whoever perished, being innocent? Or where were the upright cut off?
Iyong alalahanin, isinasamo ko sa iyo, kung sino ang namatay, na walang malay? O saan nangahiwalay ang mga matuwid?
8 According to what I have seen, those who plow iniquity, and sow trouble, reap the same.
Ayon sa aking pagkakita yaong nagsisipagararo ng kasamaan, at nangaghahasik ng kabagabagan ay gayon din ang inaani.
9 By the breath of God they perish. By the blast of his anger are they consumed.
Sa hinga ng Dios sila'y nangamamatay, at sa bugso ng kaniyang galit sila'y nangalilipol.
10 The roaring of the lion, and the voice of the fierce lion, the teeth of the young lions, are broken.
Ang ungal ng leon, at ang tinig ng mabangis na leon, at ang mga ngipin ng mga batang leon, ay nangabali.
11 The old lion perishes for lack of prey. The cubs of the lioness are scattered abroad.
Ang matandang leon ay namamatay dahil sa kawalan ng huli, at ang mga batang leong babae ay nagsisipangalat.
12 "Now a thing was secretly brought to me. My ear received a whisper of it.
Ngayo'y nadalang lihim sa akin ang isang bagay, at ang aking pakinig ay nakakaulinig ng bulong niyaon.
13 In thoughts from the visions of the night, when deep sleep falls on men,
Sa mga pagiisip na mula sa mga pangitain sa gabi, pagka ang mahimbing na tulog ay nahuhulog sa mga tao,
14 fear came on me, and trembling, which made all my bones shake.
Takot ay dumating sa akin, at panginginig, na nagpapanginig ng lahat ng aking mga buto.
15 Then a spirit passed before my face. The hair of my flesh stood up.
Nang magkagayo'y dumaan ang isang espiritu sa aking mukha. Ang balahibo ng aking balat ay nanindig.
16 It stood still, but I couldn't discern its appearance. A form was before my eyes. Silence, then I heard a voice, saying,
Tumayong nakatigil, nguni't hindi ko mawari ang anyo niyaon; isang anyo ang nasa harap ng aking mga mata: tahimik, at ako'y nakarinig ng tinig, na nagsasabi,
17 'Shall mortal man be more just than God? Shall a man be more pure than his Maker?
Magiging ganap pa ba ang taong may kamatayan kay sa Dios? Lilinis pa ba kaya ang tao kay sa Maylalang sa kaniya?
18 Look, he puts no trust in his servants. He charges his angels with error.
Narito, siya'y hindi naglalagak ng tiwala sa kaniyang mga lingkod; at inaari niyang mga mangmang ang kaniyang mga anghel:
19 How much more, those who dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed before the moth.
Gaano pa kaya sila na nagsisitahan sa mga bahay na putik, na ang patibayan ay nasa alabok, na napipisang gaya ng paroparo!
20 Between morning and evening they are destroyed. They perish forever without any regarding it.
Sa pagitan ng umaga at hapon, ay nangagigiba; nangapaparam magpakailan man na walang pumupuna.
21 Isn't their tent cord plucked up within them? They die, and that without wisdom.'
Hindi ba nalalagot ang tali ng kanilang tolda sa loob nila? Sila'y nangamamatay at walang karunungan.

< Job 4 >