Lamentations 3
1 I am the man that has seen affliction by the rod of his wrath.
Ako ang tao na nakakita ng pagdadalamhati sa pamalo ng iyong poot.
2 He has led me and caused me to walk in darkness, and not in light.
Ako'y kaniyang pinatnubayan at pinalakad sa kadiliman, at hindi sa liwanag.
3 Surely against me he turns his hand again and again all the day.
Tunay na laban sa akin ay kaniyang iginagalaw ang kaniyang kamay na muli't muli buong araw.
4 My flesh and my skin he has made old; he has broken my bones.
Ang aking laman at aking balat ay pinatanda niya; kaniyang binali ang aking mga buto.
5 He has built against me, and surrounded me with bitterness and hardship.
Ako'y kinalaban niya, at kinulong ako ng hirap at pagdaramdam.
6 He has made me to dwell in dark places, like those that have been long dead.
Kaniyang pinatahan ako sa mga madilim na dako, gaya ng nangamatay nang malaon.
7 He has walled me in, so I can't escape; he has made my chains heavy.
Kaniyang binakuran ako na anopa't ako'y hindi makalabas; kaniyang pinabigat ang aking tanikala.
8 Yes, when I cry, and call for help, he shuts out my prayer.
Oo, pagka ako'y dumadaing, at humihinging tulong, kaniyang pinagsasarhan ang aking daing.
9 He has walled up my ways with cut stone; he has made my paths crooked.
Kaniyang binakuran ang aking mga daan ng tinabas na bato, kaniyang iniliko ang aking mga landas.
10 He is to me as a bear lying in wait, as a lion in hiding.
Siya'y parang oso na nagaabang sa akin, parang leon sa mga kubling dako.
11 He has obstructed my path, and torn me in pieces; he has made me desolate.
Kaniyang iniligaw ang aking mga lakad, at ako'y pinagwaraywaray niya; kaniyang ipinahamak ako;
12 He has bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
Kaniyang iniakma ang kaniyang busog, at ginawa akong pinaka tanda sa pana.
13 He has caused the arrows of his quiver to pierce my inward parts.
Ang mga pana ng kaniyang lalagyan ng pana ay kaniyang isinasaksak sa aking mga bato ng katawan.
14 I have become a laughingstock to all peoples, and their song all the day.
Ako'y naging kakutyaan sa aking buong bayan, at kanilang awit buong araw.
15 He has filled me with bitterness, he has given me in full measure wormwood.
Kaniyang pinuspos ako ng kapanglawan, kaniyang sinuya ako ng ajenjo.
16 He has also broken my teeth with gravel; he has pressed me down in the dust.
Kaniya namang biningot ang aking mga ngipin ng mga maliliit na grava; kaniyang tinabunan ako ng mga abo.
17 You have removed my soul far away from peace; I have forgotten what prosperity is.
At iyong inilayo ang aking kaluluwa sa kapayapaan; ako'y nakalimot ng kaginhawahan.
18 And I said, "My strength and my hope has perished from the LORD."
At aking sinabi, Ang lakas ko'y nawala, at ang aking pagasa sa Panginoon.
19 Remember my affliction and my misery, the wormwood and the gall.
Alalahanin mo ang aking pagdadalamhati at ang aking karalitaan, ang ajenjo at ng apdo.
20 My soul considers them, and is depressed.
Ang kaluluwa ko'y naaalaala pa nila, at napangumbaba sa loob ko.
21 But this I call to my mind; therefore I have hope:
Ito ang ginugunita ko sa aking pagiisip; kaya't may pagasa ako.
22 The LORD's faithful love does not cease; his compassion does not fail.
Sa mga kaawaan nga ng Panginoon ay hindi tayo nalipol, sapagka't ang kaniyang mga habag ay hindi nauubos.
23 They are new every morning; great is your faithfulness.
Ang mga yao'y bago tuwing umaga, dakila ang inyong pagtatapat.
24 "The LORD is my portion," says my soul, "therefore I will hope in him."
Ang Panginoon ay aking bahagi, sabi ng aking kaluluwa; kaya't ako'y aasa sa kaniya.
25 The LORD is good to those who wait for him, to the soul that seeks him.
Ang Panginoon ay mabuti sa kanila na nangaghihintay sa kaniya, sa kaluluwa na humahanap sa kaniya.
26 It is good that a man should hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
Mabuti nga na ang tao ay umasa at maghintay na tahimik sa pagliligtas ng Panginoon.
27 It is good for a man that he bear the yoke while he is young.
Mabuti nga sa tao na magpasan ng pamatok sa kaniyang kabataan.
28 Let him sit alone and keep silence when he is disciplining him.
Maupo siyang magisa at tumahimik, sapagka't kaniyang iniatang sa kaniya.
29 Let him put his mouth to the dust, there may yet be hope.
Sumubsob siya sa alabok, kung gayo'y magkakaroon siya ng pagasa.
30 Let him give his cheek to him who strikes him; let him be filled with insults.
Ibigay niya ang kaniyang pisngi sa sumasakit sa kaniya; mapuspos siya ng kadustaan.
31 For the LORD will not reject forever.
Sapagka't ang Panginoon ay hindi magtatakuwil magpakailan man.
32 For though he may cause grief, yet he will have compassion according to the abundance of his loving kindness.
Sapagka't bagaman siya'y nagpapapanglaw, gayon ma'y magpapakita siya ng habag ayon sa kasaganaan ng kaniyang mga kaawaan.
33 For he is not predisposed to bring affliction or suffering to human beings.
Sapagka't siya'y hindi kusang dumadalamhati, o nagpapapanglaw man sa mga anak ng mga tao.
34 To crush under foot all the prisoners of the earth;
Na yapakan sa ilalim ng paa ang lahat ng bihag sa lupa.
35 to deprive a man of justice before the face of the Most High,
Na iliko ang matuwid ng tao sa harap ng mukha ng Kataastaasan,
36 to subvert a man in his cause, the LORD does not approve.
Na iligaw ang tao sa kaniyang usap, hindi kinalulugdan ng Panginoon.
37 Who can speak a thing and have it come to pass, unless the LORD has commanded it?
Sino siya na nagsasabi, at nangyayari, kung hindi iniuutos ng Panginoon?
38 Doesn't both calamity and good come out of the mouth of the Most High?
Hindi baga sa bibig ng Kataastaasan nanggagaling ang masama't mabuti?
39 Why does a living man complain, a man for the punishment of his sins?
Bakit dumadaing ang taong may buhay, ang tao dahil sa parusa sa kaniyang mga kasalanan?
40 Let us examine and search our ways, and return to the LORD.
Ating usisain at suriin ang ating mga lakad, at manumbalik sa Panginoon.
41 Let us lift up our heart with our hands to God in the heavens.
Igawad natin ang ating puso sangpu ng ating mga kamay sa Dios sa langit.
42 We have transgressed and have rebelled, and you have not forgiven.
Kami ay sumalangsang at nanghimagsik; ikaw ay hindi nagpatawad.
43 You have covered yourself with anger and pursued us; you killed without sparing.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng galit at hinabol mo kami; ikaw ay pumatay, ikaw ay hindi naawa.
44 You have covered yourself with a cloud, so that no prayer can pass through.
Tinakpan mo ang iyong sarili ng alapaap, na anopa't hindi makadaan ang anomang panalangin.
45 You have made us rubbish and refuse in the midst of the peoples.
Iyong ginawa kaming parang tapon at dumi sa gitna ng mga bayan.
46 All our enemies have opened their mouth wide against us.
Ibinukang maluwang ng lahat naming kaaway ang kanilang bibig laban sa amin.
47 Fear and the pit have come on us, devastation and destruction.
Takot at ang hukay ay dumating sa amin, ang pagkasira at pagkagiba.
48 Streams of tears run down from my eyes because of the destruction of the daughter of my people.
Ang mata ko'y dumadaloy ng mga ilog ng tubig, dahil sa pagkapahamak ng anak na babae ng aking bayan.
49 My tears flow and do not cease, without respite,
Ang mata ko'y dinadaluyan at hindi naglilikat, na walang pagitan.
50 until the LORD looks down and sees from heaven.
Hanggang sa ang Panginoon ay tumungo, at tumingin mula sa langit.
51 My eyes bring my soul grief, because of all the daughters of my city.
Kinikilos ng aking mata ang aking kaluluwa, dahil sa lahat na anak na babae ng aking bayan.
52 They have chased me relentlessly like a bird, those who are my enemies without cause.
Lubha nila akong hinahabol na parang ibon, na mga kaaway kong walang kadahilanan.
53 They have cut off my life in a pit, and have cast a stone on me.
Kanilang pinaikli ang aking buhay sa bilangguan at hinagis ako ng bato.
54 Waters flowed over my head; I said, 'I am finished.'
Tubig ay nagsisihuho sa aking ulo; aking sinabi, Ako'y nahiwalay.
55 I called on your name, LORD, out of the depths of the pit.
Ako'y tumawag sa iyong pangalan, Oh Panginoon, mula sa kababababaang hukay.
56 You heard my voice; do not hide your ear at my sighs, to my cry.
Iyong dininig ang aking tinig; huwag mong ikubli ang iyong pakinig sa aking hingal, sa aking daing.
57 You drew near in the day that I called on you; you said, "Do not be afraid."
Ikaw ay lumapit sa araw na ako'y tumawag sa iyo; iyong sinabi, Huwag kang matakot.
58 LORD, you have taken up the case for my soul; you have redeemed my life.
Oh Panginoon, iyong ipinagsanggalang ang mga usap ng aking kaluluwa; iyong tinubos ang aking buhay.
59 You have seen, LORD, the wrong done to me; judge my case.
Oh Panginoon, iyong nakita ang aking pagkakamali; hatulan mo ang aking usap.
60 You have seen all their vengeance and all their plots against me.
Iyong nakita ang lahat nilang panghihiganti, at ang lahat nilang pasiya laban sa akin.
61 You have heard their insults, LORD, and all their plots against me.
Iyong narinig ang kanilang pagduwahagi, Oh Panginoon, at lahat nilang pasiya laban sa akin,
62 The lips of those that rose up against me, and their plots against me all day long.
Ang mga labi ng nagsisibangon laban sa akin, at ang kanilang pasiya laban sa akin buong araw.
63 Look their sitting down, and their rising up; I am their mocking song.
Masdan mo ang kanilang pagupo, at ang kanilang pagtayo; ako ang kanilang awit.
64 You will render to them what they deserve, LORD, according to the work of their hands.
Ikaw ay magbibigay sa kanila ng kagantihan, Oh Panginoon, ayon sa gawa ng kanilang mga kamay.
65 You will give them hardness of heart as your curse to them.
Iyong papagmamatigasin ang kanilang puso, ang iyong sumpa sa kanila.
66 You will pursue them in anger, and destroy them from under the heavens of the LORD.
Iyong hahabulin sila sa galit, at iyong lilipulin sila mula sa silong ng langit ng Panginoon.
