Jeremiah 45

1 The message that Jeremiah the prophet spoke to Baruch the son of Neriah, when he wrote these words in a scroll at the mouth of Jeremiah, in the fourth year of Jehoiakim the son of Josiah, king of Judah, saying,

۱ کلامی که ارمیا نبی به باروک بن نیریاخطاب کرده، گفت، هنگامی که این سخنان را از دهان ارمیا در سال چهارم یهویاقیم بن یوشیا پادشاه یهودا در طومار نوشت:

2 "Thus says the LORD, the God of Israel, to you, Baruch:

۲ «ای باروک یهوه خدای اسرائیل به تو چنین می فرماید:

3 'You said, "Woe is me now. For the LORD has added sorrow to my pain; I am weary with my groaning, and I find no rest."'"

۳ تو گفته‌ای وای بر من زیرا خداوند بردرد من غم افزوده است. از ناله کشیدن خسته شده‌ام و استراحت نمی یابم.

4 "You shall tell him, 'Thus says the LORD: "Look, that which I have built will I break down, and that which I have planted I will pluck up; and this in the whole land.

۴ او را چنین بگو، خداوند چنین می‌فرماید: آنچه بنا کرده‌ام، منهدم خواهم ساخت و آنچه غرس نموده‌ام یعنی تمامی این زمین را، از ریشه خواهم کند.

5 Do you seek great things for yourself? Do not seek them; for, look, I will bring disaster on all flesh, says the LORD; but your life will I give to you for a reward in all places where you go."'"

۵ و آیا توچیزهای بزرگ برای خویشتن می‌طلبی؟ آنها راطلب منما زیرا خداوند می‌گوید: اینک من برتمامی بشر بلا خواهم رسانید. اما در هر جایی که بروی جانت را به تو به غنیمت خواهم بخشید.»