Psalms 66
1 TO THE OVERSEER. A SONG. A PSALM. Shout to God, all the earth.
Allur heimurinn gleðjist með Guði!
2 Praise the glory of His Name, Make honorable His praise.
Lofið nafn hans, það er undursamlegt! Segið öllum frá máttarverkum hans!
3 Say to God, “How fearful Your works—By the abundance of Your strength, Your enemies feign obedience to You.
Guð, hversu undursamleg eru verk þín! Máttur þinn er stórkostlegur! Ekki er að furða þótt óvinir þínir smjaðri fyrir þér.
4 All the earth bows to You, They sing praise to You, they praise Your Name.” (Selah)
Lofaður sért þú um víða veröld!
5 Come, and see the works of God, Fearful acts toward the sons of men.
Komið og sjáið máttarverk Guðs! Mikil eru þau undur sem fólk hans fær að sjá og reyna.
6 He has turned a sea to dry land, Through a river they pass over on foot, There we rejoice in Him.
Hann opnaði þeim veg í gegnum hafið! Þar gengu þeir yfir þurrum fótum. Hvílík gleði og fögnuður ríkti þann dag!
7 Ruling by His might for all time, His eyes watch among the nations, The stubborn do not exalt themselves. (Selah)
Drottinn mun ríkja að eilífu vegna máttar síns. Hann virðir vandlega fyrir sér mennina. Engir uppreisnarmenn þora að láta á sér bæra.
8 Bless our God you peoples, And sound the voice of His praise,
Sérhver maður lofi Drottin og vegsami nafn hans.
9 Who has placed our soul in life, And has not permitted our feet to be moved.
Hann gaf okkur lífið og hann verndar frá hrösun.
10 For You have tried us, O God, You have refined us as the refining of silver.
Þú, ó Guð, hreinsaðir okkur í eldi eins og silfur er hreinsað.
11 You have brought us into a net, You have placed pressure on our loins.
Þú hefur fjötrað okkur og lokað inni og lagt á okkur byrðar.
12 You have caused man to ride at our head. We have entered into fire and into water, And You bring us out to a watered place.
Þú lést hersveitir troða okkur fótum og við urðum að fara gegnum eld og vatn, en að lokum leiddir þú okkur út og inn í yndislegt land.
13 I enter Your house with burnt-offerings, I complete my vows to You,
Nú kem ég í helgidóm þinn, fórna og efni þannig heit mitt.
14 For my lips were opened, And my mouth spoke in my distress:
Manstu, þegar ég var í nauðum staddur, þá gaf ég þér heit?
15 “I offer to You burnt-offerings of fatlings, With incense of rams, I prepare a bullock with male goats.” (Selah)
Nú ber ég fram fórn mína: Hrúta, naut og kiðling. Megi reykurinn af fórnum þessum stíga upp til þín.
16 Come, hear, all you who fear God, And I recount what He did for my soul.
Komið og hlustið, þið sem óttist Drottin, og ég skal segja ykkur hvað hann hefur gert fyrir mig!:
17 I have called to Him [with] my mouth, And exaltation [is] under my tongue.
Ég hrópaði til hans um hjálp, – og víst bjó lofgjörðin undir!
18 Iniquity, if I have seen in my heart, The Lord does not hear.
En fyrst játaði ég synd mína, annars hefði ég ekki fengið svar.
19 But God has heard, He has attended to the voice of my prayer.
En hann heyrði bæn mína og hlustaði, gaf gaum að því sem ég sagði.
20 Blessed [is] God, Who has not turned aside my prayer, And His loving-kindness, from me!
Lof sé Guði! Hann vísaði ekki bæn minni á bug né tók miskunn sína frá mér.
