Psalms 38
1 A PSALM OF DAVID. “TO CAUSE TO REMEMBER.” YHWH, do not reprove me in Your wrath, Nor discipline me in Your fury.
Drottinn, ekki refsa mér, þótt þú sért reiður.
2 For Your arrows have come down on me, And You let down Your hand on me.
Örvar þínar standa í mér og hönd þín liggur þungt á mér.
3 Soundness is not in my flesh, Because of Your indignation, Peace is not in my bones, Because of my sin.
Vegna reiði þinnar er ég sjúkur maður, heilsa mín er farin vegna synda minna.
4 For my iniquities have passed over my head, As a heavy burden—too heavy for me.
Syndir mínar líkjast flóði sem færir mig í kaf, eins og byrði sem ég kikna undan.
5 Stunk—my wounds have become corrupt, Because of my folly.
Ólykt leggur af sárum mínum – það er drep í þeim.
6 I have been bent down, I have been bowed down—to excess, I have gone mourning all the day.
Ég er ráðþrota vegna synda minna. Ég ráfa um í angist liðlangan daginn.
7 For my flanks have been full of drought, And soundness is not in my flesh.
Lendar mínar brenna af sviða og líkami minn er helsjúkur.
8 I have been feeble and struck—to excess, I have roared from disquietude of heart.
Máttur minn er þrotinn og ég er örvæntingu nær.
9 Lord, all my desire [is] before You, And my sighing has not been hid from You.
Drottinn, ég þrái bót á meini mínu! Þú heyrir kvein mín og andvörp.
10 My heart [is] panting, my power has forsaken me, And the light of my eyes, Even they are not with me.
Hjartað hamast í brjósti mér, kraftar mínir búnir og sjónin dvín.
11 My lovers and my friends stand aloof from before my plague. And my neighbors have stood far off.
Ástvinir mínir og góðir grannar forðast sjúkdóm minn og böl og frændur mínir eru á bak og burt.
12 And those seeking my soul lay a snare, And those seeking my evil Have spoken mischievous things, And they meditate [on] deceits all the day.
Óvinir mínir sæta færis að drepa mig. Liðlangan daginn sitja þeir á svikráðum, brugga mér banaráð.
13 And I, as deaf, do not hear. And as a mute one who does not open his mouth.
En illráð þeirra verka ekki á mig!
14 Indeed, I am as a man who does not hear, And in his mouth are no reproofs.
Ég virði þá ekki viðlits. Áform þeirra rætast ekki,
15 Because for You, O YHWH, I have waited, You answer, O Lord my God.
því að ég vona á þig, Drottinn, Guð minn. Kom þú og vernda mig.
16 When I said, “Lest they rejoice over me, In the slipping of my foot they magnified themselves against me.”
Þaggaðu niður í þeim sem hlæja að óförum mínum.
17 For I am ready to halt, And my pain [is] continually before me.
Ég er að falli kominn og angist mín er enn hin sama.
18 For I declare my iniquity, I am sorry for my sin.
Ég játa syndir mínar og iðrast þess sem ég hef gert.
19 And my enemies [are] lively, They have been strong, and those hating me without cause, Have been multiplied.
En ofsóknum óvina minna linnir ekki og heift þeirra minnkar ekki. Þeir hata mig án ástæðu.
20 And those paying evil for good accuse me, Because of my pursuing good.
Þeir launa mér gott með illu, hata mig fyrir góðverk mín.
21 Do not forsake me, O YHWH, My God, do not be far from me,
Yfirgefðu mig ekki, Drottinn. Vík ekki frá mér!
22 Hurry to help me, O Lord, my salvation!
Komdu skjótt og hjálpaðu mér, þú frelsari minn!
